در زمان آغاز به کار دولت و موقعی که عزت الله ضرغامی ریاست سازمان صدا و سیما را بر عهده داشت، مخالف خوانی های صدا و سیما توجیهی سیاسی داشت. با توجه به نزدیکی ضرغامی به جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی، صدا و سیما در دوره او رویکردی جناحی و حزبی نسبت به دولت داشت. دولت از دست اصولگرایان نزدیک به آن طیف خارج شده و طبیعی بود که صدا و سیمای سیاست زده و جناحی،که بسیاری او را «رسانه میلی» می‌خوانند نه «ملی»، منتقد شماره یک دولت باشد. در همان دوره بود که وقتی فیلم «من روحانی هستم» در تخریب چهره رئیس جمهور ساخته و برخی اتهام ها به حسن روحانی زده شد، صدا و سیما در بخش های خبری خود به تبلیغ آن پرداخت. این رسانه در اقدامی دیگر،دکتر محمود سریعالقلم ازچهره‌های دانشگاهی حامی دولت را در تلویزیون به عنوان مشاور رئیس جمهور با کروات دراجلاس داووس نشان داد واز او و مواضعش انتقاد کرد.

به گزارش خبرآنلاین، البته این رفتارهای صدا و سیما واکنش دولت را نیز به همراه داشت. حجت الاسلام علی یونسی مشاور اموراقوام واقلیتهای دینی رئیس جمهور در همان مقطع گفت: «صداوسیما درجایگاه رسانه اپوزیسیون نسبت به دولت عمل می کند در حالی که صداوسیما باید حامی رئیس جمهور باشد ودرعین حال نظرات مردم را در رابطه با دولت منعکس کند.»

وقتی در آبان ماه سال ۹۳ با حکم رهبر انقلاب محمد سرافراز جایگزین ضرغامی شد، خیلی ها گمان می کردند از شدت حملات صدا و سیما به دولت کاسته خواهد شد، چرا که سرافراز پیشینه جناحی بارز چندانی نداشت و یکی از مدیران باسابقه صدا و سیما به شمار می رفت. با این وجود همچنان رسانه ملی، «میلی» ماند. چه آنکه عمده برنامه های کارشناسی سازمان صدا و سیما رنگ و بوی جانب دارانه دارد.

این جانبداری سیاسی صدا و سیما در جریان مذاکرات هسته ای به اوج خود رسید. در دوران برگزاری مذاکرات به ریاست سعید جلیلی رسانه ها از جریان مذاکرات دور نگه داشته می شدند، اما در دورانی که مذاکرات به ریاست محمدجواد ظریف اداره می شد، هربار هواپیمای حامل اعضای تیم مذاکره کننده با دهها خبرنگار و اصحاب رسانه، به محل مذاکرات می رفت. با این حال صداوسیما همواره مدعی بود که رسانه ها از جزئیات مذاکرات بی اطلاعند و در گزارش هایش به این موضوع اشاره نمی کرد که در دولت گذشته نیز جزئیات مذاکرات محرمانه بود!

در دوره جدید اما صدا و سیما تمام قد در مقابل مذاکرات هسته ای ایستاد. تنها نگاهی به عناوین فیلم های مستندی که در زمان مذاکرات در تلویزیون ساخته و پخش شده است، گواه روشنی درباره این موضوع است که صدا و سیما را سیاه نما ترین رسانه منتقد دولت بدانیم.«رژیمبازرسیها»، «لبخندگرگ»، «هنوزنمیتوانیم»،«فکتشیتملت» و «بازرسیهایبیسابقه» نمونه هایی از این مستندها هستند. علاوه بر تمام اینها، صداوسیما مشروح مذاکرات در کمیسیون برجام مجلس به ریاست علیرضا زاکانی از منتقدان دولت یازدهم را نیز به شکل گزینش شده ای منتشر نمود. چه آنکه جلساتی که با حضور سعید جلیلی برگزار می شد را در چندین نوبت پخش می کرد اما نشستی که با حضور سخنگوی دولت و وزیر اطلاعات برگزار شد را پخش نکرد. البته سخنان محمدجواد ظریف و یارانش در تیم مذاکره کننده، پاسخگوی اتهامات و تردیدهای جلیلی و یارانش بود و هر بیننده منصفی را متوجه صحت و سقم مدعاهای هر دو طرف می نمود.

ماجرای اتهامات یک طرفه زاکانی در صدا و سیما علیه برجام و در حالی که نماینده دولت را بعد از دعوت به برنامه راه ندادند موج انتقادات علیه عملکرد جناحی صدا و سیما را به اوج رساند. ماجرا از این قرار بود که حمید بعیدی نژاد رئیس تیم کارشناسی مذاکرات هسته ای و علیرضا زاکانی رئیس کمیسیون ویژه بررسی برجام در مجلس مهمانان گفت و گوی ویژه خبری بودند اما وقتی برنامه روی آنتن رفت خبری از بعیدی نژاد نبود. او در نشستی یکجانبه برآوردهایش از برجام را گفت و از زمان بندی بررسی و تصویب آن در مجلس و مهمانان آتی کمیسیون برجام خبر داد. فردای آن روز معلوم شد که پشت ماجرای نبودن بعیدی نژاد چیست. یک سایت خبری در این باره نوشت: زاکانی که از مخالفان برجام و توافقات هسته ای است، در لحظه حضور در استودیوی گفتگوی ویژه خبری اعلام می کند حاضر نیست در برابر بعیدی نژاد بنشیند!

