دستاوردهای شرکت لاستیک پارس (سهامی عام)

سرمایه شرکت پس از چند نوبت افزایش در حال حاضر بالغ‌بر ۱۵۹میلیارد و ۸۹۰میلیون ریال شده است. ضمنا، با توجه به اینکه مرکز اصلی شرکت در سال ۱۳۸۱ به محل کارخانه واقع در شهر صنعتی کاوه انتقال یافته است، شرکت با استفاده از تسهیلات مالی دریافتی از بانک صنعت و معدن، کارهای اجرایی فاز اول طرح را (۲۰هزار تن) آغاز کرد که تا اواخر سال ۱۳۵۷ ادامه داشت.
در اواخر سال 1360 با توجه به حساس بودن طرح از نظر اقتصادی و سیاسی، اداره شرکت به مدیران منتخب دولت واگذار شد و راه‌اندازی طرح به بانک صنعت و معدن ارجاع شد. با انتخاب مدیریت جدید، افزایش سرمایه و در نهایت تخصیص کمک‌های مالی، کارهای اجرایی طرح مجددا آغاز و ماشین‌آلات و تجهیزات و تاسیسات کارخانه تا اواخر سال 1362 به‌تدریج نصب و راه‌اندازی شد و بهره‌برداری تجاری از فاز اول طرح از سال 1363 شروع شد.

با توجه به نواقصی که در بخش ماشین‌آلات وجود داشت، امکان بهره‌برداری از طرح در فاز اول فقط تا میزان 14هزار تن میسر شد، به طوری که شرکت برای دستیابی به ظرفیت 20هزار تن فاز اول در سال 1366 از بانک صنعت و معدن تقاضای تسهیلات مالی کرد که مورد موافقت بانک قرار گرفت.
همزمان با اجرای طرح تکمیلی ۲۰هزار تن فاز اول، هیات‌مدیره شرکت مطالعاتی را در زمینه اجرای طرح ۲۰هزار تن فاز دوم جهت دستیابی به ظرفیت ۴۰هزار تن تولید انواع لاستیک خودرو در سال انجام داد که نهایتا در تاریخ ۲۴/۸/۶۶ اجرای طرح تکمیلی مورد تایید وزارت صنایع قرار گرفت و نیز گزارش توجیهی طرح ارائه شده از طرف شرکت در تاریخ ۱۸/۱۲/۶۶ به تصویب هیات‌مدیره بانک صنعت و معدن رسید و تامین منابع مالی آن نیز مورد موافقت بانک مذکور قرار گرفت.
با تکمیل تدریجی ماشین‌آلات، زنجیره فاز اول، توان تولیدی شرکت به‌رغم مشکلات اقتصادی کشور و مسائل جنگ تحمیلی به‌تدریج افزایش یافت و نهایتا در سال 1370 بالغ‌بر 18400تن انواع لاستیک تولید شد که تحقیقا در صورت تامین مواد اولیه مورد نیاز در سال‌های بعد تا مرز 20هزار تن نیز افزایش می‌یافت.
طرح‌های مقدماتی ساختمانی و تاسیساتی اجرای فاز ۲ پس از انتخاب مشاوران و پیمانکاران ساختمانی از نیمه دوم سال ۱۳۶۸ آغاز و حدودا تا پایان سال ۷۱ به طول انجامید.
همزمان با پیشرفت عملیات ساختمانی کار انتخاب ماشین‌آلات خطوط تولید نیز به پایان رسید و برای انتخاب سازندگان ماشین‌آلات از بین سازندگان شناخته شده این صنعت، اسناد مناقصه تهیه و به مناقصه گذاشته شده و پس از بررسی‌های لازم، با توجه به سیاست استفاده از تسهیلات فاینانس برای تامین منابع ارزی مورد نیاز ماشین‌آلات خط تولید، نسبت به عقد قرارداد با فروشندگان ماشین‌آلات اقدام شد.
لازم به توضیح است که از تاریخ انعقاد قرارداد، به لحاظ مشکلات فاینانس با کشورهای طرف قرارداد، امکان گشایش به‌موقع اعتبارات میسر نشد و این مساله خود یکی از دلایل اصلی تاخیر در اجرای طرح توسعه فاز ۲ است.
به هر حال با تلاش مداوم و پشت‌سرگذاردن مشکلات عدیده و غیرقابل پیش‌بینی، پروژه 20هزار تنی فاز دوم لاستیک به ثمر نشست و با بهره‌برداری از پروژه فاز 2 ظرفیت تولید شرکت بالغ‌بر 40هزار تن شد.

