برنامه سینمایی رضا رشیدپور در شب‌های جشنواره موجی از انتقادها را به وجود آورد
استارت ناامیدکننده «هفت»
رشیدپور در قسمت‌های نخست از پس اجرای برنامه‌ای متفاوت که چالش‌های سینما را زیر ذره بین قرار بدهد بر نیامد و همین موضوع باعث شد تا انتقادهای صریح شدت بگیرد. رشیدپور اما در برنامه‌اش به بخشی از واکنش‌ها پاسخ داد و در جواب اینکه عده‌ای می‌گفتند او سواد سینمایی ندارد توضیح داد که هرگز ادعای سواد نداشته و مخاطبان هشت شب یک مجری بیسواد را تحمل کنند. با این حال برنامه «هفت» در سری جدید شروع ناامیدکننده‌ای داشته و از پس انتظار مخاطبان و علاقه‌مندان سینما برنیامده است.کارشناسان سینمایی معتقدند که در سال‌های گذشته محور این برنامه روی نقدهای چالشی می‌چرخید و در دوره جدید این موضوع نادیده گرفته شده است.از سوی دیگر‌هادی حجازی‌فر بازیگر فیلم لاتاری دوشنبه شب پس از اجرای این برنامه که بخش نقد آن به فیلم «لاتاری» اختصاص داشت از رشیدپور انتقاد کرد و در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام نوشت: ضمن احترام به نظر منتقدین برنامه هفت درباره لاتاری از حسین مهدویان به شدت ناراحتم که چرا با پشت دست نزد توی دهن مجری پرت و بی‌اطلاع صبحگاهی برنامه. آن هم زمانی که داشت داستان کامل و ریز فیلم اکران نشده را لای خواهش‌های حسین تعریف می‌کرد.
اگر مجری در طول حیاتش لا اقل پنج برنامه از هفت‌های قدیمی را دیده بود می‌فهمید که این کارش از بین بردن سرمایه و تلاش یک گروه بزرگ است. قهقرا از این بیشتر؟ رسیدن از جیرانی به رشیدپور! چقدر جای فرزاد حسنی‌ها، یحیوی‌ها و...در تلویزیون خالی است. پس از انتشار این متن رضا رشیدپور هم خیلی سریع دست به‌کار شد و جوابیه مفصلی نوشت که در بخشی از آن آمده: آقای هادی حجازی فر عزیز را هرگز ملاقات نکرده‌ام و افتخار دوستی نداشته‌ام. اما بازی‌های متفاوت و زیبای ایشان را تحسین کرده‌ام. حتی در همین برنامه دیشب. حالا ایشان من را ابله،در قهقرا، بیسواد و پرت خطاب کرده و از جناب مهدویان پرسیده که چرا با پشت دست به دهان من نکوبیده است!
یک - جناب حجازی‌فر گرامی، این چند کلمه شما را هرگز به دل نخواهم گرفت چون جنابعالی را برخاسته از متانت و اصالت تئاتر می‌دانم و کسی که چند روزی را در کنار بزرگان هنر نفس کشیده باشد محترم می‌شمارم حتی اگر به من فحش داده باشد.
دو - اتفاقا تمام حرف دیشب من همین بود که اگر دیگران را به کوبیدن دهان یکدیگر دعوت کنیم چه اتفاقی در جامعه خواهد افتاد.
سه - وقتی تمام داستان یک فیلم پرهیاهو از چند کلمه فراتر نمی رود و با چند اشاره کوتاه به گمان دوستان لو می‌رود، به‌جای فحش دادن به من باید دنبال منشأ این اشکال رفت
چهار- البته برنامه دیشب در دقایقی به قهقرا رفت، نه زمانی که فیلم را نقد می‌کردیم. بلکه زمانی که فردوسی بزرگ که فخر فرهنگ پارسی است در مقابل میلیون‌ها بیننده فرهیخته، فاشیست خطاب شد و شاهنامه‌اش را خرج شاهکار لاتاری کردند.
