یکی بر سر شاخ، بن می‌برید

ساسان قربانی

سخنگوی شورای سیاست‌گذاری خودرو

بارها در مصاحبه‌ها و نوشته‌های خود اشاره کرده‌ام که تردیدی نیست در کمپین شکل گرفته علیه صنعت خودروی کشورمان ناقدانی مشفق، صاحب‌نظر و علاقه‌مند به آینده صنعت و تولید ملی وجود دارد.

اما بارها هم گفته‌ام که گزینه نخریدن و پشت کردن به تولید خودروی داخلی، اقدامی است در جهت ضربه زدن به اقتصاد ملی و توسعه صادرات و گرم کردن بازار خودروهای چینی در کشورمان. تشکیل این کمپین مرا به یاد شعر معروف شاعر برجسته کشورمان، سعدی شیرازی انداخت که فرمود:

یکی بر سر شاخ بن می‌برید/ خداوند بستان نظر کرد و دید

بگفتا که این شخص بد می‌کند/ نه بر من که بر نفس خود می‌کند

آخر می‌شود باور کرد در تحریم باشی، اقتصاد و صنعت ضربه‌خورده‌ای داشته باشی، بیکاری خانمانسوز داشته باشی، کشورهای همسایه‌ات به همین صنعت مشکل‌دارت غبطه بخورند و صاحبان صنعت خودرو دنیا روی صنعت خودروی داخلی حساب بکنند و از هزاران راه و بیراه اعلام آمادگی برای همکاری با صنعت خودروی کشور کنند و از سوی دیگر صنعت فعال و مطرح دیگری نداشته باشی و بعد خودت تیشه به ریشه‌ات بزنی؟! واقعا ساده‌اندیشی نیست که فکر کنیم کاسه‌ای زیر نیم کاسه نیست؟ باز تکرار می‌کنم حساب مشفقان صنعت خودرو را که با دلسوزی نظر می‌دهند و نقد می‌کنند، حتما باید جدا کرد.

از فردی که بار شیشه‌ای در کیسه‌ای با خودش داشت، داروغه سرگذر با زدن ضربه چوب دستی‌اش به کیسه پرسید، بارت چیست؟ فرد پاسخ داد اگر دومی را بزنی هیچ. با صنعتی ضربه‌دیده از تحریم و با صنعتی که هویت ملی ماست و آنقدر مهم که رئیس‌جمهوری آمریکا تحریمش را در اولویت قرار می‌دهد، این‌گونه رفتار نمی‌کنند. هر چند که باید پذیرفت مشکلات فراوان دارد.

ما با خود آن نکنیم که مخالفان صنعت و تولید ملی در داخل و خارج در آرزویش هستند، فقط همین. اگر قصد بهبود و اصلاح صنعت خودروی کشورمان را داریم، قطعا راهش توقف و نابودی صنعتی که من و شمای ایرانی با بضاعتمان آن را ساخته‌ایم، نیست.

چه خوب بود به جای این کمپین یا در کنارش افرادی که وقت و فرصت دارند کمپینی درست می‌کردند که در آن از مسوولان خواسته می‌شد برنامه خود را برای اصلاح صنعت خودرو و رقابت‌پذیر کردن آن ارائه می‌دادند و به مسوولان می‌گفتند شما مسوولید که خودرو کیفی و رقابتی به ما تحویل دهید؛ برای این کار زمانی مشخص تعیین می‌شد و عملکرد صنعت خودرو در این دوره زمانی برای تحقق اهداف تعیین شده به دقت پایش می‌شد و نه تحریم داخلی صنعت خودرو. هر چند به‌رغم گستردگی تلاش این کمپین، آمار و ارقام گزارش شده حکایت از فروش خودروهای تولید داخل دارد، ولی اگر حتی فرض کنیم چنین کمپینی که هدفش نخریدن خودرو توسط مشتریان ایرانی باشد موفق شود، ما با اندکی تامل و تجسم می‌بینیم چه آینده‌ای در آن صورت پیش روی خواهد بود.

- توقف ۱۲۰۰ شرکت قطعه‌سازی کشور و بیکاری ۲۰۰ هزار نیروی کار شاغل

- توقف بزرگ‌ترین شرکت‌های صنعتی و تولیدی کشور با حدود ۷۰ هزار نیروی شاغل

- بلا استفاده ماندن بیش از ۱۰هزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری صورت گرفته در صنعت قطعه‌سازی کشور

-بلا استفاده ماندن سرمایه‌گذاری عظیم صورت گرفته در صنعت خودروی کشور (آمار دقیق را ندارم)

- صدمه دیدن و نابود شدن شرکت‌های بالادستی و پایین‌دستی وابسته به این صنعت

- عدم امکان اصلاح و بهبود در صنعت خودرو به خاطر توقف کامل فعالیت‌ها

- ورود خودروهای بیشتر چینی

- خروج ارز از کشور

- و بیماری‌های مزمن و کشنده بی‌شمار ناشی از ضربه دیدن تولید ملی که مهلک‌ترین خسارت است.

به همین خاطر اعتقاد دارم باید ضمن نقد و بیان مشکلات صنعت خودروی کشورمان، مانند مردم همه کشورهایی که مسیر توسعه صنعتی را طی کرده‌اند، از تولید داخل حمایت کنیم و بستر لازم را برای رفع مشکلاتش فراهم سازیم و صد البته مسوولان ذی‌ربط باید بیشتر تلاش کنند و بر اجرای برنامه‌های تدوین شده تاکید داشته باشند.