باورهای اشتباه

هر روزه اخبار گوناگونی در خصوص وقوع حوادث و اتفاقاتی که در برگیرنده ریسک‌های فوق می‌گردند هستیم. حال سوال اصلی این هست که در خصوص این نااطمینانی‌ها چه باید کرد؟ ‌اینکه میگویند علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد در اینگونه موارد چگونه باید باشد؟ آنچه که در جامعه ما مشهود است و به کر‌‌‌‌‌‌ات گفته و شنیده می‌شود اشکالات فرهنگی در خصوص موضوع بیمه و نیز عدم وجود فرهنگ آینده نگری در خصوص مخاطرات محتمل الوقوع در آینده هست. نمونه هایی از اشکالات فرهنگی از این قرار هستند:

١- تکیه بر تقدیر و قسمت

وقتی حادثه ای برای کسی اتفاق میفتد می‌گوییم «قسمتش این بوده» و یا اینکه می‌گوییم «خدا به دادمان برسد» آنهم در شرایطی که خداوند می‌فرمایند و ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا بأنفسهم یعنی “خدا وضع و حال هیچ قومی را عوض نخواهد کرد مگر آنکه انسان‌ها خودشان وضع و حال خودشان را تغییر دهند.

 ٢- نیمه خالی لیوان:

شاید دلیل آن این باشد که ما همیشه گفته ایم و میگوییم که نیمه پرلیوان را ببینید. اتفاقا باید نیمه خالی لیوان را دید باید اشکالاتی که در ایمنی ساختمان‌ها وجود دارد را دید و برای برطرف کردن آن هزینه کرد. ساختمان پلاسکو و هزاران ساختمان دیگر از اینگونه بودند و هستند.

 ٣- نفوس بد زدن:

 شاید دلیل آن این باشد که اگر کسی صحبت از احتمال وقوع حوادث ناگوار را بدهد به او میگوییم که «نفوس بد نزن» و هیچوقت حاضرنیستیم به اتفاقات نامطلوب در آینده فکر کنیم و برای آن فکر چاره بکنیم.

 ٣- سق سیاه:

اگر کسی صحبت از اتفاقات ناگوار بکند و یا حادثه ای را پیش بینی کند و آن حادثه اتفاق بیفتد میگوییم سقش سیاه است. همه این اشکالات فرهنگی و باورهای غلط نتیجه‌اش این میشود که هیچوقت حاضر نیستیم به حوادث ناگوار و نامطلوب فکر کنیم و برای کاهش احتمال وقوع و کاهش شدت آسیب های ناشی از وقوع حوادث چاره ای اندیشه کنیم. جهان به سرعت در حال پیشرفت هست و نوع بشر در حال ابداع انواع و اقسام ابزارهایی است که زندگی را آسان‌تر و سختیها را کمتر می‌کنند. یکی از این ابزارها ابزار مالی مهم و تاثیر گذاری به نام بیمه هست. بیمه کسب و کارها و افراد را در مواجهه با مخاطرات حمایت می‌کند و شرایط زندگی افراد و کسب و کارها را به شرایط قبل از وقوع حادثه باز میگرداند. بیمه همچنین به افراد و کسب و کارها کمک می‌کند که با آرامش خیال به زندگی خود ادامه داده و به کسب و کار خود بپردازند. گذشته از نقش بیمه در حمایت از افراد و کسب و کارها در مواجهه با مخاطرات، بیمه ابزاری هست که به توسعه اقتصادی کمک می‌کند همچنین با منابعی که شرکت‌های بیمه از محل جمع آوری حق بیمه‌ها بدست می‌آورند در نقش سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف اقتصادی نیز ظاهر گردیده و نقش مضاعف خود را در توسعه اقتصادی ایفا می‌کنند.همچنین بیمه‌ها نقش مهمی در خصوص گسترش پس انداز خانوارها از طریق فروش بیمه‌های زندگی ایفا می‌کنند. بیمه‌ها با ایجاد اشتغال مستقیم و غیر مستقیم نقش بسیار مهم دیگری در اقتصاد ایفا میکنند آنهم در شرایطی که امروزه موضوع اشتغال یکی از دغدغه‌های اصلی کشور عزیزمان ایران می‌باشد. صنعت بیمه دربرگیرنده ذینفعان مختلفی می‌باشد که هرکدام از زاویه دید خود به این صنعت نگاه کرده و طبعا انتظارات متفاوتی از کارکرد صنعت بیمه دارند. ذینفعان اصلی شامل موارد ذیل هستند:

۱- سهامداران: تامین کننده سرمایه شرکت‌های بیمه هستند و طبعا انتظار دارند که شرکت بیمه بگونه‌ای اداره شود که حداکثر سود منطقی را برای آنان تولید نماید

 ۲- کارکنان: سرمایه‌های انسانی شرکت‌های بیمه هستند و با توجه به نقش بسیار مهمی که ایفا می‌کنند لازم هست که در انتخاب آنان بسیار دقت شود تا دانش ،تجربه و تخصص لازم را برای انجام این امر مهم داشته باشند

 ۳- نمایندگان و کارگزاران: بازوی اصلی فروش شرکت‌های بیمه و خط مقدم ارتباط با بیمه گذاران هستند

۴- بیمه گذاران: مشتریان شرکت‌های بیمه که جلب رضایت آنها بسیار می‌تواند به توسعه بیمه کمک کند

۵- نهاد ناظر: نقش مهمی در حمایت از حقوق کلیه ذینفعان و بسط و‌تعمیم صنعت بیمه دارد. فرا رسیدن روز بیمه را به کلیه ذینفعان بیمه تبریک می‌گویم و امیدوارم صنعت بیمه کشورمان با تلاش و کوشش این ذینفعان در جایگاه بسیار رفیع‌تر ‌و جایگاهی که برآزنده این صنعت هست قرار بگیرد.