صفر و صد!

گروه ورزش: سرانجام لیگ پانزدهم باشگاه‌های کشور آغاز شد تا یک‌بار دیگر شور و هیجان فضای فوتبال ایران را در بر بگیرد. با تمام کم‌وکاستی‌هایش، لیگ برتر همه اعتبار فوتبال باشگاهی ماست و خواه ناخواه میلیون‌ها چشم فعل‌وانفعالات آن را دنبال می‌کنند.

در این میان در هشت مسابقه هفته نخست این فصل اتفاقات متنوعی رخ داد؛ هم شگفتی داشتیم، هم فوتبال خوب و هم عملکرد پایین‌تر از انتظار. به نوعی شاید بشود برای جمع‌بندی رقابت‌های این هفته، از عبارت «صفر و صد» استفاده کرد؛ جایی که برخی تیم‌ها و مسابقات کاملا امیدوارکننده بودند و برخی دیگر باعث نگرانی شدند.

شاداب مثل سرخابی‌ها

اتفاق مهم هفته نخست، بدون تردید نمایش‌های خوبی بود که پرسپولیس و استقلال برابر رقبای مشهدی خود ارائه دادند. بی‌شک منفعت کلی فوتبال ایران در طراوت و آمادگی این دو تیم پرهوادار نهفته است و حالا بازی‌های هفته اول نوید جوانی و پویایی سرخابی‌ها را می‌دهد. استقلال در مشهد در روزی که مهره‌های مهمی مثل عمران‌زاده، خسرو حیدری، یعقوب کریمی و میلاد فخرالدینی را به همراه نداشت، موفق شد موقعیت‌های گلزنی فراوانی را روی دروازه سیاه‌جامگان خلق کند و در نهایت نیز سه امتیاز را سزاوارانه از آن خود کرد.

پرویز مظلومی با این اندوخته مهم خارج از خانه، حالا آماده دو بازی دشوار متوالی برابر ملوان قلعه‌نویی و ذوب‌آهن گل‌محمدی شده است. آنها امیدوارند با نهایی شدن جذب پروپیچ، از این گلزن کروات در خط حمله استفاده کنند و حجم موقعیت‌های سوخته را پایین بیاورند. آبی‌ها در مشهد فرصت‌های زیادی را به وسیله بازیکنانی مثل محسن کریمی، جابر انصاری، سجاد شهباززاده و آرش برهانی از دست دادند؛ آنچه در مسابقات مهم‌تر می‌تواند برای این تیم گران تمام شود. نکته امیدوارکننده برای استقلالی‌ها در این فصل، جوان شدن محسوس تیم آنها نسبت به فصل گذشته است.

روند جوانگرایی البته به آبی‌ها منحصر نشده و قطب قرمز پایتخت را هم در بر گرفته است. پرسپولیسی‌ها اگرچه در هفته نخست دو امتیاز مهم خانگی را برابر پدیده از دست دادند، اما در عوض فوتبالی بازی کردند که هواداران این تیم را وادار به باقی ماندن روی سکوها و تشویق بازیکنان پس از سوت پایان بازی کرد. سرخپوشان در غیاب بازیکنانی همچون سوشا مکانی، رضا نورمحمدی، امید عالیشاه و مهدی طارمی توانستند حریف را تحت‌فشار قرار دهند و موقعیت‌های متعدد گلزنی به دست بیاورند.

بازی درخشان جوانانی مثل میلاد کمندانی، فرشاد احمدزاده و علی علیپور باعث شد قرمزها در فاز هجومی مشکلی نداشته باشند، هرچند دو توپ ساده‌ای که وارد دروازه این تیم شد نشان داد پرسپولیس به خصوص از ناحیه سمت چپ خط دفاعی همچنان آسیب‌پذیر است. از همه مهم‌تر اینکه فوتبال تک‌ضرب، با حوصله و مبتنی بر مالکیت توپ شاگردان برانکو به‌ویژه در نیمه اول نشان داد این تیم جوان می‌تواند آینده پرفروغی داشته باشد، البته اگر قرعه بسیار دشوار سرخپوشان در حدفاصل هفته‌های سوم و هفتم اجازه کار را به مربی کروات بدهد!

مدعیان کم‌فروغ

جدی‌ترین مدعیان قهرمانی لیگ پانزدهم اما، هفته نخست را چندان متقاعدکننده پشت سر نگذاشتند. سپاهان، مدافع عنوان قهرمانی خیلی سخت از پس استقلال صنعتی برآمد. تراکتورسازی و نفت تهران هم در تبریز تن به یک مساوی سرد دادند. هرچقدر بازی این دو تیم در هفته پایانی لیگ چهاردهم جذاب بود، رقابت‌شان در هفته نخست لیگ پانزدهم چنگی به دل نزد. فولاد هم در اهواز به سختی توانست یک امتیاز از راه‌آهن بگیرد؛ حریفی که تا همین یک هفته پیش اصلا نمی‌دانست در لیگ برتر باقی خواهد ماند یا نه؟! همچنین ذوب‌آهن اصفهان که خیلی‌ها از آن به‌عنوان مدعی اصلی قهرمانی در این فصل یاد می‌کنند هم ناباورانه در انزلی برابر ملوان تن به شکست داد. یحیی که سال گذشته هیچ‌یک از سه تقابلش با استقلال و قلعه‌نویی را به امیر نباخته بود، این بار به او به‌عنوان مربی ملوان باخت تا نخستین شگفتی فصل رقم بخورد.

در وضعیت هشدار

تلخ‌ترین نکته هفته نخست اما، ادامه بحران گلزنی در فوتبال ایران است. در شرایطی که انتظار می‌رود ناآمادگی بازیکنان و تیم‌ها در گام نخست باعث ردوبدل شدن گل‌های زیادی شود، هرگز این اتفاق رخ نداد؛ طوری که در این هفته تنها پای هشت تیم به گلزنی باز شد و هشت تیم دیگر موفق به گشودن دروازه رقبا نشدند. ثبت ۱۳ گل برای هشت بازی که میانگین ۱ و ۸۵ صدم گل در هر مسابقه را نشان می‌دهد، چندان جالب نیست. آیا این مشتی از خروار فوتبال ما است؟ آیا همچنان باید منتظر بازی‌های کم‌گل و کم‌تماشاگر باشیم؟ قطعا هنوز برای قضاوت زود است.