گفت‌وگو با منیژه حکمت کارگردان فیلم «جاده قدیم» به بهانه حاشیه‌های اکران فیلمش:
این سینما حالم را بد می‌کند
این چند روز خبری از قول شما با روایت‌های مختلف در خبرگزاری‌‌ها منتشر شده است. یکی اینکه دیگر در هیچ اکران سینمایی‌ای حضور نخواهید یافت و دیگری اینکه در جشنواره دیگر هیچ وقت شرکت نخواهید کرد. دقیقا کدام جمله را گفته‌اید؟
قطعا دومی را. یعنی شرکت نکردن در جشنواره را. من گفته‌ام اگر در آینده فیلمی بسازم در جشنواره شرکت نمی‌کنم و در حال حاضر هم دیگر در سینما حضور پیدا نخواهم کرد.
دلیل این تصمیم چیست؟
حتما شما هم در خبرها خوانده‌اید که بلیت‌ها را ارگان‌ها خریداری کرده‌اند، در خانه‌هایشان می‌نشینند و به فیلم‌های خاصی رای می‌دهند. مردم باید در صف معطل شوند و به آنها بلیت کف و پله بفروشند تا نتوانند رای دهند.
این وضعیت چه تاثیری بر جریان فیلمسازی گذاشته است؟
بیشتر فضا غمگین است و حال آدم از اینکه در این فضای غم‌انگیز حرکت می‌کند، بد می‌شود. من در همان روز اول اکران‌ها متوجه این قضیه شدم و اعلام هم کردم.
این حرکت شما همدلی سینماگران دیگری را که فیلمشان مانند شما مورد اجحاف قرار گرفته است، برمی‌انگیزد؟
من نمی‌دانم دوستان چه برخوردی خواهند کرد. در زندگی سعی کردهام بر اساس واقعیت‌هایی که وجود دارد، آدم مطالبه‌گری باشم. خواسته‌هایم، خواسته‌های عجیب و غریبی نیست، در جهت صنف و سینماست. این مطالبه‌ها به مذاق خیلی‌ها خوش نمی‌آید. من همان‌طور که اعلام کردهام، شرکتم در جشنواره اشتباه بود. این شرکت، دلایل خاص خود را داشت که بعدها درباره آن روشن‌تر صحبت می‌کنم.
این واکنش شما در رسانه‌ها انعکاس زیادی داشته است اما گمان می‌کنید که این واکنش، اتفاق خاصی را شکل می‌دهد؟
من دنبال اتفاق خاص نیستم. من آن رفتاری را که در بستر جشنواره رخ می‌دهد بر اساس شناخت و تجربه‌ام اعلام می‌کنم. حالا کسی می‌خواهد آن را پیگیری کند یا نکند. البته می‌دانم این کار و این صحبت‌ها ممکن است تبعاتی داشته باشد و از سوی مدیران بی‌جواب نماند. برایم مهم نیست. از این گونه برخوردها با من در گذشته هم شده است. ولی من راحت حرفم را می‌زنم. در چند روز آینده بیشتر دوستان دیگر به این مساله که من در روز اول شاهد بودم و فهمیدم و اعلام کردم، می‌رسند.
این شب‌ها که برنامه هفت در رسانه ملی به اخبار و اتفاقات جشنواره می‌پردازد، یکی از مسائلی که مطرح می‌شود، کمرنگ شدن حضور پیشکسوت‌ها و نسل اول و پیشرو سینماست، از آنجا که شما هم در زمره پرسابقه‌های سینما هستید، قطعا دلسردی شما، به نفع سینما تمام نخواهد شد. نظر شما در این مورد چیست؟
در کشور ما انگار همه چیز باید با هم متناسب باشد. هر رفتاری بر رفتار دیگر تاثیر می‌گذارد و منجر به نتیجه‌ای می‌شود و کار اهالی رسانه این است که درباره این مسائل تحلیل دهند. من تصمیم گرفته‌ام در هرجایی که نشانی از جشنواره باشد شرکت نکنم.
فیلم‌های جشنواره را رصد کرده‌اید؟
نه، من هیچ فیلمی را ندیده‌ام و در جشنواره شرکت نکرده‌ام.
ایده‌آل شما برای یک جشنواره چیست؟
جواب سوال شما روشن است. نگاهِ عادلانه و شفاف به مجموعه سینما.این مساله، مساله پیچیده‌ای نیست. مساله اصلی این است که متاسفانه مثل ساختار اقتصادی کشور، اتفاقات عجیبی در سینما می‌افتد. ارگان‌ها با تمام امکانات عجیب و غریب‌شان وارد شده‌اند و پول خرج می‌کنند، سینمادار را در اختیار می‌گیرند و آنها جرات نمی‌کنند رفتار دیگری داشته باشند، همین‌طور رسانه‌ها را در اختیار می‌گیرند و... به هر حال مساله این است و ما جدا از ساختار کشور نمی‌توانیم حرکت کنیم. به هر حال این جشنواره و سینما در آن ساختار دارد حرکت می‌کند. ما توان و امکانات‌مان آنقدر نیست که بتوانیم با آن ساختارها به رقابت بپردازیم و نمی‌توانیم در آن زمین بازی کنیم. در این شرایط غم‌انگیز من آدم این زمین بازی نبوده و نیستم و در این زمین بازی نمی‌توانم شرکت کنم.
این دغدغه‌مندی شما را دقیقا چه طیفی سبب شده‌اند؟
من در همان روز اول که با عواملم در سینما بودم، گفتم ما باید بدانیم که با چه کسانی رقابت می‌کنیم و پشت پرده این نام‌های سینمایی، چه کسانی هستند. اینکه بعضی از مدیران فرهنگی می‌گویند سفره‌ای پهن شده است... چه معنایی دارد؟ ما گدا نیستیم. سرمایه‌گذارها پول بیت‌المال را خرج می‌کنند و ارث پدری و حاصل عرق جبین‌شان نیست. باید مشخص شود چرا این فیلم‌ها انتخاب شده‌اند، چه بودجه‌ای و توسط چه کسانی خرج آنها شده و چرا این سرمایه به آنها تعلق گرفته است تا این طور حضور پررنگی در سینما داشته باشند؟! بخش خصوصی سینما کجاست؟
دست‌های پشت پرده در بخش‌های دیگر هم وجود دارد، مثلا در حوزه ورزش، کتاب، تئاتر و...
بله قبول دارم اما در سینما این مساله پر‌رنگ‌تر است. صندلی‌هایی را که کارگردانان بزرگ بر آن تکیه می‌زدند در اختیار آدم‌های کوچک قرار داده‌اند. به هر حال همه چیز برای من غم‌انگیز بود و من سعی کردم کنار بکشم.
ارسال نظر