هزینه سیم کشی با نظارت ادارات مالیه

گروه تاریخ و اقتصاد : وزارت مالیه طی نامه‌ای در تاریخ ۲۳ تیرماه سال ۱۳۱۶ تاکید کرده که سیم‌کشی و تعمیر سیم در ولایات باید با نظارت ادارات مالیه صورت گیرد. در این نامه آمده است «برای اجرای کار، باید ناظر هزینه، از وزارت پست و تلگراف تعیین و همراه دسته‌جات ماموران و سیم‌کشی‌های جدید اعزام شود. اداره حسابداری وزارت پست و تلگراف و تلفن نیز موظف است، وظایف ناظر هزینه را مشخص و به اداره مالیه ابلاغ نماید.

همچنین در مناطقی که اداره مالیه ندارد، مسوولیت تصدیق سند و پرداخت آن برعهده سایر ادارات دولتی و رئیس فنی و ناظر هزینه وزارت پست و تلگراف و تلفن است. همچنین وزارت مالیه، به دلیل نبود محل اعتبار در بودجه وزارت پست و تلگراف و تلفن، هزینه سفر ماموران اعزامی را از بودجه اختصاصی خود بر عهده گرفته است.

در سال ۱۳۱۳ شمسی درپی تصویب‌نامه هیات وزیران، کارخانه برقی معادل چهار واحد ۱۵۰۰ کیلوواتی خریداری و به همراه تجهیزات وارد شد. نصب این کارخانه حدود ۲۲ ماه طول کشید و در ۱۳۱۶ به‌بهره‌برداری رسید! بلدیه تهران از آن پس وارد عصر روشنایی شد. روزنامه اطلاعات در ۷ آبان ۱۳۱۳ نوشت: «چنانکه اطلاع داده بودیم، از طرف بلدیه تهران برحسب دستور مقام کفالت مقرر گردیده بود که چراغ‌های برق شهر تا ۲ ساعت بعد از نصف‌شب روشن باشد تا در آتیه نزدیک چراغ‌های برق تا صبح روشن و روشنایی شهر از این حیث در تمام ساعات شب، چنانکه آرزوی همه اهالی پایتخت بوده، تامین شود.

اینک به‌طوری که اطلاع یافته‌ایم، چراغ‌‌های برق شهر از امشب تا صبح روشن خواهد بود و در تمام ساعات شب الی صبح، شهر تهران روشن و آرزوی همه اهالی پایتخت از این حیث، مخصوصا در این موقع که فصل زمستان نزدیک است، برآورده شد.»

در همان روزها بلدیه تهران اقدام به سیم‌کشی هوایی در خیابان‌ها کرد. این کار بلدیه باعث نارضایتی مردم شد، چون ساکنان خانه‌ها علاقه‌ای به کوبیده شدن میخ روی دیوارهایشان نداشتند.

اهالی تهران به عدلیه شکایت کردند که؛ «موسسه برق می‌خواهد با نصب میخ و سیم برق، خانه‌‌های ما را به آتش بکشد.» در واکنش به شکایت نامه، شرکت برق تهران اخطاریه‌ای صادر کرد؛ «موسسه برق تهران به عموم ساکنان تهران(منازل و موسسات و مغازه‌ها) اخطار می‌نماید: کابل‌کشی و سیم‌کشی برق برای استفاده از جریانات متناوب عنقریب شروع خواهد شد.»