گروه اقتصاد بین‌الملل: گزارش بهاره صندوق بین‌المللی پول(IMF) که روزنامه «دنیای اقتصاد» به‌طور مفصل به آن پرداخت حاکی از کندی رشد اقتصادی جهان در سال جاری میلادی بود. نشریه اکونومیست در شماره جدید خود با انتشار تحلیلی بر این گزارش صندوق پرسش‌هایی را در رابطه با اقتصاد جهانی مطرح کرده است. اکونومیست نوشت:

آیا یک بحران اقتصادی جهانی در راه است؟ در پاسخ باید گفت احتمالا چنین نیست. آیا جهان در خطر سقوط به رکود قرار دارد؟ می‌توان گفت نه به این زودی‌ها. با این وجود صندوق بین‌المللی پول در گزارش اخیر خود پیش‌بینی رشد اقتصادی جهان را کاهش داده است. موریس اوبستفلد، اقتصاددان ارشد صندوق بین‌المللی پول در سخنرانی‌خود در واشنگتن دی‌سی، مساله کاهش مجدد پیش‌بینی صندوق از رشد اقتصادی جهان را مطرح کرد. او گفت احتمالا در بازبینی بعدی، پیش‌بینی رشد اقتصادی جهان نزولی خواهد بود. به گفته او یکی از بزرگ‌ترین خطراتی که اقتصاد جهان را تهدید می‌کند، «خطرات غیراقتصادی» است که در اینجا منظور همان سیاست‌های نامناسب است. او هشدار داد اقتصاد جهان در منطقه سکون قرار گرفته است که ممکن است از نظر سیاسی مخاطره‌‌آمیز باشد. این در شرایطی است که پیش‌بینی‌ها چندان هم هولناک نیستند. صندوق بین‌المللی پول برآورد خود از رشد اقتصادی جهان در سال ۲۰۱۶ را از ۴/ ۳ درصد قبلی به ۲/ ۳ درصد کاهش داده است. این نرخ رشد، سریع‌تر از رشد محقق شده در سال ۲۰۱۵ است. این پیش‌بینی‌ها کلی هستند: آمریکا، اروپا و اقتصادهای نوظهور به‌عنوان یک بلوک شاهد کاهش پیش‌بینی‌های یکسان بوده‌اند. پیش‌بینی آفریقای زیر صحرا عمدتا به دلیل چشم‌انداز ناخوشایند رشد اقتصادی نیجریه، کشوری غنی‌از نفت که بزرگ‌ترین اقتصاد قاره آفریقا محسوب می‌شود، بیشترین کاهش را داشته است. اوبستفلد می‌گوید: «بهبود اخیر قیمت نفت خام برخی فشارها را از دوش تولیدکنندگان نفت برخواهد داشت،اما تا مدت‌ها شاهد قیمت بشکه‌ای ۱۰۰ دلار برای نفت نخواهیم بود.» از میان اقتصادهای بزرگ، فقط چین از کاهش پیش‌بینی رشد اقتصادی جان سالم به در برده است. اکنون صندوق بین‌المللی پول بیشتر از ماه ژانویه اطمینان دارد که اقدامات محرک اقتصادی در چین موثر واقع خواهد شد. اما اوبستفلد می‌گوید درمورد کیفیت رشد چین نگرانی‌هایی وجود دارد، زیرا اعتبارات تازه به سمت صنایع رو به زوال جاری می‌شوند.

سناریویی که به نظر می‌رسد صندوق بین‌المللی پول بیشترین نگرانی را درباره آن دارد کندی مستمر رشد اقتصادی جهان است که از سرمایه‌گذاری ناامیدکننده ناشی می‌شود و این مساله تنش‌های سیاسی را برمی‌انگیزد. تنش‌های سیاسی نیز به نوبه خود احیای اقتصادی را دشوارتر می‌کند. نمونه برزیل نشان می‌دهد که چطور یک اقتصاد بد از طریق ناکارآمدی وضعیت سیاسی وخیم‌تر می‌شود. اوبستفلد معتقد است رشد پایین موجب«خیزش ملی‌گرایی درون‌گرا» در کشورهای ثروتمند می‌شود. خط مشی سیاسی در آمریکا درحال حرکت خلاف جهت تجارت آزاد است و برای اروپا تهدیدهایی فراتر از مشکل همیشگی یونان وجود دارد. بحران پناهجویان هم‌اینک بر سیاست مرزهای باز اتحادیه اروپا تاثیر منفی گذاشته است و احتمال بسیار زیادی وجود دارد که بریتانیا از اتحادیه اروپا خارج شود.

اکونومیست با اشاره به توصیه‌های صندوق برای اقتصاد جهان افزود؛ صندوق بین‌المللی پول برای اقتصاد جهان درمان‌های آشنایی دارد: حفظ سیاست‌های پولی سهل‌گیرانه و ترکیب آن با مشوق‌های مالی امکان‌پذیر و اضافه کردن برخی اصلاحات حامی رشد به این ترکیب. این اقدامات برای جلوگیری از خطراتی که این صندوق پیش‌بینی می‌کند، ضروری است. اما علاوه بر این، اگر یک شوک مالی رخ دهد جهان باید برای نشان دادن واکنشی هماهنگ به آن دارای برنامه‌های احتمالی باشد. اوبستفلد می‌گوید: «دیگر جایی برای اشتباه باقی نمانده است.»