در گفتگو با مدیرعامل اعلام شد
طرح‌های گسترده «ومعادن» برای سرمایه‌گذاری در صنایع معدنی
این شرکت تاکنون موفق شده، سرمایه‌گذاری‌های مطمئنی را انجام داده و سهم‌های قابل‌ملاحظه‌ای را در اختیار بگیرد. به‌عنوان‌مثال، در شرکت گل گهر ( بزرگ‌ترین تولیدکننده سنگ‌آهن کشور) که اکنون کنسانتره و گندله تولید می‌کند، نزدیک به ۲۲ درصد سهم دارد. همچنین حدود ۱۷ درصد سهام شرکت چادرملو که دومین تولیدکننده سنگ‌آهن بعد از گل گهر است نیز در اختیار این هلدینگ قرار دارد. در شرکت گهر زمین نیز که یکی از بزرگ‌ترین ذخایر مهم سنگ‌آهن به میزان حدودی ۶۳۰ میلیون تن سنگ‌آهن را در اختیار دارد ۲۰ درصد و در شرکت صبانور حدود ۸۶ درصد سهم در اختیار دارد. شرکت صبانور بزرگ‌ترین تولیدکننده سنگ‌آهن در غرب کشور است که به‌تازگی نیز بخش گندله‌سازی آن به بهره‌برداری رسیده است. این شرکت در فولاد خراسان، حدود ۳۳ درصد و در شرکت فولاد ابرکوه نیز ۳۵ درصد سهم دارد. از دیگر شرکت‌های گروه می‌توان از شرکت پامیدکو نام برد که خدمات مهندسی و مشاوره در حوزه معدن و صنایع معدنی ارائه می‌دهد و ۲۵ درصد سهام آن متعلق به سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات است.
مجتمع شهید قندی که در حال حاضر کابل‌های فیبر نوری را هم در سبد محصولات خود دارد و یک شرکت بورسی است ازجمله زیرمجموعه‌های این شرکت است. شرکت گسترش کاتالیست ایرانیان نیز از زیرمجموعه‌های «ومعادن» است که در کاتالیست اسیدسولفوریک، موفق به تولید انبوه شده و در کاتالیست‌های دیگری هم مشغول فعالیت است که به‌زودی در ماه‌های آینده خبر جدیدی را در این زمینه خواهد داشت . همچنین شرکت کک طبس هم که مجموعه‌ای در حال رشد است و عامل مهمی در توسعه صنعتی منطقه محروم شرق کشور محسوب می‌شود از زیرمجموعه‌های این هلدینگ به شمار می‌رود. سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات در نظر دارد درزمینه عناصر معدنی دیگر مانند سرب، روی، مس، زغال‌سنگ، طلا و ... فعالیت داشته باشد. در این راستا از طریق صبانور موفق شد یک پهنه ۱۲۵۰ کیلومترمربعی در راور کرمان را در اختیار بگیرد که عمده این پهنه، سرب، روی و مس است و اکنون در حال فعالیت بر روی این پهنه است. مهندس عزیزاله عصاری، مدیرعامل سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات در گفت‌وگو با دنیای اقتصاد با اشاره به اینکه گروه شرکت‌های ومعادن ۵ میلیارد یورو پروژه دارند به تشریح فعالیت‌های این شرکت و برنامه‌های آینده آن پرداخت که می‌خوانید:
شما از خریداران جدی سهام «وامید» هستید .این سهم چه ویژگی‌هایی برای شما دارد؟
سرمایه‌گذاری امید سهامدار شرکت‌هایی است که وزن اصلی را در پرتفوی ما دارند. در گل‌گهر، چادرملو، گهرزمین که وزن اصلی پرتفوی ما را تشکیل می‌دهند امید هم سهم دارد. درنتیجه برای ایجاد یک تمرکز مؤثر در بحث سنگ‌آهن بهترین گزینه خرید سهام امید است تا بتوانیم از این طریق پرتفوی خود را توسعه دهیم. به همین دلیل سعی کردیم روی این واگذاری نقش اول را داشته باشیم و باوجوداینکه خرید سنگینی است به‌ویژه که الآن قیمت سهام امید هم بالا رفته خریدار بالقوه آن هستیم. در ابتدای مذاکرات قیمت «وامید» ۲۴۰ تومان بود و الآن تغییرات جدی داشته اما بر اساس تصمیمات فعلی قبول کردیم که ۷۰ درصد این سهم را بخریم آن زمان برای خرید ۷۰ درصد سهام امید ۷ تا ۸ هزار میلیارد نیاز داشتیم اما الآن در حدود دو برابر و بیشتر باید بپردازیم که رقم بالایی است. به‌ویژه با پرداخت حداقل ۲۰ تا ۳۰ درصد پیش‌پرداخت و اقساط کوتاه‌مدت فشار بیشتری وجود دارد که البته تلاش می‌کنیم با شرایط بهتری آن را بخریم.
