وضعیت نابسامان تاکسی‌ها در سنندج

دنیای اقتصاد - سنندج: هر چه زمان بیشتری از آغاز سهمیه‌بندی بنزین سپری می‌شود تاثیر آن بر تمام سطوح زندگی مردم سنندج بیشتر نمایان می‌شود و ناکارآمدی برخی نهادهای شهری نیز در بوته این آزمایش مشخص می‌شود.

ناوگان حمل‌ونقل شهری صفاول انتقادات را در روزهای اخیر از سوی شهروندان سنندج به خود اختصاص داده است. انتقاد از این بابت که زمان زیادی صرف ایستادن در ایستگاه‌ها و معابر اصلی می‌شود تا بالاخره موفق به سوار شدن بر تاکسی شوند در حالی که در مدت زمان انتظار، تاکسی‌های بدون سرنشین یا تک‌سرنشین بی‌شماری از مقابل آنها عبور می‌کند.

این وضعیت در تمام نقاط شهر به چشم می‌خورد؛ خصوصا در نقاطی که ساکنین این دو نقطه در گذشته در کوتاه ترین زمان ممکن موفق به دسترسی به تاکسی می‌شدند.

البته رانندگان تاکسی‌های داخل شهر در پاسخ به انتقادات مسافران از کمبود سهمیه بنزین سخن می‌گویند و اینکه ناچار هستند در مقاطعی از روز که قبلا کار می‌کرده‌اند، اکنون به استراحت بپردازند تا در اوقاتی مانند عصر که مسافر بسیار است بنزین کافی داشته باشند.

اما از طرف دیگر شاهد هستیم کمبود بنزین موجب شده است تا بازار سیاه این سوخت که زمانی معطوف به خارج از مرزها بود پررونق‌تر از همیشه در برخی نقاط شهر شکل گیرد، به شکلی که عامه مردم در این نقاط (که به میدان یا سه راه اوپک مشهور شده است) بنزین آزاد را با قیمت‌های حدود هر لیتر ۶۰۰ تا ۹۰۰ تومان تهیه می‌کنند، از این رو شایعاتی وجود دارد که برخی رانندگان تاکسی با فروش سهمیه روزانه بنزین خود به اعضای اوپک سودی بیشتر از کار روزانه عایدشان می‌شود و به این ترتیب هم از استهلاک خودرو جلوگیری می‌کنند هم از سر‌وکله زدن با مسافران و جنگ اعصاب(به قول خودشان) راحت می‌شوند.

وضعیت آژانس‌های تاکسی تلفنی نیز چندان بهتر از تاکسی‌های درون شهری نیست و انتقادات به عملکرد این صنف هم در حال بالا گرفتن است. این روزها قبل از آنکه سوار هر آژانس تاکسی تلفنی شوید ابتدا باید مسیر را اعلام کنید و راننده مسیر مورد نظر شما را سبک‌سنگین کند و اگر مصلحت دید سوارتان کند. هیچ پارامتر مشخصی نیز برای سنجش مسیر وجود ندارد و برای نگارنده مشخص نشد چرا میدان آزادی به بلوار حافظ برای چند تن از رانندگان، مسیر به صرفه‌ای نیست؟!

ناهماهنگی‌های دیگری در سیستم حمل‌ونقل شهری به چشم می‌خورد؛ از جمله برخورد سلیقه‌ای با قیمت‌های مصوب اتحادیه و شورای شهر، خاصتا در مورد تاکسی تلفنی‌ها، سردرگمی عجیبی را دچار مسافران کرده است و هنوز برخی از رانندگان ۴۰۰ تومان را به عنوان کرایه از مسافران خود دریافت می‌کنند. البته از میزان اینگونه تخلفات بعد از تصمیم شورای شهر در تعیین نرخ‌های جدید تا حدی کاسته شده اما تا رسیدن به حد مطلوب فاصله بسیار است.

تمام آنچه گفته شد شمه‌ای از شرایطی است که در روز بر مردم می‌گذرد و سردرگمی عجیبی که ناکارآمدی سیستم حمل‌ونقل شهری بر شهروندان تحمیل می‌کند. اما در شب داستان بالکل متفاوت بوده و اگر در روز تا رسیدن یک تاکسی ۲۰ الی ۳۰ دقیقه وقت لازم است، در شب از ساعت ۱۱ به بعد باید قید منتظر ماندن برای تاکسی را زد و پیاده به سمت مقصد رهسپار شد.در شب آن مقدار از بنزین‌های سهمیه‌ای که به فروش نرسیده است، به پایان رسیده و می‌توان گفت که رانندگان هم مقصر نیستند بلکه مدیریت اتحادیه تاکسیرانی و اتحادیه آژانس‌های تاکسی را باید مسوول وضعیت به وجود آمده دانست، چرا که با به وجود آمدن شرایط جدید بعد از سهمیه‌بندی بنزین، چاره‌ای برای انطباق با وضعیت موجود اندیشیده نشد.

در هر حال عیار هر سیستم زمانی سنجیده می‌شود که در شرایط سخت و غیر‌معمول امتحان پس دهد نه زمانی که همه چیز در وضعیت مطلوب باشد.