در خلال محاکمه علی منصور روزی آقای ل. س که از عمال سرسپرده انگلیس بود و در سفارت انگلیس رفت و آمد داشت و بعد از واقعه سوم شهریور وزیر و وکیل تراش شده بود و نظریات سفارت را به اولیای امور بازگو می‌کرد به یکی از دوستان من گفته بود منصور مسلم تبرئه می‌شود چون سفارت می‌خواهد و تذکر داده بود که سفیر انگلیس سرلشکر الف. ح از آجودان‌های شاه را خواسته و برای شاه پیغام داده بود که منصور باید تبرئه شود. چون از عمال ما بوده و از دولت انگلیس نشان دارد. آقای ل.س گفت سرلشکر پیغام سفیر انگلیس را به شاه داده و شاه متوجه شده و دیگر از آن اصرار و جدیتی که در محکوم شدن منصور داشت صرف نظر کرده بود. مسلم است که منصور سرسپرده انگلیسی‌ها بود چون بعد از محاکمه چندی نگذشت وزیر پیشه و هنر و بعد رییس‌الوزرا شد و در واقعه شهریور ۱۳۲۰ وظیفه نوکری خود را در خیانت به شاه و کشور خوب انجام داد و بعد هم استاندار خراسان و بعد استاندار آذربایجان، نخست‌وزیر، سفیر ایران در ترکیه، سفیر ایران در ایتالیا گردید. خلاصه دستور ارباب را به نحو کامل انجام داد. وقتی آقای ل. س این مطالب را به دوست من گفته بود. من در یکی از جلساتی که برای کار اداری نزد مرحوم داور بودم جریان را به ایشان گفتم و اشاره کردم که علی منصور نه‌تنها تبرئه می‌شود؛ بلکه باید بماند و خیانت خود را به کشور و شاه تکمیل نماید. مرحوم داور تعجبی نکرد. به هر حال همان‌طور که انتظار می‌رفت منصور با سلام و صلوات تبرئه شد و انتقام خود را از رضاشاه در زمان نخست‌وزیری در شهریور ۱۳۲۰ گرفت.

منبع: گلشائیان، عباسقلی، خاطرات من یا گذشته‌ها و اندیشه‌های زندگی، جلد ۱، چاپ اول، تهران، انتشارات اینشتین، ۱۳۷۷، ص ۳۱۳.