اکنون شرکت لاستیک پارس بزرگ‌ترین تولیدکننده تایرسنگین در ایران با 20سال تجربه در امر تولید تایر است که ظرفیت اسمی آن 40هزار تن در سال بوده و تولیدات شرکت شامل انواع تایرهای کامیونی، اتوبوسی، وانتی و سواری است که با نام پیروزی برای استفاده در شرایط گوناگون عرضه می‌شود.
توانمندی‌ها و ویژگی‌های شرکت
یکی از ویژگی‌های شرکت لاستیک پارس اختصاص حدود 90درصد از ظرفیت تولید به تایرهای سنگین است که در این راستا می‌توان به جرات ادعا نمود که بخش اعظم صنعت حمل‌و‌نقل و ناوگان سنگین کشور بر دوش تایر پیروزی است.
۱ - محصولات شرکت لاستیک پارس دارای ۴سال گارانتی است، به این معنا که از زمان تولید (تاریخ تولید طی شماره سریال بر روی تایر حک شده است) تا مدت ۴سال چنانچه عیبی ناشی از تولید در تایر مشاهده شود پس از کارشناسی و تایید عیب طبق ضوابط شرکت غرامت پرداخت خواهد شد.
2 - شرکت لاستیک‌پارس جهت جلب رضایت مشتری و ارائه خدمات پس از فروش، ضمن استقرار یک مرکز در تهران برای پاسخگویی به مصرف‌کنندگان، با اعزام تیم کارشناسی به شهرستان‌ها و محل نمایندگی‌ها و بازدید از تایرهای احیانا خسارتی سعی بر ارائه هر چه بهتر خدمات پس از فروش دارد.
طرح و توسعه صورت گرفته
طرح اولیه شرکت لاستیک پارس که در سال 1355 توسط شرکت پیرلی ایتالیا تدوین شد، تولید در 2فاز 20هزار تنی بود، که در فاز اول حدود 70درصد ظرفیت تولید به تایرهای بایاس در اندازه‌های مختلف (موتور - سبک - سنگین و کشاورزی) اختصاص داده شده بود و 30درصد بقیه و تمام 20هزار تن فاز دوم برای تولید تایرهای رادیال سبک با کمربند سیمی (steel belt) و سنگین تمام سیمی (All steel) در نظر گرفته شده بود.

با وقوع انقلاب اسلامی، متخصصان شرکت پیرلی کشور را ترک کردند و ماشین‌آلات فاز یک که برای تولید تایرهای سبک و سنگین بایاس نصب شده بود با کمک کارشناسان ایرانی با ظرفیت 14هزار تن در سال در فروردین 1363 راه‌اندازی شد، در سال 1368 طرح افزایش ظرفیت تولید فاز اول به اتمام رسید و ظرفیت به 20هزار تن در سال افزایش یافت. با توجه به کیفیت مناسب تولیدات سنگین شرکت و نیاز ناوگان حمل و نقل داخل و بادید قطع واردات، مجوز طرح توسعه 20هزار تنی فاز دوم تماما به تولید تایرهای سنگین با تکنولوژی بایاس اختصاص یافت، طرح توسعه فاز دوم در اردیبهشت‌ماه سال 1375 به بار نشست و در شهریور همان سال، شرکت لاستیک پارس با ظرفیت 40هزار تن در سال قادر به تولید بود به طوری که 90درصد تولیدات، تایرهای سنگین بایاس و حدود 10درصد آن، تایرهای سواری و وانتی بایاس است.

