مجید اعزازی- بهارعربی نه تنها به پایان نرسیده که آبستن موج تازه‌ای از تغییرات است. موج تازه‌ای که ممکن است این بار دامن حکومت‌های سلطنتی منطقه را بیش از پیش بگیرد. بررسی رویدادها در کشورهای عربی خاورمیانه نشان می‌دهد، تاکنون حکومت‌های سلطنتی عرب نسبت به جمهوری‌های عرب مقاومت بیشتری نسبت به وقوع انقلاب از خود نشان داده‌اند. با این وجود، تحولات بیشتری در راه است. مساله نا آرامی در بخشی از جهان که در آن تغییرات اجتماعی ازجمله رشد سریع جمعیت و شهری شدن متناسب با تکامل سیاسی نبوده است، اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. در چنین شرایطی است که کشورهای عربی به ویژه کشورهای دارای نظام پادشاهی با تمسک و توسل به درآمدهای عظیم نفتی تلاش می‌کنند از ایجاد یا گسترش نا آرامی‌ در کشور خود جلوگیری کنند. بسیاری از حکومت‌های عرب که نگران بروز شورش هستند، هزینه‌های دولت را با تخصیص یارانه‌های بیشتر به انرژی افزایش داده‌اند. به طور مثال، عربستان سعودی و الجزایر هر دو به راحتی می‌توانند هزینه‌های خود را کاهش دهند، اما این اقدام را دارای ریسک‌های سیاسی واقتصادی ارزیابی کرده و از انجام آن طفره می‌روند. آنها همچنین می‌توانند قیمت‌های محلی انرژی را افزایش دهند، اما از این کار نیز امتناع می‌کنند. پرونده پیش رو، ترجمه برخی مطالب جدید مجله اکونومیست درباره بهار عربی است. این مطالب باهدف کالبدشکافی شرایط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشورهای عربی و چشم‌انداز پیش روی این کشورها انتخاب و ترجمه شده‌اند.