«مادر» ی برای تمام نسل ها

گروه صنایع غذایی ویتانا (مادر) به عنوان نخستین تولیدکننده بیسکویت در ایران، فعالیت خود را از سال ۱۳۳۷ آغاز کرد و در طول ۶۰ سال توانست به یکی از محبوب‏ترین و با ارزش‏ترین نام‏های تجاری ایران تبدیل شود. در حال حاضر این گروه صنعتی راهبر بازار بیسکویت کودک با ‏نام تجاری «مادر» در کشور است، آنچنان که ایرانی‌ها بیسکویت مادر را محصولی خاطره‏انگیز و یادآور کودکی خود می‏دانند. این مجموعه که حدود نیم قرن در بورس تهران حضور داشته، از سال ۸۷ با مالکیت بخش خصوصی و مدیریت پایدار رو به توسعه بوده وآخرین اقدام، راه‏اندازی شرکت پخش مجزا در سال ۹۴ برای سرویس‏دهی بهتر به مشتریان بوده است. آنگونه که مهندس رضا نادری رئیس هیات مدیره و مدیر کارخانه ای گروه صنعتی می‌گوید، ویتانا در این سال‏ها شاهد رشد چشمگیری بوده و با سرمایه‏گذاری در عرضه محصولات جدید، دارای برنامه توسعه با سهم بازار بالا در آینده نزدیک است. او در گفت و گو با دنیای اقتصاد شرح می‌دهد که ویتانا چگونه شکل گرفت و توانست بیسکویت مادر را به عنوان یک محصول خاطره انگیز، نزدیک نیم قرن وارد بازار ایران کند.

نام ویتانا برای متولدین دهه های 50 و 60 سرشار ازخاطره است. ویتانا از چه سالی آغازگر یک عمر خاطره شد؟

شرکت ویتانا در سال ۱۳۳۷ توسط برادران تهرانچی تاسیس شد. این شرکت درابتدا، حدود سال‌های۱۳۳۳ به‌صورت کارگاه کوچکی بود که بعدها با طرح‌های توسعه‌ای خود رفته‌رفته بزرگ شد، به مکان فعلی انتقال یافت و به عنوان یک شرکت مطرح در صنایع بیسکویت و نان صنعتی نام و نشانی به دست آورد. بر اساس اسناد و مدارک سازمان ثبت شرکت ها، ویتانا اولین تولیدکننده بیسکویت و نان صنعتی در ایران است. اگر خاطرتان باشد نان سوخاری اولین بار با پاکت‌های قرمز از سوی این شرکت به تولید می‌رسید که همچنان هم این محصول با همان بسته‌بندی و ویژه‌گی‌ها تولید انبوه دارد. انتخاب نام «مادر» هم که یک انتخاب بسیار خاص و ویژه‌بوده و طی یک فراخوان و نظرسنجی در سطح کشور توسط یک مادر پیشنهاد و نهایتا مورد تایید قرار گرفته‌است.

البته ویتانا در این سال‌ها با فراز و نشیب زیادی داشت اما توانست با تولید بیسکویت مادر خود را سرپا نگه دارد و برنامه‌های توسعه‌ای برای خود تعریف کند. این شرکت پس از انقلاب با دگرگونی‌های زیادی مواجه شد و بیم آن می‌رفت که با تغییرات پیش آمده روند توسعه‌ای کارخانه متوقف شود، اما با سرمایه‌گذاری‌هایی که صورت گرفت اکنون به جایی رسیده‌ایم که در سایت فعلی ۸ خط تولید فعال‌اند و محصولاتی اعم از نان سوخاری، بیسکویت‏های خشک و نرم و کرم‏دار و ویفر را به تولید می‌رسانند. در حقیقت بالغ‌بر۶۰ نوع تنوع محصول داریم و تولید روزانه مان حدود ۶۰ الی ۷۰ تن محصول روزانه در قالب سه شیفت کاری داریم.

آیا طرح‌های توسعه‌ای دیگری برای بالابردن سهم‌تان از بازار دارید؟

با توجه به شرایط فعلی بازار و مطالعه سهم رقبا و شرکت ویتانا تصمیم‌گرفتیم تا خطوط تولیدی جدیدی را در یک سایت دیگر بکار گیریم. از این‌رو سایتی را درشهر صنعتی کاسپین در دست احداث داریم که دارای چهار فاز بزرگ می‌باشد و اولین فاز آن در مساحتی به وسعت ۳هکتار درحال ساخت است که به امید خدا تا انتهای سال ۱۳۹۵سه خط آن به ‌بهره‌ورداری خواهد رسید. در سایت جدید هم محصولاتمان را با برند ویتانا و مادر روانه بازار می‌کنیم. ظرفیت تولید روزانه هم در آن ۲۰۰ تا ۲۵۰ تن انواع محصولات خواهد بود که نسبت به خطوط فعلی چند برابر تولید دارد. تمام تولیدات و دستگاه‏ها از فناوری‏های روز دنیا بهره برده‌اند و با توجه به مکانیزاسیون بسیار بالایی که دارند محصولاتی را روانه بازار می‌کنند که کمترین دخالت انسانی را دارند و از کیفیت بالا برخوردارند.