اما نکته مهم این است که هیچ خریداری به‌اندازه سرمایه‌گذاری معادن و فلزات نمی‌تواند این مزیت را از حیث ایجاد تمرکز در مالکیت سهام داشته باشد. چون امید در کنار سهام ما می‌تواند ارزش و اعتبار مضاعفی پیدا کند وگرنه در صورت خرید از سوی سهامدار دیگر شاهد تغییر چندانی نخواهیم بود. ما باوجود سهام خود و خرید سهام امید می‌توانیم در شرکت‌های چادرملو، گل‌گهر و گهرزمین سهم عمده داشته و با تمرکزی که ایجاد می‌شود درزمینه سنگ‌آهن سیاست‌گذاری کنیم که این امر به نفع کشور هم هست که سیاست‌ها در یک مجموعه واحد و متمرکز تعیین شود. در چادرملو امید ۳۹ درصد سهم دارد و ما ۱۷ درصد یا در گل‌گهر امید ۳۹ درصد سهم دارد و ما ۲۲ درصد که در صورت داشتن سهم امید عمده سهام این شرکت‌ها در اختیار «ومعادن» قرار می‌گیرد و سیاست‌گذاری متمرکز می‌شود. اگر مسئولیت سنگ‌آهن کشور در یکجا متمرکز باشد می‌توان در بخش‌های مختلف مثل اکتشاف، استخراج، ارتباطات، صادرات، تأمین سنگ‌آهن فولاد و ... برای آینده برنامه‌ریزی مؤثرتری کرد. درواقع اطمینان داریم که این خرید هم به نفع «ومعادن» ، هم به نفع امید و درنهایت به نفع کشور است.
تأمین مالی این خرید به چه صورتی انجام می‌شود؟
بخشی از تأمین مالی از طریق فروش سهامی که قصد فروش آن را داریم تأمین می‌شود . از طرفی با چند تأمین سرمایه مذاکره کرده ،همه مدارک را داده و فرآیند کار را طی کرده و آمادگی داریم بلافاصله پس از درج اطلاعیه امید وجوه را از تأمین سرمایه تأمین کنیم.
چه رقمی از سوی تأمین سرمایه‌ها تأمین می‌شود؟
قرار است ۱۵۰۰ میلیارد تومان از سوی تأمین سرمایه‌ها جذب شود که برای پیش‌پرداخت از آن استفاده می‌کنیم. البته اگر پیش‌پرداخت ۲۰ درصد باشد باقی را خودمان می‌پردازیم. به نظر می‌رسد به‌زودی این عرضه انجام شود اگرچه از ۷ ماه پیش منتظر بودیم.
در بخش انرژی هم سرمایه‌گذاری‌هایی داشتید، این کار با چه هدفی انجام شده؟
در راستای سرمایه‌گذاری در بخش انرژی دو نیروگاه را در سمنان خریداری کردیم که هرکدام ۳۲۴ مگاوات ظرفیت دارند و با راه‌اندازی سیکل ترکیبی آن‌ها هر دو به ۱۰۰۰ مگاوات می‌رسند. اگر سهام امید را بخریم نیروگاه‌های امید هم به هلدینگ انرژی ما اضافه خواهد شد و درنتیجه علاوه بر سنگ‌آهن در انرژی هم قدرت مناسبی خواهیم داشت. درواقع با خرید امید هم اعتبار بیشتری کسب می‌کنیم و هم در صنعت معدن نقش عمده‌تری ایفا خواهیم نمود.
