صعود سیاستمدارانه سیاسی!

گروه ورزش- بهروز رسایلی: تنها ۲۴ ساعت بعد از پیروزی به یادماندنی پرسپولیس در دربی تهران، این باشگاه یک بار دیگر با تغییرات کلان مدیریتی مواجه شد؛ آنچه حالا دیگر هواداران با آن بیگانه نیستند و هر روز از راه رسیدن تحولی جدید را انتظار می‌کشند! در شرایطی که دو روز قبل از دیدار سنتی پرسپولیس و استقلال دو عضو هیات‌مدیره قرمزها خلع و دو عضو جدید به جای آنها سر کار آمده بودند، دومینوی این تغییرات روز دوشنبه کامل شد و حمیدرضا سیاسی عنوان مدیرعامل جدید باشگاه پرسپولیس را به دست آورد. به این ترتیب مرموزترین عضو تیم مدیریتی سرخپوشان که مدت‌ها است اعتراضات بی‌پایان هواداران را تحمل می‌کند، از ریاست هیات‌مدیره استعفا داد تا از این به بعد مدیرعاملی در یکی از محبوب‌ترین باشگاه‌های آسیا را به تجاربش اضافه کند.

حقیقت آن است که وضعیت مدیریتی پرسپولیس در دولت جدید نه تنها بهتر نشده، بلکه با حجم وحشتناکی از سردرگمی‌ها درهم‌آمیخته است. در این مورد «آمار» چنان گویا است که شاید نیاز چندانی به «تحلیل» نباشد. تا روز سه‌شنبه یکم بهمن ۹۲ محمد رویانیان مدیرعامل پرسپولیس بود، اما روز چهارشنبه دوم بهمن اعضای هیات‌مدیره با استعفای سردار موافقت کردند تا علی پروین به عنوان سرپرست موقت باشگاه منصوب شود. عمر مدیریت سلطان در جمع سرخپوشان هم چندان به درازا نکشید تا در هشتم اردیبهشت ۹۳ علیرضا رحیمی با حکم وزیر ورزش روی صندلی مدیرعاملی پرسپولیس تکیه بزند. سونامی تغییرات اما همچنان ادامه داشت. روز ۱۹ شهریور امسال بهروز منتقمی سرپرست باشگاه پرسپولیس شد و در شرایطی که انتظار می‌رفت خود او عنوان مدیرعاملی را به دست بیاورد، سرانجام اعضای هیات‌مدیره در روز سه‌شنبه سوم آذرماه تشکیل جلسه دادند و حمیدرضا سیاسی را به‌عنوان مدیرعامل جدید منصوب کردند. این در شرایطی است که طبق قول و قرارهای قبلی، باشگاه پرسپولیس تا انتهای سال یا نهایتا فصل جاری به بخش خصوصی واگذار خواهد شد و بنابراین بعید است که سیاسی هم چندان در این سمت ماندگار باشد.

مردی که نمی‌خواست «مدیرعامل» شود!

حمیدرضا سیاسی قبل از آنکه روی کرسی مدیرعاملی پرسپولیس جلوس کند، به دفعات مدعی شده بود تصمیمی برای تصاحب این پست ندارد. از آن جمله است مصاحبه‌ای که روز یکم مهر، باشگاه خبرنگاران جوان از او منتشر کرد: «من چنین تصمیمی ندارم که مدیرعامل پرسپولیس شوم. به هر حال تیم ما بعد از تحولات صورت گرفته بدون حاشیه و سر و صدا به فعالیتش ادامه می‌دهد. یکسری از افراد هستند که آرامش پرسپولیس مثل این است که خار در چشم‌شان فرو رفته است.» سیاسی اما نهایتا مدیرعامل پرسپولیس شد تا امروز که اطرافیانش ادعا می‌کنند او تصمیمی برای خرید باشگاه ندارد، نتوانیم چنین مساله‌ای را به راحتی قبول کنیم! در این میان روند مدیرعاملی سیاسی هم در نوع خودش جالب بود. خبرگزاری فارس ضمن طرح این فرضیه که انتخاب سیاسی یک «پروژه از پیش تعیین شده» بوده می‌نویسد: «با کنار گذاشتن خواجه‌وند و کاظم‌پور دو عضو مخالف سیاسی در هیات‌مدیره و حضور جعفر کاشانی و همچنین حسین کلانی در هیات‌مدیره پرسپولیس، می‌شد حدس زد که سیاسی به‌عنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس انتخاب می‌شود. چرا که با آرایش جدید، آرا ۴ بر ۳ به سود سیاسی شد.» و این هم واکنش خود سیاسی به مدیرعاملی‌اش و همین‌طور کنار رفتن منتقمی که در گفت‌وگو با رادیو ورزش مطرح شد: «منتقمی یکی از مدیران بسیار برجسته ورزشی است و همچنان هم در کنار باشگاه خواهد ماند. یکی از امید‌های پرسپولیس منتقمی است که با تجربیات زیاد خود می‌تواند به ما کمک کند. منتقمی یکی از گزینه‌های مدیرعاملی پرسپولیس بود که اتفاقا فرد مدنظر من برای پست خود او بود. من او را از خودم ارجح‌ می‌‌دانستم.»

باز هم پای وزارت ورزش در میان است؟

انتخاب سیاسی به‌عنوان مدیرعامل جدید پرسپولیس، یک بار دیگر بحث دخالت وزارت ورزش در معادلات مدیریتی این باشگاه را مطرح می‌کند؛ آنچه مدیرکل روابط عمومی این مجموعه، ‌به تکذیب آن می‌پردازد: «وزیر ورزش به تصمیم اعضای هیات مدیره باشگاه پرسپولیس احترام می‌گذارد. مساله انتخاب مدیرعامل یک مساله درون‌باشگاهی است که وزیر ورزش به آن ورود نمی‌کند.» در این میان اما نکته‌ای وجود دارد که ظاهرا مازیار ناظمی آن را فراموش کرده؛‌ اینکه مدیرعامل پرسپولیس را اعضای هیات‌مدیره انتخاب کرده‌اند و اعضای هیات‌مدیره نیز توسط وزیر ورزش برگزیده شده‌اند! وقتی تنها ۷۲ ساعت قبل از مدیرعاملی سیاسی، وزارت ورزش دو تن از اعضای هیات‌مدیره را که حداقل یکی از آنها جزو منتقدان سیاسی بوده عزل می‌کند، چگونه می‌توان نسبت به استقلال انتخاب مدیرعامل جدید سرخپوشان مطمئن بود؟