فاصله‌ای که به استقلال ضربه زد

مدیران استقلال در فاز تمدیدی‌ها هم کارشان را آغاز کردند و در نخستین مرحله توانستند با آرش رضاوند برای ادامه همکاری به توافق برسند. دیروز رشید مظاهری و محمد دانشگر هم راهی ساختمان باشگاه شدند و با مدیران گفت‌وگو کردند. این در حالی است که تا لحظه تنظیم این مطلب وضعیت بازیکنانی مثل سیاوش یزدانی، فرشید اسماعیلی و... نامشخص است. به این ترتیب کمی از دلهره و استرس هواداران پرشمار این تیم کم شد. آنها طی یک هفته گذشته تنها ناظر یارگیری تیم‌های رقیب بودند و نسبت به عقب افتادن تیم محبوب‌شان احساس نگرانی می‌کردند. حالا اما وضعیت کمی بهبود پیدا کرده است؛ هرچند همه‌چیز می‌توانست بهتر از این باشد، اگر مدیرعامل و سرمربی استقلال نسبت به هم نزدیک‌تر می‌بودند.

حقیقت آن است که شکاف محسوس و بزرگ بین احمد مددی و فرهاد مجیدی، بیش از همه به زیان استقلال تمام شد. سرمربی و مدیرعامل استقلال با هم نساختند و شاید مجیدی امیدوار به تغییر مدیریتی در باشگاه بود. او حتی کار را تا جایی پیش برد که شخصا بابت پیروزی‌های تیمش به بازیکنان پاداش داد. در این میان قبح اظهارنظر بازیکنان علیه مدیریت باشگاه هم فرو ریخت و باعث شد حتی یکی مثل فرشید اسماعیلی صراحتا بگوید برای مذاکره و تمدید قرارداد، رودرروی مددی نمی‌نشیند! همه اینها باعث شد استقلال در فضایی متشنج، حتی قهرمانی در جام حذفی را از دست بدهد و با تاخیر وارد بازار نقل‌وانتقالات شود. شاید اگر حرمت چارت سازمانی در استقلال حفظ می‌شد و بازیکنان زودتر می‌فهمیدند باید از مدیریت تبعیت کنند، خیلی از اتفاقات تلخ پایان فصل رخ نمی‌داد، اعتصاب صورت نمی‌گرفت و تیم به شکل ناآماده در فینال جام حذفی برابر فولاد به میدان نمی‌رفت. حقیقت آن است که اگر بین کادرفنی و مدیریت باشگاه هم‌نوایی وجود داشته باشد، بیشترین سود را مجموعه باشگاه می‌برد. این فرصتی بود که استقلال سوزاند، هرچند حالا مجیدی و مددی به این نتیجه رسیده‌اند که بهتر است کنار هم، کار را پیش ببرند. بالاخره رسیدن به یک نقطه اشتراک در همین مرحله هم خوب است.