آیا رقیبی هم دارید؟
در خرید سهام امید رقبایی داریم که آمادگی خود را اعلام کرده‌اند اما هیچ‌کدام مزیت ما را ندارند و تنها می‌توانند یک سهامدار غیر حاکمیتی باشند. درواقع به‌اندازه‌ای که سهم امید باقیمت فعلی برای ما مزیت هست برای دیگران نیست.
افزایش نرخ ارز چه تأثیراتی در صنعت داشت؟
افزایش نرخ ارز روی سهام برخی صنایع مثل پتروشیمی‌ها، سنگ‌آهنی‌ها و ... تأثیرات جدی داشت و آن‌ها را با افزایش قیمت همراه کرد. اما محدودیت‌هایی که برای ارز صادراتی در نظر گرفته شد این تغییرات را تحت تأثیر قرار داد و درواقع شرایطی ایجاد شد که تأثیر مثبت افزایش نرخ دلار که می‌توانست در بخش تولید نمایان شود قدرت اصلی خود را از دست بدهد. اما به‌طورکلی افزایش نرخ دلار تأثیرات مثبتی را روی شرکت‌های تولیدی گذاشت. باید در نظر داشت که شرکت‌های تولیدی در کنار صادرات یک بخش واردات هم دارند از مواد اولیه گرفته تا تجهیزات و ... که رشد نرخ دلار هزینه‌های آن‌ها را افزایش داده و در بلندمدت اثر خود را نشان می‌دهد.
ارز صادراتی را در کجا عرضه می‌کنید؟
ما موظف هستیم ارز صادراتی صنعت را در سامانه نیما بیاوریم. اما همه ارز صادراتی وارد کشور نشده چون شرکت‌ها برای تجهیزات خود نیاز به ارز دارند. در حال حاضر در حال مذاکره هستند که بتوانند سهم واردات خود را از محل ارز صادراتی تأمین نمایند. همچنان که اطلاع دارید بازار ارز در ماه‌های اخیر دچار اختلالاتی بود که به‌هرحال مشکلاتی را در مراودات مالی کالاهای صادراتی به وجود آورد.
پیش‌بینی شما دراین‌باره با توجه به قیمت ارز چیست؟
خوشبختانه مدتی است که نرخ آزاد ارز ثبات نسبی پیداکرده که امیدوارم این ثبات در روزهای آینده ادامه داشته باشد بنابراین اگر الآن برنامه‌ریزی کنیم و مجموعه اقتصادی کشور راهکارهایی را پیدا و اجرا کنند نتایج بهتری می‌گیریم. بااینکه تحریم‌ها از الآن شروع‌شده اما با برنامه‌ریزی مناسب می‌توانیم عواقب تصمیماتی که در ۴ نوامبر گرفته خواهد شد را بیشتر کنترل کنیم. باید در نظر داشته باشیم منبع ارز ما ذخایر بانک مرکزی و نفت و صادرات غیرنفتی است.
درباره بندر شهید رجایی هم برنامه‌هایی داشتید به کجا رسید؟
می‌دانید که در موضوعات حمل‌ونقل و بنادر مشکلات زیادی داریم. اگر بخواهیم به ۵۵ میلیون تن تولید فولاد برسیم، به‌طورقطع زیرساخت‌های موجود جوابگو نخواهند بود. ما برای انجام این کار، مجموعه‌ای را تشکیل داده‌ایم تا در آینده اسکله‌ای تخصصی در بندر شهید رجایی برای صادرات و واردات سنگ‌آهن و فولاد راه‌اندازی شود. در همین راستا شرکتی را با حضور سهامداران بزرگی مانند گل گهر، چادرملو، معادن و فلزات، سرمایه‌گذاری امید، کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران و ... تأسیس کردیم. قراردادی نیز با سازمان بنادر بسته و بررسی‌های لازم انجام شد . در حال حاضر زمین ۱۸۰ هکتاری را در اختیار گرفتیم ، به‌رغم اینکه مراحل تصویب این کار خیلی طولانی بود اما اکنون به مرحله امضا رسیده و پس‌ازاین به دنبال سرمایه‌گذاری می‌رویم. البته اجرای این طرح نیاز به سرمایه‌گذاری هنگفتی دارد؛ قبل از بحث تحریم‌ها مذاکراتی با فاینانسورهای خارجی داشتیم که الآن متوقف شده بنابراین اگر بخواهیم شروع کنیم باید با سرمایه‌گذاری خودمان شروع کنیم.
