در این نامه آمده است: «استحضار دارید که هر روز اتفاق‌های ناخوشایندی در مورد نابودی و رهاشدگی آثار تاریخی کشور و به‌ویژه استان خوزستان به‌وقوع می‌پیوندد و دل‌های دلسوزان این آب و خاک را لبریز از اندوه و افسوس می‌کند. خوزستان گهواره تمدن کشور عزیزمان است و حقیقتا همچون ایرانی کوچک، نمونه‌ای از هر آنچه در ایران بزرگ فرهنگی و تاریخی وجود دارد را در بستر کهن خود جای داده است. اما به گفته مسوولان محلی این آثار نه‌تنها مرمت نمی‌شوند، بلکه نیرو و بودجه لازم برای محافظت از آنها نیز وجود ندارد!» امضاکنندگان ادامه داده‌اند: «کتیبه‌های تمدن باشکوه عیلام، زیگورات چغازنبیل، سازه‌های آبی شوشتر، آثار شهر باستانی شوش، مقبره یعقوب لیث‌صفاری در دزفول و پل کهن این شهر و بسیاری از آثار باارزش دیگر که نمادهای تمدن ایرانی هستند، در صورت مدیریت درست می‌تواند منبع ارزشمندی برای ارزآوری و کارآفرینی گسترده و پایدار در کشور باشد.»

در این نامه خطاب به مونسان تاکید شده است: «هر اثر تاریخی به‌سان صفحه‌ای از کتاب تاریخ تمدن این سرزمین است که هم‌اکنون حفاظت از آن بر عهده جنابعالی و سایر همکاران شما در سازمان میراث‌فرهنگی است و اگر همین امروز در جهت حفظ و ساماندهی این آثار اقدام نشود لطمه‌های جبران ناپذیری متوجه فرهنگ و هویت ما خواهد شد.» آنها در ادامه، به برخی از اقدامات فوری که به باور آنها انجامشان در این مقطع زمانی ضروری است، اشاره کرده و نوشته‌اند: «مشخص کردن حریم بناها با دیوار یا نرده‌کشی و تعامل با دیگر دستگاه‌ها جهت برخورد جدی با متخلفانی که حریم بناهای تاریخی را رعایت نکرده‌اند؛ مرمت اضطراری بناهای در حال تخریب، مرمت کتیبه‌ها و اجرای شیشه محافظ روی آنها؛ ارائه آموزش‌های عمومی درباره لزوم حفظ و نگهداری آثار تاریخی؛ تقویت بدنه یگان حفاظت میراث‌فرهنگی و جلب مشارکت بخش خصوصی در مرمت و بهره‌برداری از آثار به صورتی که سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری نظارت مستقیمی بر عملکرد آنها داشته باشد؛ ۵ اقدام لازم برای حفظ میراث‌فرهنگی خوزستان هستند.»