۳۰ ویژگی «جامعه زنده» از دیدگاه سریع‌القلم

ویژگی مهم این سلسله نوشته‌ها، کدگذاری آنها است؛ به‌گونه‌ای که هر کدام از ویژگی‌ها، بخشی از یک فرآیند مهم در جامعه را نمایندگی می‌کند: از قاعده‌مندی رقابت تا اعتماد عمومی و از مدت زمانی که صرف پروژه‌های عمرانی می‌شود تا بهداشت دهان و دندان… دکتر محمود سریع‌القلم، در یادداشتی که برای عصرایران نوشته، ۳۰ ویژگی یک جامعه زنده را بیان کرده است. این استاد دانشگاه، پیش‌تر در نوشتارهای جداگانه‌ای ۳۰ ویژگی شهروندان و ۳۰ ویژگی سیاستمداران مطلوب را به رشته تحریر در آورده که در عصر ایران منتشر شده است.

به نوشته دکتر سریع‌القلم، جامعه‌ای زنده است...

۱-که در عرصه‌های اقتصاد، هنر، علم، سیاست، میان شهروندان رقابت قاعده‌مند وجود داشته باشد. ۲-که آموزش اخلاق و مسوولیت اجتماعی در دوره دبستان تمام شده باشد. ۳-که تعداد رسانه‌های غیردولتی حداقل دو برابر دولتی باشد. ۴-که در جاده‌های آن در هر صدکیلومتر برای شهروندان، استراحتگاه ساخته شده باشد. ۵-که شهروندان آن به وفور به هم اعتماد کنند. ۶- که حداکثر هزینه‌های غذا و مسکن، ۳۵ درصد درآمد شهروندان باشد. ۷-که در فرودگاه‌های آن، حداقل از ۷۰ ملیت و ۷۰ شرکت هواپیمایی خارجی تردد کنند. ۸- که شهروندان آن وقتی به چهار راه‌ها می‌رسند، اتومبیل خود را کاملا متوقف کنند. ۹-که نرخ تورم در آن یک رقمی باشد. ۱۰- که اساتید دانشگاه آن به کار دانشگاهی صرفا به‌عنوان شغل نگاه نکنند، بلکه برای خود، مسوولیت و رسالت اجتماعی قائل باشند. ۱۱-که شهروندان آن به انجام کارهای صحیح و منظم توام با سلامتی مالی عادت کرده باشند. ۱۲-که تکمیل پیچیده‌ترین طرح‌های «عمرانی» در آن، حداکثر ۳ سال به طول انجامد. ۱۳- که دانمارک از شهروندان آن برای سفر، درخواست ویزا نکند. ۱۴- که مجموعه جامعه و سیستم از مرحله امنیت و بقا عبور کرده باشد. ۱۵-که شهروندان آن پس از تصادف رانندگی که پیش می‌آید، حتی یک واژه ناپسند نسبت به طرف مقابل استفاده نکنند. ۱۶- که مدیریت آن جامعه مبتنی بر سعی و خطا نباشد. ۱۷- که شهروندان نظافت محیط عمومی، خیابان‌ها، جاده‌ها و سواحل را با نظافت محل سکونت و اتومبیل خود مساوی بدانند. ۱۸- که حداقل سه و نیم درصد نرخ رشد اقتصادی داشته باشد. ۱۹- که شهروندان آن نگران آینده خود نباشند.۲۰- که دستگاه‌های اجرایی آن با fact تحلیل کنند و نه با تخیل. ۲۱- که در آن فرهنگ مکتوب بر فرهنگ شفاهی غالب باشد. ۲۲- که شهروندان آن از اخلاقی بودن و رعایت حریم‌های اجتماعی، لذت ببرند. ۲۳- که شأن و احترام و منزلت تولیدکننده از صاحب سمت بالاتر باشد. ۲۴- واژه‌های «ببخشید»، «عذر می‌خواهم» و «اشتباه کردم» به وفور در میان شهروندان رواج داشته باشد. ۲۵- که شهروندان آن، دندان‌های سالم داشته باشند. ۲۶- که انتقاد از اندیشه‌ها و سیاست‌گذاری‌ها در آن، پیامدی نداشته باشد. ۲۷- که سیاستمداران آن با هم قطاران خود در محیط بین‌المللی مرتب در تعامل باشند. ۲۸- که وقتی پلیس راهنمایی، اتومبیلی را به خاطر تخلف رانندگی متوقف می‌کند، پلیس سراغ راننده برود نه بالعکس. ۲۹-که حفظ تعالی، شکوفایی وطن و کشور بر هر امر دیگری اولویت داشته باشد. ۳۰- که در آن شهروندان علاقه‌ای به داشتن سمت دولتی نداشته باشند، بلکه با فکر، همت و توانایی‌های خود زندگی کنند.