در گفتوگو با رییس اتحادیه لوازم خانگی ایران مطرح شد
تولیدکننده‌نماها عامل بی‌اعتمادی مردم نسبت به کالای داخلی
اتحادیه جهت افزایش سطح رضایت‌مندی اعضا و ارباب رجوع چه برنامه‌ای را در دستور کار دارد؟
اتحادیه چارت سازمانی دارد که یکی از وظایفش سروسامان دادن به اصناف بدون پروانه است و باید به اصنافی که مدارک معتبر دارند، پروانه دهد. از وظایف دیگر اتحادیه، بررسی واحدهای بدون پروانه صنفی و ایجاد نظم در این اصناف است. اتحادیه از همکاران در مقابل سازمان امور مالیاتی حمایت می‌کند، زیرا سازمان امور مالیاتی، مالیات اضافه می‌گیرد و دریافت مالیات بر مبنای خرید و فروش نیست بلکه بر مبنای دیدگاه کارشناس فرستاده شده از طرف سازمان امور مالیاتی است. برای مثال اگر شخصی مغازه بزرگی دارد، مالیات بیشتری هم باید پرداخت کند. همچنین، به تولیدکننده‌ها در زمینه فروش اینترنتی مشاوره داده و تاکید کردیم کسب‌و‌کار به سمت تجارت الکترونیکی می‌رود و اگر به این سمت حرکت نکنید با مشکل مواجه خواهید شد؛ اتحادیه برنامه‌ریزی لازم برای ورود آنها به این زمینه را انجام داده و در اختیارشان گذاشته است. همچنین، یکی از دلایل الزام دریافت ایزو، رضایت مصرف‌کننده بود. در این راستا، رضایت مصرف‌کننده همیشه اولویت ما بوده و تلاش کردیم رضایت مردم را با اولویت حفظ سرمایه همکارانمان انجام دهیم. آمارها نیز نشان‌دهنده رضایت مردم و عملکرد مناسب اتحادیه است. در بعضی موارد، کالای قاچاق یا دست دوم یا کالای گران به مردم فروخته می‌شود، در اتحادیه این موضوعات را با جدیت رسیدگی می‌کنیم و در این راستا، با سازمان صنعت و معدن استان تهران و سازمان تعزیرات حکومتی تعامل بسیار خوبی داشته و بیشتر آنها نظرات کارشناسی ما را روی این پرونده‌ها تقاضا کرده و اعمال می‌کنند.
اتحادیه چه مدل اجرایی برای استانداردهای لوازم خانگی انتخاب کرده و در راستای رسیدن به آن چه اقداماتی انجام شده است؟
بخشی از انواع مدل استانداردهای لوازم خانگی مربوط به کیفیت، خدمات و قیمت مناسب است. همچنین، مبحث استاندارد وظیفه انجمن تولیدکنندگان است که باید راه را برای کالای خوب هموار کنند.
در زمینه رسیدن به توسعه پایدار، بهبود مستمر و دستیابی به اهداف تعیین شده اتحادیه چه راهکارهایی را در نظر دارید؟
در زمینه توسعه پایدار، پیش‌بینی آینده الزامی‌است. در این خصوص، موضوع ایزو را پیگیری کرده و خوشبختانه تنها اتحادیه‌ای هستیم که سه ایزو داریم. همچنین، اولویت‌های اتحادیه را در نظر گرفتیم. باید توجه داشت در صورت عدم آینده‌نگری، در زمینه توسعه پایدار موفق نخواهیم بود.
میزان تولید لوازم خانگی داخلی در شرایط کنونی کشور تا چه میزانی کاهش داشته است؟ چه راهکاری برای برون‌رفت از این معضل پیشنهاد می‌کنید؟
یکی از دلایل کاهش تولید، جلوگیری از واردات برخی مواد اولیه است؛ با این اقدام، خودبه‌خود ۴۰ درصد کاهش تولید لوازم خانگی را احساس می‌کنیم. همچنین، به دلایل نوسانات نرخ ارز و مشکلات تهیه مواد اولیه به صورت نقدی، تولیدکننده‌ها نتوانستند تولید لازم را در این شرایط که دولت وضع کرد، انجام دهند. از طرفی، از اردیبهشت تا کنون ۱۰۰ تا ۱۵۰ درصد افزایش قیمت را تجربه می‌کنیم. البته در بعضی موارد تولیدکننده‌ها کاهش تولید نداشتند و شاید مقداری افزایش تولید نیز داشتند. برخی دیگر از تولیدکننده‌ها نیز به دلیل کیفیت پایین در محصولات، عدم نقدینگی و در نتیجه ناتوانی در ارائه خدمات خوب، نمی‌توانند دوام بیاورند و در این بازار، کسب و کار آنها متوقف می‌شود. راهکار برون‌رفت از شرایط کنونی در دست وزارت صنعت و معدن است. برای برون‌رفت از این وضعیت، ایجاد بازار و تجارت رقابتی از ملزومات است. ما شعاری در اتحادیه داریم: «ایرانی! کالای خوب ایرانی بخر». البته شاید در ۱۰۰ کارخانه یخچال‌سازی ۱۰ تا از آنها یا در ۲۵۰ تا ۳۰۰ تا کارخانه اجاق‌گازسازی ۳۰ تا از این کارخانه‌ها، کالاهایشان قابل رقابت بوده و می‌توان به مردم پیشنهاد کرد.
