متروی کرج روی ریل بی‌پولی

دنیای‌اقتصاد، کرج، رسول باقری: نمایندگان مردم در صحن علنی شورای شهر کرج به بحث و تبادل نظر پیرامون چرایی عدم حمایت دولت از پروژه ملی قطار شهری که سال‌ها است چشم انتظار قرار گرفتن روی ریل بهره‌برداری است، پرداختند و تعلل در گشایش مترو را ظلمی بزرگ در حق محیط‌زیست و سلامت شهروندان اعلام کردند.

به گزارش پایگاه خبری مدیریت شهری کرج، فصل مشترک صحبت‌های نمایندگان مردم درباره قطار شهری حول محور تامین بودجه و منابع مالی می‌چرخید و آنان با اذعان بر اینکه این پروژه نیازمند تزریق ماهانه ۲۹۰ میلیارد تومان اعتبار است، خواستار ایفای نقش جدی‌تر از سوی دولت برای فیصله دادن به معضل تاخیر در بهره‌برداری از این طرح کلان شدند.

آن‌طور که قانون اشعار می‌دارد، دولت مکلف به تامین حداقل ۵۰ درصد از هزینه‌های ساخت مترو در شهرهای با جمعیت بالای ۵۰۰ هزار نفر است، حال آنکه در کلانشهر کرج و با گذشت بیش از ۱۴ سال از زمان کلنگ‌زنی پروژه، هنوز خبری از عمل دولت به وظایف ذاتی‌اش نیست.

کرج در زمینه تردد وسایط نقلیه رتبه سوم کشوری را به خود اختصاص داده و جزو چهار کلانشهر آلوده کشور به شمار می‌رود. به حیث فرسودگی ناوگان تاکسیرانی و اتوبوسرانی نیز جایگاه متوسطی دارد و همه گزینه‌ها مسوولان را به سمت تسریع در گشایش مترو حرکت داده است اما متاسفانه هنوز قطار شهری کرج اندر خم کمبود اعتبارات و مشکلات مالی است و شرایط این پروژه نیز به گونه‌ای است که تا شارژ مالی انجام نشود، پیمانکار دست به سیاه و سفید نمی‌زند.

البته در سایه حمایت‌ها و پیگیری ویژه مدیریت شهری کرج طی ماه‌های اخیر رویدادهای شیرینی برای مترو رقم خورد و علاوه‌بر جذب فاینانس یک‌هزار میلیارد تومانی، شاهد اخذ مجوز انتشار یکصد میلیارد تومان اوراق مشارکت از طریق سیستم بانکی نیز بودیم. به علاوه شهرداری کرج نیز رقمی از محل فروش اراضی سرمایه‌ای در بلوار جمهوری برای تزریق به پروژه اختصاص داد و متراژی زمین نیز که تحت مالکیت شهرداری است، برای تبدیل به احسن در اختیار سازمان مذکور قرار می‌گیرد. رضا شریفی، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر کرج در صحن علنی این شورا گفت: پروژه قطار شهری در مقطعی از زمان روی ریل سیاسی‌کاری قرار گرفت و لطمه زیادی از این بابت دید.

عضو پارلمان شهری کرج با کند دانستن روند پیشرفت فیزیکی پروژه بیان کرد: امروز پیشرفت فیزیکی این پروژه به هیچ وجه با هیاهوی ایجادشده همخوانی ندارد و نیازمند تغییر دیدگاه‌ها هستیم.

شریفی با تصریح بر اینکه مترو کرج به جای دیدگاه تبلیغاتی نیازمند تقویت مالی، فنی و اجرایی است، گفت: حتی اگر عمده بودجه‌های عمرانی صرف تکمیل این طرح شود، باز ارزشش را دارد و در صورت گشایش دو یا سه ایستگاه می‌توان سود عایده را صرف راه‌اندازی دیگر ایستگاه‌ها کرد.

وی بیان کرد: اگر در گذشته که هزینه راه‌اندازی هر ایستگاه کمتر از ۲۰ میلیارد تومان بود، اهتمام و مدیریت لازم صورت می‌گرفت، اکنون این مبلغ به یکصد میلیارد تومان نمی‌رسید و این هزینه‌ها باید از جیب مردم پرداخت شود.

شریفی هنر مدیریت در کارها را نه ریخت و پاش که صرفه‌جویی و هزینه‌کرد صحیح و اصولی اعتبارات دانست و اضافه کرد: البته در روند اجرای کار هزینه‌هایی صورت گرفت که می‌شد از آنها فاکتور گرفت و با توجه به محدودیت اعتبارات جا دارد که از این پس چنین اشتباهاتی رخ ندهد.

حجت‌الله غلامرضایی، رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل و ترافیک نیز در این جلسه گفت: زمان آن رسیده که چشم‌ها را بشوییم و جور دیگری به ماجرا بنگریم؛ آیا واقعا زمان دست روی دست گذاشتن و مشاهده غرق شدن کرج در آلودگی هوا به پایان نرسیده است؟ دولت یا مدیریت شهری فرقی ندارد، بلکه مهم تسریع در گشایش مترو است. او از احداث پل‌های روگذر یا زیرگذر که این روزها تعداد آنها در حال افزایش است، به عنوان مسکنی برای تسکین آلام ترافیکی کلانشهر یاد کرد و گفت: خط ۲ متروی کرج ظرفیت جابه‌جایی روزانه حداقل ۲۵ هزار نفر مسافر را دارا است و به نسبت تاکسی و اتوبوس، ارزان‌تر و دارای کمترین آلایندگی است.

غلامرضایی با دعوت از دولت برای ورود جدی‌تر به عرصه تاکید کرد که سه سال قبل باید جشن افتتاح خط ۲ قطار شهری گرفته می‌شد که متاسفانه اکنون پس از گذشت سال‌ها تنها امیدواریم که از ۲۵ ایستگاه، دو یا سه ایستگاه روی مدار گشایش قرار بگیرد.

داوود وحیدی، سخنگوی شورای شهر کرج نیز با انتقاد از عدم همراهی دولت با مدیریت شهری برای به سرانجام رسیدن این کلان‌پروژه گفت که اکنون و با کاهش تحریم‌های اقتصادی، بستر مناسبی برای تکمیل پروژه ایجاد شده و هر دو طرف باید قدم‌های حمایتی را بردارند. وی ادامه داد: اعداد و ارقام کوچک دردی از مشکل قطار شهری دوا نمی‌کند و فی‌الواقع این طرح نیازمند صدور چک سفید امضا از سوی دولت است.

امیرحسام عباسی، دبیر دوم شورای شهر کرج نیز گفت: امروز مترو در باتلاق کمبود اعتبار و منابع مالی گرفتار مانده و نیازمند دست یاری دولتمردان است.