نخستین مریضخانه دولتی

نخستین مریضخانه در سال ۱۲۵۲ ه. ش به دستور ناصرالدین شاه قاجار در خیابان سپه امروز در تهران تاسیس شد که اکنون بیمارستان سینا خوانده می‌شود. ناصر نجمی مورخ، در این باره می‌نویسد: «ناصرالدین شاه در یکی از سفرهای خود به فرنگستان ضمن بازدید از نقاط مختلف شهرها از چند بیمارستان هم بازدید به عمل آورده توجه شاه قاجار به اهمیت چنین محل و نقشی که در معالجه و مداوای بیماران داشت، جلب شد؛ به‌طوری‌که بلافاصله پس از بازگشت به ایران دستور تاسیس یک بیمارستان مجهز را صادر کرد و این وظیفه مهم را به عهده ناظم‌الاطبا، طبیب مخصوص خود واگذار کرد، ناظم‌الاطبا پس از تفحص و جست‌وجوی زیاد محلی را نزدیک چهارراه حسن‌آباد پیدا کرد و آن را به بیمارستان اختصاص داد و نام آن را هم مریضخانه دولتی گذاشت.

در همین موقع در مدرسه دارالفنون شعبه‌ای به نام رشته طب دایر گردیده و مقرر شد دانشجویان رشته طب از نظر آموزشی از مریضخانه دولتی استفاده کنند، چنانکه هفته‌ای چندبار دانشجویان رشته طب دارالفنون به همراه استادان خود به بیمارستان دولتی مراجعه کرده و در اتاق‌هایی که بیماران بستری بودند، آموزش عملی می‌دیدند. ناظم‌الاطبا سال‌ها ریاست مریضخانه دولتی را به عهده داشت و پس از او چند نفر دیگر این کار را عهده‌دار شدند و سرانجام در سال ۱۳۱۹ شمسی نام مریضخانه دولتی به بیمارستان سینا تغییر یافت.» اعتمادالسلطنه، وزیر انطباعات دربار ناصری، نیز در خاطرات خود آورده است: «این مریضخانه چند سال است بنا شده یعنی چهار سال است، عمارت و محوطه بسیار عالی می‌باشد که همیشه بیست و پنج نفر مریض در اینجا معالجه می‌شوند و دوا و غذا و لباس و تخت خواب و لحاف و سایر لوازم بیماران از جانب دولت داده می‌شود و سه نفر طبیب و جراح بسیار قابل که از مدرسه دارالفنون تعیین شده‌اند، دائما مواظب مریض‌ها هستند.»