اما یک جانبه گرایی رسانه ملی که در برنامه های گفت و گو محور خود کمتر از نمایندگان دولت بهره می برد و بیشتر منتقدان و مواضعشان را به تصویر می کشید، باعث شد که رئیس جمهور و دولت مردان لب به گلایه بگشایند. از جمله آنکه حجت الاسلام حسن روحانی گفت: چرا صندوق بینالمللی پول، بانکجهانی ورسانه های خارجی باید بگویند که کار دولت ایران در اقتصاد درتاریخ کشورهای درحال توسعه، کم نظیر بوده وچرا صداوسیما نگوید؟

مجید انصاری معاون پارلمانی رییس جمهوری هم اردیبهشت سال پیش با انتقاد از عملکرد صداوسیما گفت: این رسانه در پخش دستاوردها و توفیقات دولتی کم لطفی میکند.

رویکرد جناحی صداوسیما در ایام انتخابات مجلس نیز به گونه ای دیگر نمایان شد. چه آنکه در بخش های خبری نیمه رسمی خود، از نشست های انتخاباتی و مواضع منتقدان دولت گزارش هایی را منتشر می کرد اما حامیان دولت سهمی در برنامه های این رسانه نداشتند. پیروزی منتقدان دولت در برخی حوزه های انتخابیه هم بیش از شکستشان در کلان شهرهایی چون تهران به تصویر کشیده شد.

گزارش های انتقادی صداوسیما علیه برنامه های اقتصادی دولت که آن را برخلاف اقتصاد مقاومتی معرفی می کرد با انتشار نخستین گزارش از اجرای برجام، بار دیگر رسانه ملی را به سوی انتقاد از دولت در مواضع دیپلماتیک سوق داد تا مدعی شود برجام هیچ دستاوردی نداشته است.

بار دیگر شاهد گلایه دولت این بار از زبان اسحاق جهانگیری معاون اول دولت از رسانه ملی بودیم. وی خواهان پخش موضوعات مثبت وامید آفرین از سوی صدا و سیما شد و باگلایه از پخش نشدن مباحث امید آفرین که از سوی دولت مردان بیان می‌شود، گفت: پخش شدن نقاط یأس ‌آفرین نتیجه خوبی ندارد و با چنین رویکردی فقط مشکلات بیان شود ،هیچ چیزی پیش نمی‌رود و به نفع کشور ،‌نظام و عزت مردم نیست. معاون اول رئیس‌جمهور، معتقد است صدا و سیما در برنامه‌های تلویزیونی به نقاط قوت که دولت انجام می‌دهد، نمی‌پردازد واین موضوع را موجب وارد آمدن آسیب به کشورارزیابی کرد.

اما پاسخ مسئولان صدا و سیما به این گلایه انکار بود. سایت جام جم وابسته سازمان صدا و سیما در گزارشی که درباره این گلایه های دولت مردان منتشر کرده است اینگونه پاسخ داده که:ازاول مرداد ۱۳۹۲ تااول خرداد ۱۳۹۳ مسئولان قوه مجریه جمعا ۲۰۰ هزارو ۹۸۹ دقیقه در مراکزاستان‌ها ازآنتن رسانه ملی استفاده کرده ودررادیو نیز۷۵۴۲ دقیقه از مدت زمان برنامه‌ها به مسئولان دولتی اختصاص یافته است. همچنین دراین مدت ۷۵ برنامه گفت‌وگو محوردربخش گفت‌وگوی ویژه خبری شبکه دوسیما در اختیار مسئولان قوه مجریه قرارداده شده است واینها همه در کنار پخش مستقیم اظهارات رئیس دولت در مورد مسائل مهم روز و نیز ممانعت از انتشار دیدگاه‌های منتقدان دولت در زمینه پرونده‌هایی حساس چون پرونده هسته‌ای است.همچنین نگاهی به صفحات رونامه جام جم وابسته به سازمان صدا و سیما می توان رویکرد مدیران سازمان صدا و سیما را نسبت به دولت به وضوح دید.

از همین پاسخ می توان نتیجه گرفت که صدا و سیما پخش سخنان رئیس جمهور و دولتمردان را برنامه تولیدی در جهت حمایت از دولت به حساب می آورد. اما نکته ای که فراموش شده است این است که در این گزارش صدا و سیما سانسور سخنان رئیس جمهور، تیترهای جانب دارانه و گزینشی عمل کردن های بخش های خبری و در نهایت برنامه تولیدی تخریبی علیه دولت نیامده است.

این مسئله را بگذارید در کنار اینکه در ماه های آخر سال گذشته رسانه ملی با مطرح کردن بحث بودجه صدا و سیما موج جدیدی علیه دولت را آغاز کرده است. البته صدا و سیما در اینکه بودجه سالیانه اش کفاف هزینه هایش را نمی دهد صادق است اما اتهام زدن به دولت برای کاهش این بودجه اتهامی واهی است. مسلما وقتی سازمانی با هزاران نفر پرسنل و امکانات فراوان فنی و مهمتر از همه حق انحصاری تولیدات رادیو تلویزیونی در ایران نمی تواند با شبکه های درجه دو و سه ماهواره ای رقابت کند، مشکل را نه در بودجه دولتی که در نگاه جناحی و غیر حرفه ای و تولیدات بدون مخاطب آن باید جست و جو کرد.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.