گروه تاریخ و اقتصاد: علت وقوع انقلاب این بود که شاه در حوزه اقتصادی ـ اجتماعی نوسازی کرد، و در نتیجه طبقه متوسط جدید و طبقه کارگر صنعتی را گسترش داد؛ اما نتوانست در حوزه دیگر ـ حوزه سیاسی ـ نوسازی کند. این ناتوانی حلقه‏های پیونددهنده حکومت و ساختار اجتماعی را فرسوده کرد، راه‌های ارتباطی میان نظام سیاسی و مردم را گسست، شکاف بین گروه‌های حاکم و نیروهای اجتماعی مدرن را بیشتر کرد و مهم‌تر از همه اینکه پل‌های ارتباطی اندکی را که در گذشته پیوند دهنده نهاد سیاسی با نیروهای اجتماعی سنتی به‏ویژه بازار و مراجع دینی بود، ویران ساخت. پس انقلاب نه به دلیل توسعه بیش از حد و نه توسعه‌نیافتگی، بلکه به سبب توسعه ناهمگون روی داد.

آبراهامیان، یرواند: «ایران بین دو انقلاب»: ترجمه محمدابراهیم فتاحی، نشر نی، تهران، سال ۷۸