تیم ملی ایران همچنان رکوردها را درو می‏‌کند

سریع، خشن، بی‏‏‏رحم

اگرچه کمی باید قدردان قرعه مناسب تیم ملی در انتخابی جام‌‌‌جهانی ۲۰۲۲ قطر باشیم، اما منصفانه نیست که نتایج درخشان و کیفیت بالای تیم دراگان اسکوچیچ را صرفا به قرعه خوب گره بزنیم. هر چقدر این طرف خوش‌‌‌اقبال بودیم، یادمان هست که در مرحله پیش‌‌‌مقدماتی با وحشتناک‌‌‌ترین قرعه ممکن مواجه شدیم؛ جایی که تیم‌ملی ژاپن با میانمار، قرقیزستان، تاجیکستان و مغولستان هم‌‌‌گروه شده بود، اما تیم ملی ایران باید با بحرین و عراق پنجه در پنجه می‌‌‌انداخت. دو باخت به این دو تیم در دور رفت و اعطای میزبانی متمرکز بازی‌‌‌ها به منامه در دور برگشت، آن هم در گرمای وحشتناک خردادماه، حسابی کارمان را سخت کرد. بنابراین صعود مقتدرانه امروز را بی‌‌‌ارزش نکنیم؛ ما رنج‌‌‌مان را قبلا برده‌‌‌ایم.

در هر صورت تیم ملی ایران در اولین مسابقه‌‌‌اش بعد از قطعی شدن صعود به مرحله نهایی جام‌‌‌جهانی به مصاف امارات رفت. این مسابقه اگرچه برای تیم ملی ما تشریفاتی بود، اما اماراتی‌‌‌ها برای رسیدن به پله سوم گروه و راهیابی به پلی‌‌‌آف، به‌شدت روی کسب امتیاز از میدان آزادی حساب باز کرده بود. آنها بازی را کمی بهتر شروع کردند. در دقایق ابتدایی مسابقه نوعی شکم‌‌‌سیری در وجود بازیکنان ایران موج می‌‌‌زد، اما هرچه به پایان وقت نخست نزدیک‌‌‌تر شدیم، شرایط بهبود یافت و شاگردان اسکوچیچ موقعیت‌‌‌هایی روی دروازه حریف خلق کردند. نهایتا هم سانتر علیرضا جهانبخش با ضربه سر علی قلی‌‌‌زاده به تیر دروازه همراه شد و توپ برگشتی را مهدی طارمی به گل تبدیل کرد. وقت اول با همین یک گل به پایان رسید و مطابق معمول انتظار داشتیم در نیمه دوم فوتبال بهتری از تیم ملی ببینیم. در همه اردوهایی که با برگزاری دو بازی همراه بوده، تیم ملی در بازی‌‌‌های دوم و مخصوصا نیمه‌‌‌های دوم بهتر عمل کرده است؛ دلیلش هم این است که بچه‌‌‌ها کم دور هم جمع می‌‌‌شوند و در مسابقات دوم هماهنگی بهتری پیدا می‌کنند. اینجا هم می‌‌‌‎توانستیم نیمه دوم را برای امارات تبدیل به جهنم کنیم، اما اخراج صادق محرمی در نخستین دقایق وقت دوم همه چیز را به هم ریخت و فرم بازی را تغییر داد.

تیم ملی برابر امارات یک نیمه با یک بازیکن کمتر بازی کرد؛ اتفاقی که از قضا مفید هم بود و باعث شد تیم اسکوچیچ کمی هم فوتبال تحت فشار را تجربه کند. در این مدت چند باری توپ از مدافعان ما رد شد و خوش‌‌‌اقبال بودیم که گل نخوردیم. حتما کادر فنی تیم ملی روی این نکات تامل خواهد گرفت. در عین حال در همین شرایط هم تیم ملی دست‌‌‌کم چهار موقعیت حتمی گل داشت تا برتری‌‌‌اش را مضاعف کند، اما این فرصت‌‌‌ها از دست رفتند. نهایتا تیم کشورمان در هفدهمین مصاف رودررویش برابر امارات، سیزدهمین پیروزی‌‌‌اش را کسب کرد تا برتری مطلقش برابر این حریف را تثبیت کرده باشد. این پانزدهمین بازی تیم ملی زیر نظر دراگان اسکوچیچ بود که او چهاردهمین بردش را به دست آورد؛ آماری درخشان از یک تیم سریع، بی‌‌‌رحم و زیبا که روزبه‌روز اعتمادبه‌نفس بیشتری پیدا می‌کند. قطعا اگر فدراسیون فوتبال بتواند پیش از فرارسیدن جام‌‌‌جهانی چند بازی دوستانه خوب با رقبای گردن‌‌‌کلفت برای ملی‌‌‌پوشان فراهم کند، این بچه‌‌‌ها قادر خواهند بود موفقیت‌‌‌های بزرگی را در قطر رقم بزنند.