بر اساس برنامه‌ای که داشتیم قرار بود فاینانسورها سرمایه‌گذاری کنند و از محل خروجی از آن‌ها ارز دریافت کنیم یعنی شرکت‌ها قرار بود دستمزدها را به ما ارزی بدهند که ما هم از همان طریق بدهی و سود را تسویه کرده و می‌توانستیم از این طریق بحث تبدیل ارزها را «هج» کنیم. یادآوری می‌کنم حداکثر ظرفیتی که الآن کشتی‌ها پهلو می‌گیرند حدود ۷۵ هزار تن است که ما می‌خواهیم این ظرفیت را به دو برابر برسانیم. یعنی به دنبال اسکله‌ای هستیم که کشتی ۱۵۰ هزار تنی می‌تواند پهلو بگیرد. ظرفیت کشتی‌ها نقش بزرگی روی قیمت تمام‌شده دارد یعنی هر چه ظرفیت بالاتر باشد قیمت تمام‌شده برای انتقال کاهش می‌یابد. استرالیا اکنون برای حمل سنگ‌آهنی که به چین می‌فرستد ۵/ ۵ دلار برای هر تن می‌پردازد ما که در همان چین بار را تخلیه می‌کنیم حداقل ۱۳ دلار به‌عنوان هزینه حمل می‌پردازیم. در آینده نمی‌توانیم با شرایط فعلی رقابت مناسبی داشته باشیم زیرا اکنون هم ۸ دلار عقب هستیم بنابراین باید برنامه‌های جدی داشته باشیم.
درزمینه اکتشاف چه برنامه‌هایی دارید؟
حلقه مفقوده معادن، اکتشاف است،در اکتشاف کار بزرگی از طریق تشکیل یک کنسرسیوم برای اولین بار انجام دادیم. این کنسرسیوم با حضور دوازده شرکت بسیار بزرگ معدنی و فولادی و با محوریت شرکت ما تشکیل شد. بحث اکتشاف در همه دنیا وظیفه دولت هست. درواقع دولت اکتشاف را انجام می‌دهد و بخش خصوصی روی یک محدوده سرمایه‌گذاری می‌کند. چون ریسک اکتشاف خیلی بالاست و سرمایه‌گذار این ریسک را نمی‌پذیرد. اما برای اولین بار گروهی قرار است به کمک دولت بیاید و در محدوده‌هایی که دولت معرفی کرده به اکتشاف بپردازد. شرکت‌های بسیار قوی مثل فولاد مبارکه، فولاد خوزستان، میدکو، امید، معادن فلزات، گل‌گهر، گهرزمین، چادرملو، صبانور و ... در این کنسرسیوم هستند که محدوده‌هایی به آن‌ها معرفی شده و در حال بررسی هستند.
آینده صنعت «معدن» را چگونه می‌بینید؟
این صنعت به دو فاکتور توسعه کشور و گرفتن سهم مناسب از صادرات به خارج از کشور وابسته است. با توجه به این دو مقوله نمی‌توان پیش‌بینی مناسبی داشت آیا مسیر آینده توسعه کشور طوری هست که آینده فولاد را تأمین کند یا نه. آیا شرایط صادرات برای ما مهیا است که سهم ویژه‌ای داشته باشیم. اما درعین‌حال این صنعت با همین پتانسیل موجود و عدم وابستگی به خارج آینده خوب و امیدبخشی دارد.
ارسال نظر