«سی و نه» از تک و تا افتاده
کارتر ناکام بزرگی در عرصه سیاسی ایالات متحده آمریکا بوده که سعی کرده است پس از شکست خود را از عرصه سیاسی و اجتماعی به دور نکند. همواره نام جیمی کارتر، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، بیش از همه با بحران گروگان‌گیری سفارت آمریکا در تهران گره‌خورده است. بحرانی که پایان حیات سیاسی‌ وی در کاخ سفید را رقم زد. او که ۹۰ سال دارد، از ابتلای خود به سرطان خبر داده است.

جیمی کارتر با انتشار بیانیه‌ای از ابتلای خود به سرطان خبر داده است. او که ۹۰ سال دارد و به تازگی یک جراحی کبد را پشت سر گذاشته، نوشته است که پزشکان متوجه ابتلای وی به سرطان شده‌اند و گفته‌اند که سلول‌های سرطانی در بدن وی پخش شده‌اند. جیمی کارتر در این بیانیه کوتاه که در مورد وضعیت سلامتی خود منتشر کرده، توضیح داده «با تغییر برنامه‌های خود» درمان را به زودی در بیمارستان دانشگاه اموری واقع در شهر آتلانتا، مرکز ایالت جورجیا، ادامه خواهد داد. او در ادامه نوشته است که جزئیات بیشتر در مورد وضعیت سلامتی‌اش را پس از انجام معاینات بیشتر پزشکی «احتمالا در هفته آینده» منتشر خواهد کرد. انتشار خبر بیماری این رئیس‌جمهور پر سن و سال سابق ایالات متحده موجی از پیام‌های حمایتگرانه را در داخل آمریکا به همراه داشته است.

در واکنش به صدور این بیانیه ‌باراک اوباما، رئیس‌جمهور کنونی آمریکا، برای جیمی کارتر آرزوی «بهبود سریع و کامل» کرده است. هیلاری کلینتون، نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نیز در توئیتر با جیمی کارتر و خانواده‌اش ابراز همدردی و حمایت کرده است. جو بایدن، معاون رئیس‌جمهور آمریکا، نیز به‌صورت تلفنی با جیمی کارتر گفت‌وگو کرده است. در ماه مه امسال جیمی کارتر به دلیل وخامت اوضاع جسمانی سفر خود به کشور گویان را نیمه‌کاره رها کرده و به خانه بازگشت. وی اما یک روز بعد در مراسمی در انظار عمومی ظاهر شد. او گفته بود که تا هفته پیش حتی فکر می‌کرده نمی‌توانسته است کتابی را که برای خواندن شروع کرده است به اتمام برساند.

یکی از چهار رئیس‌جمهور بازمانده آمریکا
جیمی کارتر سی ‌و نهمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا بود که با پیروزی در انتخابات در سال ۱۹۷۶ به کاخ سفید راه یافت. وی از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱ این مقام را در اختیار داشت. دوران ریاست‌جمهوری جیمی کارتر بیش از همه با حادثه گروگان‌گیری کارمندان سفارت آمریکا در تهران در اذهان به یاد مانده است.این موضوع در تاریخ ۱۳ آبان ۱۳۵۸ (۴ نوامبر ۱۹۷۹) با حمله دانشجویان «پیرو خط امام(ره)» آغاز شد. بیش از ۵۲ دیپلمات آمریکایی به مدت ۴۴۴ روز به گروگان گرفته شدند و این حادثه آغازگر بحرانی در سطح جهانی شد. ناکامی جیمی کارتر در آزادسازی این گروگان‌ها، در کنار شکست یک عملیات نظامی که به همین منظور برنامه‌ریزی شده بود، پایان حیات سیاسی کارتر در مقام ریاست‌جمهوری آمریکا را رقم زد. وی نتوانست برای بار دوم در انتخابات اکثریت آرا را بدست آورد و جای خود را به رونالد ریگان داد.

با این حال امضای معاهده صلح میان رژیم صهیونیستی و مصر (پیمان کمپ دیوید) با حضور جیمی کارتر در کاخ سفید در سال ۱۹۷۸ یکی از حرکت‌های عمده دیپلماتیک دوره وی شناخته می‌شود. برخی از کارشناسان می‌گویند وی یکی از ناکام ترین روسای جمهوری ایالات متحده بوده است که در دوره ریاست جمهوری خود نتوانست از پس مشکلاتی که پس از بحران تهران به وجود آمده بود بربیاید و همین موضوع موجب شد تا ریگان در انتخابات ریاست جمهوری با اختلافی فاحش وی را شکست دهد. این در حالی است که جیمی کارتر پس از ترک کاخ سفید دست از فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی نکشیده است. او به‌عنوان ناظر در انتخابات مکزیک، پرو، نیکاراگوئه، ونزوئلا و تیمور شرقی شرکت داشته است. او همچنین در سال ۲۰۰۳ به کوبا سفر و با فیدل کاسترو، رهبر کمونیست این کشور دیدار کرد.

همچنین وی در سال ۲۰۱۳ به کشور کره شمالی نیز سفری غیر رسمی داشت که در این سفر موفق شد با رهبر کره شمالی دیدار کند. سفر او همزمان شده بود با یکی از خشکسالی‌های کشور کره شمالی و وی قصد داشت تا در این سفر برای پیونگ یانگ کمک مالی جذب کند. هر چند وی در این سفر موفق شده بود یکی از شهروندان آمریکایی را که در همان سال در نزدیکی مرز کره شمالی دستگیر شده بود آزاد کند. او در این سفر ضمن انتقاد از رویه تحریم‌های آمریکایی اعلام کرده بود کره شمالی به کمک‌های انسان دوستانه نیاز دارد. وی گفت داشتن غذا یکی از حقوق بنیادین انسان‌ها است و آمریکا و سایر کشورها با جلوگیری عمدی از انتقال کمک‌های غذایی به کره شمالی حقوق بشر را نقض می‌کنند.

کارتر در آخرین سفر خود قصد داشت تا در نپال برای ساخت خانه حضور داشته باشد اما به دلیل اینکه با مشکل جسمی روبه رو می‌شود مجبور شده است سفر خود را نیمه کاره رها کند و به آمریکا بازگردد.جیمی کارتر در کنار جورج اچ دبلیو بوش، بیل کلینتون و جورج دبلیو بوش تنها روسای‌‌جمهوری پیشین آمریکا به شمار می‌رود که هنوز در قید حیاتند.