پنج - درشتی ز کس نشنود نرم گوی/ سخن تا توانی به آزرم گوی
غیر از حجازی فر در بین کسانی که در روزهای اخیر با روند اجرای «هفت» مخالفت کرده‌اند نام دو چهره بیشتر از بقیه در فضای رسانه‌ای چرخیده است. نقد رضا درستکار منتقد سابق این برنامه و محمود گبرلو مجری سری دوم. این دو چهره نکته‌هایی کلیدی مطرح کرده‌اند و چون خودشان از عوامل برنامه‌های قبلی بوده‌اند بیشتر با نقاط ضعف برنامه آشنا هستند. رضا درستکار در یادداشتی با تیتر «جای شکرش باقی است که رامبد جوان را نیاوردند» در یکی از روزنامه‌ها نوشت: از همان ابتدا با انتخاب مهران مدیری و بعد از آن رضا رشیدپور مخالف بودم. مهران مدیری چه ربطی به یک برنامه نقد محور مانند «هفت» دارد؟ این برنامه نیازمند استمرار و شناخت کامل است. مهران مدیری یک شومن تلویزیونی است که بیشتر در تلویزیون کار کرده است و در سینما وزنی ندارد. ساخت چند فیلم سینمایی و بازی در آنها که وزنی برایش نمی‌آورد. همچنین رضا رشیدپور که در برنامه‌های شب‌های گذشته دیدید با شوخی و مطایبه «هفت» را با «حالا خورشید» اشتباه گرفته است. آقایان فکر می‌کنند با یک دست کت و شلوار و شیرین بودن همه چیز درست می‌شود درحالی‌که عزیز من سواد لازم است، سواد!»
این مطلب درستکار در سایت‌های مختلفی بازتاب یافت.او در بخش دیگری از نوشته خود آورده است: تلویزیون ایران به‌دلیل مدیریت ناکارآمد و فرافکنی از مشکلات خودشان افراد بی‌ربط را در مسند یک امر تخصصی می‌گذارند. بدون توجه به اینکه «هفت» جای نقد و سینما است. اگر برنامه «هفت» در گذشته‌های دور اعتباری داشت به این دلیل است که نقد مهم‌ترین خصیصه این برنامه بود. این برنامه با نقد سرپا است. مونولوگ، شیرین‌زبانی، کت‌وشلوار و گل و پاپیون دو درصد کار است بقیه آن انتقال فکر است. مردم ایران نیازمند شناخت هستند. برنامه «هفت» به مردم شناخت می‌داد و در زمینه سینما توانمندشان می‌کرد. شاید مشکل اصلی هم همین بود. چرا که مدیران تلویزیونی تنها برنامه تخصصی سینما را به سرگرمی تلویزیونی تبدیل کردند. به هر حال، جای شکرش باقی است که رامبد جوان را نیاوردند.
یکی دیگر از منتقدان سرشناس«هفت» محمود گبرلو بود که در مصاحبه‌ای گفت سطح تخصصی برنامه «هفت» با اجرای مجریان جدید پایین می‌آید و این برنامه نیازمند مجری متخصص است. طبیعتا اگر برنامه «هفت» بخواهد یک برنامه تخصصی و حرفهای باشد باید یک آدم متشخص و سینمایی اجرای آن را بر عهده داشته باشد. نه مثلا دوستانی که مجری خوبی هستند، «دورهمی» خوب برگزار می‌کنند و حرفهای قشنگ و جذاب می‌زنند. آنجه مشخص است اینکه برنامه هفت در دوره جدید بسیار کم فروغ ظاهر شده که یکی از مهم‌ترین علت‌های آن را می‌توان انتخاب رشیدپور در دقیقه نود و نبود فرصت لازم برای برنامه ریزی دانست. انتقادهای صریح مطرح شده زنگ خطری است برای مدیران تلویزیون. اگر قرار باشد تیم فعلی اجرای این برنامه در روزهای بعد از جشنواره را هم در دست بگیرند به نظر می‌رسد باید در کلیات طرح خود بازنگری کنند. کارشناسان از تاثیرگذاری نقدهای این برنامه در دوره‌های گذشته حرف می‌زنند و حالا اما همین بخش به نقطه ضعف برنامه بدل شده است.
ارسال نظر