نخستین شبکه کابلی اطلاعات هواشناسی

گروه تاریخ و اقتصاد: در ژوئیه ۱۹۸۱(تیرماه ۱۳۶۰) و اندکی پس از پیدایش سیستم تلویزیون کابلی (سیمی و بدون فرستنده بزرگ و آنتن)، یک روزنامه‌نگار قدیمی آمریکایی که مالک هشت نشریه در این کشور بوده است تصمیم به ایجاد یک شبکه تلویزیونی کابلی تخصصی گرفت که تنها اخبار مربوط به هوا و تغییرات جوی را پخش کند. «فرانک باتن» مدیر وقت کمپانی رسانه‌ای «لندمارک»که زمانی هم از اعضای هیات مدیره آسوشیتدپرس بود با سرمایه‌ای نه چندان زیاد، شبکه هوا (Weather TV) را در شهر آتلانتا و در ساختمانی اجاره‌ای تاسیس کرد. تعداد کارکنان این شبکه، کم بود و چون مطالب با سیم منتقل می‌شد؛ ابزار و هزینه چشمگیر هم نداشت. همین شبکه در ۲۰۰۷ موفق شد از طریق مشترک (دریافت ماهانه از کمپانی‌های صاحب شبکه کابل) و نیز پخش آگهی، بیش از پانصد میلیون دلار درآمد داشته باشد. کمپانی «لندمارک» در آغاز سال ۲۰۰۸ تصمیم به فروش این شبکه گرفت و پنجم ژوئیه ۲۰۰۸ آن را به سه میلیارد و پانصد میلیون دلار (صدها برابر سرمایه اولیه) به کمپانی جنرال الکتریک و شریک فرانسوی آن کمپانی یونیورسال استودیو (تولید فیلم و موسیقی) فروخت و قرار است ضمیمه شبکه بزرگ ان.بی.سی شود. به این ترتیب تاسیس رسانه هم کاری پردرآمد است. رسانه‌ها اخبار مربوط به تغییرات هوا را از موسسات ویژه دولتی (سازمان‌های هواشناسی) دریافت می‌کنند و به‌علاوه، پوشش اخبار مربوط به توفان، گردباد، گرما ـ سرما، برف و یخبندان دشوار نیست (زیرا که مشهود است) و می‌شود آنها را از رسانه‌های محلی یا روزنامه‌نگاران مستقل (فری لنس) هم خریداری و پخش کرد.