نخستین کنفرانس کشورهای صادرکننده نفت
در جریان معاملات نفتی در دهههای میانی قرن بیستم برخلاف معمولِ معاملات تجاری که قیمت کالا را فروشنده یا تولیدکننده تعیین میکنند، این کارتِلها (اتحادیهها) و شرکتهای نفتی بودند که قیمت نفت را در بازارهای جهانی تعیین میکردند و بر این مبنا، سهم ناچیزی به صاحبان اصلی نفت پرداخت میشد.
در این میان، شرکتهای نفتی براساس منافع خود حتی مبلغ کمتری از قیمت اعلام شده را پرداخت میکردند که این امر باعث ضرر کشورهای صادر کننده نفت شد.
از این رو در دهم سپتامبر ۱۹۶۰، یک ماه پس از آخرین کاهش یکجانبه قیمت نفت، توسط کارتلهای عظیم نفتی وابسته به غرب، نمایندگان پنج کشور صادرکننده نفت شامل ایران، عراق، عربستان، کویت و ونزوئلا در بغداد گرد هم آمدند و برای حفظ منافع خود در برابر اقدامات خودسرانه کارتلهای نفتی، سازمانی با نام سازمان کشورهای صادرکننده نفت موسوم به اوپک را به وجود آوردند.
در جریان معاملات نفتی در دهههای میانی قرن بیستم برخلاف معمولِ معاملات تجاری که قیمت کالا را فروشنده یا تولیدکننده تعیین میکنند، این کارتِلها (اتحادیهها) و شرکتهای نفتی بودند که قیمت نفت را در بازارهای جهانی تعیین میکردند و بر این مبنا، سهم ناچیزی به صاحبان اصلی نفت پرداخت میشد.
در این میان، شرکتهای نفتی براساس منافع خود حتی مبلغ کمتری از قیمت اعلام شده را پرداخت میکردند که این امر باعث ضرر کشورهای صادر کننده نفت شد.
از این رو در دهم سپتامبر ۱۹۶۰، یک ماه پس از آخرین کاهش یکجانبه قیمت نفت، توسط کارتلهای عظیم نفتی وابسته به غرب، نمایندگان پنج کشور صادرکننده نفت شامل ایران، عراق، عربستان، کویت و ونزوئلا در بغداد گرد هم آمدند و برای حفظ منافع خود در برابر اقدامات خودسرانه کارتلهای نفتی، سازمانی با نام سازمان کشورهای صادرکننده نفت موسوم به اوپک را به وجود آوردند.
هماهنگی و یکنواخت ساختن سیاست کشورهای عضو و تعیین بهترین روش به منظور حفظ منافع کشورهای مزبور، تثبیت قیمتهای نفت خام در بازارهای جهانی و جلوگیری از نوسانات غیرمعقول و زیانآور قیمتها و اداره سازمان براساس تساوی کشورهای عضو و... از جمله اهداف تشکیل این سازمان بود. با تشکیل دومین کنفرانس اوپک در کاراکاس پایتخت ونزوئلا در نیمه ژانویه ۱۹۶۱م، اوپک رسما مشغول به کار شد و با ورود اعضای جدید، بهصورت رقیب قدرتمندی در عرصههای بینالمللی بازار نفت وارد شد.
ارسال نظر