اینترنت ملی به تاریخ پیوست

این روزها دیگر صحبت از اینترنت ملی نیست. واژه‌‏ای که از زبان مدیران وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در بهمن‌‏ماه سال ۸۴ مطرح و به نقل محافل کارشناسی و رسانه‌‏ای تبدیل شد، این روزها خاموش مانده است. به گزارش ایلنا، بیش از یک سال از ابداع کلمه اینترنت ملی گذشته است، اما خبری از این ایده جدید از سوی دبیر شورای‌عالی فناوری اطلاعات نیست.

عبدالمجید ریاضی که نبود شبکه ملی را ضعف اصلی IT در ایران می‌‏داند، آن روزها در حالی از اینترنت ملی به عنوان یک طرح مورد نیاز کشور نام می‌‏برد که فهم نسبی از مزایای اینترنت به عنوان یک شبکه جهانی اطلاع‌‏رسانی در کشور ایجاد شده بود.

اگرچه از زمان مطرح شدن اینترنت ملی کارشناسان بسیاری به نقد این پدیده پرداختند، اما پر واضح بود که ایجاد نسخه ایرانی از اینترنت نه عملی است و نه منطقی.

زمانی که کارشناسان فناوری اطلاعات بر این باور بودند که اینترنت در سطح کشور به تنهایی قابل راه‌‏اندازی نیست و مطرح کردن اینترنت ملی بدون داشتن دیتاسنتر ملی محال است، این مدیران تراز اول وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات بودند که به دفاع از استقرار یک اینترنت کشوری برخاستند.

اما این دفاع تنها در یک بازه زمانی کوتاه‌‏مدت شکل گرفت و پس از رد درخواست بودجه آن توسط مجلس در سال ۸۵ به دلیل توجیه نبودن مفهوم این طرح، به دست فراموشی سپرده شد.

در سال‌جاری نیز نه تنها اسمی از اینترنت ملی در بودجه پیشنهادی دولت برده نشد، بلکه حتی بودجه‌‏ای به فناوری اطلاعات نیز اختصاص داده نشد. به عقیده بسیاری از کارشناسان در آن زمان شبکه اینترنت ملی که کم‌‏کم به شبکه ملی اینترنت تغییر نام داد همان شبکه ملی دیتا بود که سال‌‏ها در حال راه‌‏اندازی است و پروژه‌‏ای که تنها مانع انتقال اطلاعات به خارج از کشور شود متفاوت از شبکه اینترنت ملی است.

به هر حال و با توجه به ناتمام ماندن و به تاریخ پیوستن طرح‌‏های عظیمی که در کشور ما عناوین ملی بر دوش می‌‏کشند، واضح بود که پروژه اینترنت ملی نیز در حد و اندازه همین حرف و حدیث باقی خواهد ماند!