با توجه به مشکلات ارزی کشور، نظرتان در رابطه با صادرات لوازم خانگی چیست؟ آیا همچنان تولیدکننده‌های خارجی، ایران را به عنوان هاب صادرات در نظر دارند؟
امروز، برندهای خارجی تمرکز خود را بر تولید مشترک با کشور قرار داده‌اند اما این موضوع هنوز به کندی انجام می‌شود و باید با بسترسازی‌های مناسب، شرایط حضور شرکت‌های خارجی را فراهم کرد. متاسفانه وضعیت بی‌ثبات، عاملی شده تا کمتر سرمایه‌گذاری حاضر به مشارکت با تولیدکننده داخلی شود. علاوه‌بر این، باید هزینه‌های تولید در کشور منطقی بوده تا تولیدکننده امکان فروش آنها را در بازار داخلی و خارجی داشته باشد. بازارهای خارجی، محصولی مجهز به تکنولوژی روز و با قیمت مناسب می‌خواهند و در این شرایط، برنده اصلی کسی است که محصول موردنیاز بازار را تولید کند.
وضعیت صنعت لوازم خانگی را چگونه بررسی و ارزیابی می‌کنید؟
در حال حاضر، صنعت لوازم خانگی کشور، تولیدکننده‌های معتبر و صاحب‌نامی دارد، اما متاسفانه حضور تولیدکننده‌نماها موجب شده تا اعتماد مردم نسبت به تولید ایرانی با شک و تردید همراه شود. این افراد باید از این صنعت خداحافظی کنند تا تولیدکننده‌ها بتوانند امکان تولید باکیفیت محصولات را داشته باشند. علاوه بر این، دولت باید در عرضه مواد اولیه با قیمت مناسب به تولیدکنننده‌ها همراهی کند تا آنها در شرایط رقابتی مصوب، تولید و به فروش برسانند. اگر قیمت تمام‌شده کالا نسبت به محصولات خارجی افزایش یابد، سهم تولیدکننده داخلی از بازار کاهش خواهد یافت.
چالش‌های پیش روی صنعت لوازم خانگی ایران چیست؟ چه راهکاری برای حل مشکلات پیشنهاد می‌دهید؟
مهم‌ترین چالش‌ها در صنعت لوازم خانگی نوسانات ارزی، صدور بخشنامه‌های متفاوت و خلق‌الساعه، افزایش قیمت مواد اولیه داخلی، وجود تولیدکننده‌نماها، عدم حمایت‌های دولتی از تولید داخلی، عدم رقابت در بازار، عدم ارائه کافی خدمات پس از فروش، معضل خرید لوازم خانگی بدون گارانتی است. آزادسازی ورود لوازم خانگی به کشور نیز بسیار مهم است و تا زمانی‌که رقابت در بازار ایجاد نشود، این صنعت پیشرفت نخواهد کرد. طی چند ماه اخیر، نوسانات نرخ ارز، افزایش مواد اولیه تولید در کشور به همراه مشکلات متعدد دیگر باعث شده تا فعالیت برای تولیدکنندگان داخلی به سختی انجام شود. علاوه بر این، خرید و فروش بازار نیز در حالت انتظار قرار دارد که این موضوع عاملی شده تا رونق زیادی در بازار وجود نداشته باشد. البته باید تاکید کنم، این روزها مردم به حد نیاز خود خرید کرده و خبری از خرید کالا برای آینده نیست. به‌نظر من با ارائه مواد اولیه با قیمت مناسب و البته ایجاد بازار رقابتی در شرایط فعلی، می‌توان به صنعت لوازم خانگی کشور کمک کرد و تا زمانی که بازار رقابتی ایجاد نشود، این صنعت توسعه نخواهد یافت.
ارسال نظر