بلوای نان در تهران و توقیف روزنامه‏‌ها

پس از روی کار آمدن قوام به نخست‏وزیری، با وجود تشکیل وزارت خواربار و تخصیص اعتبار برای خرید گندم و آرد، وضع نان نه‌تنها بهبود نیافت، بلکه روزبه‌روز بدتر و نان نامرغوب‏تری تحویل مردم می‏شد. از بامداد روز هفدهم آذر ۱۳۲۱ ش، به علت فشار زندگی، نبودن مایحتاج اولیه و پایین بودن دستمزدها، عده زیادی از دانش‏ آموزان و دانشجویان به طرف میدان بهارستان حرکت کردند. در همان حال که فریاد «نان می‏خواهیم» آنها در طول مسیر طنین‏انداز بود، عده زیادتری از مردم و دانش‏آموزان در میدان بهارستان اجتماع کردند و ناگهان به مجلس هجوم بردند.

پس از روی کار آمدن قوام به نخست‏وزیری، با وجود تشکیل وزارت خواربار و تخصیص اعتبار برای خرید گندم و آرد، وضع نان نه‌تنها بهبود نیافت، بلکه روزبه‌روز بدتر و نان نامرغوب‏تری تحویل مردم می‏شد. از بامداد روز هفدهم آذر ۱۳۲۱ ش، به علت فشار زندگی، نبودن مایحتاج اولیه و پایین بودن دستمزدها، عده زیادی از دانش‏ آموزان و دانشجویان به طرف میدان بهارستان حرکت کردند. در همان حال که فریاد «نان می‏خواهیم» آنها در طول مسیر طنین‏انداز بود، عده زیادتری از مردم و دانش‏آموزان در میدان بهارستان اجتماع کردند و ناگهان به مجلس هجوم بردند. پس از ضرب و شتم نمایندگان، میز و صندلی و تابلوهای مجلس را شکسته و عده‏ای از مهاجمان، اموال مجلس را غارت کردند. به دنبال آن بازار تهران تعطیل شد و برخی از مردم به چپاول مغازه‏ها پرداختند. فرماندار نظامی تهران برکنار شد و سپهبد امیراحمدی با اختیارات کامل منصوب شد و به دستور او به روی مردم آتش گشوده شد و عده زیادی کشته و زخمی شدند. در همین روز، خانه نخست وزیر به آتش کشیده شد و احمد قوام دستور توقیف همه روزنامه‏ها و مجلات را صادر کرد. این آشوب، تهران را از حالت عادی خارج کرد.