حمله اتمی آمریکا به هیروشیما

دوشنبه ششم اوت ۱۹۴۵ میلادی آمریکا شهر هیروشیما را با بمب اتم مورد حمله قرار داد. یک هواپیمای بمب‌افکن بی۲۹ ملقب به انولاگی که از جزیره تینیان برخاسته بود به همراه دو هواپیمای دیگر در ساعت هشت و پانزده دقیقه صبح به وقت ژاپن یک بمب اتمی معروف به پسر کوچک، در بردارنده ۶۰ کیلوگرم اورانیوم ۲۳۵ را از ارتفاع ۹۴۸۰ متری روی هیروشیما که از آسمان به‌وضوح دیده می‌شد در بالای مکانی که امروز در آن «گنبد بمب اتمی» قرار دارد رها کرد تا ۴۳ ثانیه بعد در ارتفاع ۵۴۸ متری منفجر شود. مردمی که از دور دست انفجار «پسر کوچک» را در آسمان هیروشیما مشاهده کرده‌اند می‌گویند، خورشید دیگری را در آسمان دیده‌اند. از انفجار این بمب، انرژی عظیمی حدود انرژی حاصل از انفجار بیست‌هزار تن تی‌ان‌تی آزاد شده بود که نیمی از آن به شکل فشار هوا مانند توفان ناگهان (موج انفجار)، یک سوم آن به شکل گرما و یک ششم دیگر به شکل تابش‌های آلفا، بتا، گاما و نوترونی درآمده بود. در منطقه زیرمرکز انفجار، دما تا چند هزار درجه سانتی‌گراد افزایش یافته بود. دو روز بعد شهر ناکازاکی هم از سوی آمریکا مورد حمله اتمی قرار گرفت که این حمله جزو بزرگ‌ترین جنایات جنگی تاریخ محسوب می‌شود.