پیشگام و خستگی‌ناپذیر
۱- این روزنامه همواره در طول دولت‌های مختلف، سعی کرده که منطق اقتصادی را بدون لکنت و با صراحت لهجه، برای سیاست‌گذاران فارغ از هر نوع طیف سیاسی تشریح کند. این روزنامه، توانسته مفاهیم پیچیده اقتصادی را با یک بیان شیرین و مفهوم، منعکس کند. این روزنامه اصل را مبنای علمی اقتصاد قرار داده و در این مسیر، اسیر سلایق و ارتباطات با سیاست‌گذاران نمی‌شود. این موضوع، باعث شده که مطالب ارائه شده در این رسانه، مورد قبول سیاست‌گذاران، اقتصاددانان و کارشناسان فارغ از هر نوع نگاه سیاسی و جناحی قرار گیرد. اگر اختلاف‌نظر و دیدگاهی نیز وجود داشته از منظر مباحثه علمی بوده که به رشد و توسعه دانش اقتصادی کمک کرده است.
2- نکته دیگر اینکه این روزنامه با توجه به تجربه‌ای که کسب کرده، سعی کرده مطالب خود را به شیوه‌های گوناگون به خوانندگان منتقل کند. این روزنامه، جزو رسانه‌های پیشرو بود که در فضای مجازی فعالیت خود را آغاز کرد و با توجه به وجود آوردن این فرهنگ، دیگر روزنامه‌ها نیز توانستند از این حرکت الگوبرداری کنند. درحال‌حاضر نیز در فضای مجازی ردپای خبرهای «دنیای‌اقتصاد» به خوبی قابل مشاهده است.
3- این روزنامه در بیان مسائل درست خستگی ناپذیر است. اگر مطلبی از سوی سیاست‌گذار 10 یا 100 بار به‌صورت اشتباه و خطا بیان شود، این روزنامه در تمامی موارد این موضوع را هشدار داده، که راه اشتباه به یک نتیجه اشتباه منتج می‌شود. این رویه‌ای است که این روزنامه در بحث سیاست‌گذاری در پیش گرفته و نشان می‌دهد که مسیر غلط سیاست‌گذاری با توجه به تجربه‌های اشتباه قبلی، همان نتایج ناامید‌کننده را به همراه دارد.
4- بحث دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که این روزنامه دستاوردهای مثبت و منفی هر تصمیم اقتصادی را تشریح می‌کند. هیچ سیاست‌گذاری‌ای وجود ندارد که در کنار مزایای آن، عوارضی را نیز به همراه نداشته باشد. نکته مهم این است که سیاست‌گذار بتواند از بین گزینه‌های مختلف بهترین تصمیم را اخذ کند، تا منافع آن نسبت به مضرات آن بیشتر باشد. روزنامه «دنیای‌اقتصاد» مانند یک دفترچه راهنما، پیامدهای مثبت و منفی هر سیاستی را تبیین کرده و راهکارهای بهره‌مندی از پیامدهای مثبت و مهار پیامدهای منفی را به سیاست‌گذاران گوشزد می‌کند. اینجانب هم در زمینه مطالبی که در این روزنامه ارائه کردم و هم در مورد سایر مطالب، این خط فکری را دنبال یا مشاهده کردم، که می‌تواند این نوع نگاه تبیین‌گر، الگوی سایر رسانه‌ها باشد.
بنده ضمن تبریک چاپ شماره پنج هزارم، به عوامل و مسوولان این روزنامه، می‌خواهم این جمله را عرض کنم: «به پایان آمد این نسخه (پنج هزار)، حکایت همچنان باقی است...»