تولید بیسکویت مادر را هم ادامه خواهید داد؟

بیسکویت مادر از نام‌های جداناپذیر ویتاناست. نه‏تنها بچه‌های دهه۵۰ و۶۰ بلکه متولدین دهه ۴۰ هم بیسکویت مادر را در خاطر خود ضبط کرده‌اند. متولدین دهه ۴۰ که الان خودشان پدربزرگ مادربزرگ شده‌اند، به نوه‏هایشان توصیه می‏کنند از این بیسکویت استفاده کنند چرا که برندی سرشار از خاطره برای آنهاست. بیسکویت مادر برخلاف تمام بیسکویت‏هایی که در کشور تولید می‌شود، چون از ظرافت خاصی در طراحی و تولید بهره برده، داخل کابینت اغلب خانواده‌هاست، زیرا حجم کمی دارد و از نظر غذایی محصول کاملی برای بچه‌ها به شمار می‌رود. در طول ۶۰ سال فعالیتی ویتانا تغییرات اساسی در شکل بیسکویت مادر به وجود نیامده و سعی کرده‌ایم با همان شکل اولیه و نوستالژیک روانه بازار شود. شرکت‌های دیگری هم شبیه بیسکویت مادر تولید کرده‌اند اما مصرف کننده بیشتر تمایل دارد بیسکویت مادر را با همان طراحی مادر و کودک که بر بسته بندی این محصول نقش بسته، استفاده کند. فکر می‌کنم با توجه به اینکه این بیسکویت نسل به نسل وارد خانواده‌ها شده، کماکان بتواند به حیات خود ادامه دهد، چرا که هم از نظر طعم و طراحی متفاوت است و هم بنا به توصیه پدرها و مادرها مورد استفاده نسل جدید قرار می‌گیرد. جالب است بدانید با اینکه محصولات جدیدی در بسته بندی‌های شکیل وارد بازار شده، اما بسیاری از هموطنان سعی می‌کنند بیسکویت‌های ۷۰ گرمی مادر را در طول روز استفاده کنند. این اقبال مردمی، به حفظ برند بیسکویت مادر در دهه‌های آینده منجر شده و موجب توسعه شرکت ویتانا خواهد شد.

با توجه به حضور بازیگران جدید در صنعت شیرینی، شکلات و بیسکویت کشور، چه برنامه‏ای برای رقابت بیشتر دارید؟

بازار صنعت بیسکویت و نان صنعتی در ایران بسیار رقابتی است و بازیگران زیادی دارد. طبیعتا کسانی می‌توانند در این بازار بمانند که محصولات باکیفیت و قیمت مناسب تولید کنند. در این صنعت علاوه برکیفیت و قیمت، بحث توزیع محصول هم بسیار مهم است. ما واقعا می‌توانیم این اطمینان را به مصرف‏کنندگان محترم بدهیم که موضوع کیفیت بسیار موضوع حساسی است برای شرکت ویتانا و برای رسیدن به کیفیت بالاتر و بهتر همه تلاش خود را خواهیم کرد.

‏ مهم ترین مشکلات صنعت بیسکویت در ایران چیست؟

بیشتر مشکلات مربوط به قوانین متغیر است که تولید را آزار می‌دهد. تغییر قوانین به صورت لحظه‏ای به صنعت کشور لطمه می‏زند. تصمیم گیری‏های خلق‏الساعه، چرخه تامین مواد را با مشکل مواجه می‌کند. به عنوان مثال، در سال ۹۴ تعرفه واردات روغن ۷ درصد بود که یکباره در اسفندماه به ۵۵ درصد رسید. این کار ضربه های بزرگی به صنعت شیرینی و شکلات و یا صنایع آردی وارد می‌کند. متعاقب آن افزایش ناگهانی و ۵۰ درصدی قیمت شکر و ممنوعیت واردات آن در اوایل امسال، سبب افزایش هزینه تولید محصولات و در نهایت افزایش قیمت محصولات غذایی مان شد. در آخر امیدوارم با رفع موانع در مسیر تولید، امکان تولید هرچه بیشتر و بهتر کالاهای ایرانی فراهم گردد و با تدبیر دولتمردان محترم شاهد افزایش این روند که ارمغان آن افزایش تولید صنعتی و افزایش اشتغالزایی است باشیم.