رانی دی.مولن / کدی پاپلین

بخش دوم

رقابت در اقیانوس هند از بنگلادش آغاز شد، کشوری که دومین دریافت‌کننده بزرگ کمک‌های چین در منطقه است. افزون بر یک دهه گذشته، دو سوم از کمک‌های چین به این کشور صرف حمل‌ونقل شده است، جایی که چین اعتقاد دارد ساخت بنادر جدید و خطوط ریلی از سوی این کشور می‌تواند تنگه مالاکا را تحت‌فشار قرار دهد.


پکن سرمایه‌گذاری‌های فراوانی در زیرساخت‌های بنادر بنگلادش انجام داده است؛ پکن بزرگ‌ترین اهدا‌کننده کمک مالی به بندر چیتاگنگ است و همزمان نیز قبول کرده است که در «سونادیا» و در قسمت عمیق دریا، بندری تاسیس کند؛در حالی که پیش‌تر هند، ژاپن و ایالات‌متحده در این خصوص ابراز نگرانی کرده و از چین خواسته بودند این موضوع را پیگیری نکند.


با این وجود چین تصمیم گرفته است در مناقصه ساخت بندری دیگر در این کشور که سازه‌ای مشابه را در بخش عمیق دریا لازم دارد شرکت کند، نام این شهر «پایرا» است.


البته بنگلادش از هند نیز کمک‌های مالی کلانی دریافت می‌کند، درست مانند چین، دهلی‌نو نیز بخش اعظم این کمک‌ها را بر روی بخش حمل‌ونقل متمرکز کرده است. این سرمایه‌گذاری برابر با سیاست‌هایی است که با عنوان «خط مشی رو به شرق هند» می‌شناسند. هندوستان پیش‌تر 800 میلیون دلار به این کشور برای سرمایه‌گذاری در بخش حمل‌ونقل آبی، ریلی و جاده‌ای کمک کرده است و حالا یک میلیارد دلار دیگر هم به بنگلادش پیشنهاد کرده است. هند همچنین در مناقصه ساخت بندر در بخش عمیق شهر پایرا شرکت کرده است. این در حالی است که هند در تلاش است تا باقی مشکلات مرزی خود را با «داکا» زودتر حل‌وفصل کند.


در تابستانی که گذشت، سرانجام دو کشور در مورد مناطق محصوری که با هم جدل داشتند، مذاکره کرده و به توافق رسیدند. این مناطق محصور در واقع متعلق به بنگلادش بوده که در خاک هند واقع شده است، همچنین این دو کشور دست به حذف خط مشی‌هایی زدند که برای ۷۰ سال تجارت بین دو طرف را محدود کرده بود.


در یک مقایسه قابل‌توجه هند به رهبری «نارندرا مودی» قوانین حاکم را در مورد مرزهای آبی در خلیج بنگال پذیرفته است و حالا این لحن را با نحوه گفتار و رفتار چین در دریای چین جنوبی مقایسه کنید. هند به بنگلاش نگاهی بیشتر از رویکردی که یک کشور می‌تواند به همسایه‌اش داشته باشد دارد و امیدوار است که رکوردهای همکاری بین این دو کشور به‌طور روزافزونی افزایش یابد، زیرا اعتقاد دارد این همکاری می‌تواند تاثیرات چین را در نزدیکی مرزهای خود کمرنگ‌تر کند و در عوض به این کشور کمک کند تا فعالیت‌های تجاری خود را در جنوب شرق آسیا بیشتر کند.