کالبدشکافی گزارش‌های ۶ ماهه صنعت دارو
از منظر سود عملیاتی، به ترتیب نمادهای دجابر، داوه، درهآور، دکیمی و دفرا بیشترین رشد سود عملیاتی را در فصل تابستان نسبت به بهار ۹۹ تجربه کردند؛ از طرف دیگر به ترتیب نمادهای دفارا، داسوه، دروز، دتولید و دکپسول کمترین رشد سود عملیاتی را در سه ماه دوم نسبت به سه ماه اول به نمایش گذاشتند. اگر مبنای مقایسه را تابستان ۹۹ نسبت به تابستان ۹۸ قرار دهیم؛ به ترتیب نمادهای درهآور، دتماد، دجابر، کی بی سی و دعبید بیشترین رشد سود عملیاتی را تجربه کردند و از طرف دیگر به ترتیب نمادهای داسوه، دروز، دکوثر، دفارا و دحاوی بیشترین کاهش سود عملیاتی را در فصل تابستان ۹۹ نسبت به مدت مشابه سال قبل در کارنامه خود ثبت کردند.
نسبت‌های مالی:
حاشیه سود ناخالص ۳۴ شرکت فعال در این صنعت در فصل بهار ۳۳ درصد بود که این نسبت در فصل تابستان به بالای ۳۶ درصد رسید که بالاترین مارجین را از ابتدای سال ۹۷ در این صنعت شاهد بودیم. نسبت هزینه مالی به فروش در سه ماه اول ۳/ ۵ درصد بوده است که این نسبت در سه ماه دوم به ۱/ ۵ درصد کاهش یافت و شاهد پایین‌ترین نسبت هزینه مالی به فروش در سال‌های اخیر صنعت دارو هستیم.
تحلیل شرکت‌ها به تفکیک محصولات:
اگر نگاه دقیق‌تری به عملکرد شرکت‌های فعال صنعت دارو در گزارش‌های ۶ ماهه داشته باشیم به این نکته پی می‌بریم که شرکت‌هایی که محصولات بیمارستانی و همچنین محصولات آنتی بیوتیک وزن بالایی در سبد محصولات آنها داشتند بدترین عملکرد را به نمایش گذاشتند و از طرف دیگر شرکت‌های تولید‌کننده مواد اولیه و شرکت‌هایی که محصولات OTC و مکمل وزن بالایی در سبد محصولات شرکت دارند بهترین عملکرد را در گزارش ۶ ماهه تجربه کردند. اگر به‌صورت شرکت‌های هلدینگ این صنعت به مقایسه بپردازیم هلدینگ دارویی تامین (تیپیکو) با توجه به تامین مواد اولیه مناسب، مدیریت هزینه‌ها و معرفی محصولات جدید بهترین عملکرد را بین هلدینگ‌های صنعت دارو داشته است.
نسبت P/ E
با توجه به افت شدید قیمت سهام دارویی‌ها و همچنین افزایش سودآوری، نسبت P/ E گذشته‌نگر این صنعت از حدود ۳۸ واحد در تیر ۹۹ اکنون به ۶/ ۱۸ واحد رسیده است. با حفظ شرایط موجود و تخصیص دلار ۴۲۰۰ تومانی به مواد موثره دارویی P/ E صنعت دارو پس از انتشار گزارش‌های ۱۲ ماهه سال ۹۹ با قیمت‌های کنونی به حدود ۱۳ واحد تنزل می‌یابد. این در حالی است که همان طور که می‌دانیم صنعت دارو از جمله مهم‌ترین صنایعی است که کماکان از ارز ترجیحی برای تامین مواد موثره خود استفاده می‌کند. با توجه به فاصله بسیار زیاد دلار ۴۲۰۰ تومانی با نرخ‌های دلار نیما و آزاد در صورت آزادسازی نرخ ارز صنعت دارو، تاثیرات شگرفی را بر سودآوری این صنعت شاهد خواهیم بود.
احتمال حذف ارز ۴۲۰۰
با توجه به کسری شدید بودجه دولت، فساد بسیار زیاد ارز دونرخی، کمبود برخی محصولات، قاچاق دارو و بحث‌هایی که در کمسیون اقتصادی مجلس شکل گرفته است احتمال آزادسازی نرخ ارز صنعت دارو برای سال ۱۴۰۰ بیش از هر زمان دیگری پررنگ می‌نماید؛ به همین روی اگر فرض کنیم سال ۱۴۰۰، نرخ دلار برای تأمین مواد اولیه و نرخ فروش شرکت‌های دارویی با حفظ حاشیه سود با دلار ۲۵ هزار تومان منطبق شود P/ E تحلیلی این صنعت به حدود ۶-۷ واحد خواهد رسید. میانگین تاریخی P/ E گذشته‌نگر این صنعت ۷/ ۸ واحد است که نشان می‌دهد با فرض آزادسازی نرخ دلار ۴۲۰۰ تومانی و همچنین مزیت‌هایی مانند مصرفی بودن محصولات دارویی، عدم ریسک نوسانات قیمت‌های جهانی و درصد تقسیم سود بالا فرصت‌های سرمایه‌گذاری بلندمدت در این صنعت وجود دارد. البته زمان آزادسازی نرخ دلار ۴۲۰۰ تومانی و همچنین درصد افزایش نرخ فروش دارو ابهام اساسی برای فعالان و سرمایه‌گذاران بازار سرمایه به شمار می‌رود.
نسبت P/ S صنعت دارو نیز پس از لمس ۳/ ۸ واحد در تیرماه امسال اکنون به ۴/ ۴ واحد رسیده است؛ در حالی که میانگین تاریخی این نسبت ۹۵/ ۴واحد است.