پروژه‌های در دست اجرا
عواملی همچون آغاز تولید خودروهای جدید در کشور، افزایش تعداد رقبا در صنعت تولید تایر، پایین بودن حاشیه سود در تایرهای بایاس خصوصا در تایرهای سنگین بایاس، فرسودگی ماشین‌های فاز یک، آزاد شدن تدریجی نرخ ارز و نیاز به صادرات محصولات تولیدی، موجب شد تمام شرکت‌های داخل به‌دنبال تولید تایرهای رادیال سواری باشند. لاستیک پارس نیز در دو مرحله در سال‌های ۷۶ و ۸۰ مذاکراتی را با طرف‌های خارجی و علی‌الخصوص پیرلی ایتالیا در جهت انتقال تکنولوژی تولید تایرهای رادیال انجام داد که شرکت پیرلی در مرحله اول در سال ۱۳۷۶ پیشنهاد خود را در مورد تولید تایرهای رادیال سواری و وانتی steel-belt و در مرحله دوم در سال ۸۰ پیشنهاد خود را در خصوص تولید تایرهای سنگین All steel (باری و اتوبوسی تمام‌سیمی) ارائه داد. در هر دو مرحله پیشنهادهای شرکت پیرلی مبنای تهیه گزارش توجیهی فنی، مالی و اقتصادی طرح توسعه شرکت قرار گرفت که به ترتیب در سال‌های ۷۶ و ۸۰ به بانک صنعت و معدن ارسال شد. متاسفانه به‌رغم پیگیری‌های مکرر، به دلیل عدم‌تمایل بانک صنعت و معدن به سرمایه‌گذاری جدید، وضعیت نامطلوب صنعت تایر به علت واردات بی‌رویه و بروز مشکلات مالی باعث شد که بحث طرح و توسعه در حاشیه قرار گیرد.

پس از واگذاری شرکت در سال ۱۳۸۱ به بخش خصوصی، روند تحقق بخشیدن به طرح و توسعه در خصوص تولید تایرهای رادیال، با تصویب هیات‌‌مدیره وقت، سرعت بیشتری گرفت و مذاکرات لازم با کمپانی‌های صاحب‌نام همچون میشلن، گودیر، کومهو و Amtel استمرار یافت که نهایتا شرکت Amtel روسیه برای این کار پذیرفته شد. از این رو به منظور اجرایی نمودن کار، طی سال ۱۳۸۲ متخصصان شرکت مذکور چندین بار با حضور در ایران و بازدید از خطوط تولید و تجهیزات آزمایشگاهی و تخصصی لاستیک پارس و نیز مذاکرات مستقل با صاحبان سهام و هیات‌مدیره، پیشنهاد خود را ارائه کردند. پیشنهاد شرکت Amtel، پس از بررسی‌های لازم توسط کارشناسان شرکت منجر به اخذ پرفورمای مربوط به تجهیزات اضافی مورد نیاز و اصلاحات مورد نظر در خطوط تولید فعلی شد که در صورت تحقق، اصلاحاتی در ترکیب تولیدات با جایگزینی دومیلیون حلقه تایر رادیال سواری steel belt و پنجاه‌هزار حلقه تایر رادیال سنگین steel belt به جای خط فاز یک، ایجاد می‌شد و خطوط تولید مجموعا قادر به تولید ۴۳هزار تن در سال با ترکیبات اصلاحی فوق شد.در سال ۱۳۸۳ پس از برگزاری مجمع عمومی شرکت، مجددا شرکت لاستیک پارس تحت مالکیت شرکت آتیه دماوند قرارگرفت و با توجه به سیاست‌های کلی بانک صنعت و معدن در جهت فروش و واگذاری شرکت‌های تابعه، در عمل پروژه توسعه به حالت تعلیق درآمد.