طراحی اولین شنل نامریی که با باتری کار می‌کند
دانشمندان یک شنل نامریی طراحی کرده‌اند که انرژی خود را از یک باتری گرفته و موجب می‌شود که اجسام در یک دامنه بزرگی از فرکانس‌ها برای حسگرهای رادیویی غیرقابل تشخیص باشند.
به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه تگزاس آستین اولین طراحی از یک دستگاه استتار را ارایه کرده‌اند که از یک منبع انرژی خارجی استفاده می‌کند تا پهنای باند عملکرد خود را توسعه دهد.
این شنل نامریی جدا از استتار دارای کارکردهای بسیاری چون بهبود ارتباطات رادیویی و مخابراتی و همچنین حسگر زیست پزشکی است. شنل‌های نامریی تاکنون به عنوان فناوری منفعل درنظر گرفته می‌شدند، به این معنا که آنها طوری طراحی نشده بودند که انرژی خود را از یک منبع خارجی دریافت کنند. آنها معمولا مبتنی بر مواد مصنوعی پیشرفته «metamaterials» یا مواد مصنوعی پیشرفته انعطاف‌پذیر و بسیار باریک «metasurfaces» هستند که می‌تواند نور را از یک شی پراکنده کرده و موجب شود که این شی کمتر به چشم برسد. وقتی که زمینه‌های پراکندگی نور از شنل و شی با یکدیگر تداخل پیدا می‌کنند می‌توانند یکدیگر را نقض کنند و تاثیر نهایی آن شفافیت در مقابل حسگرهای رادیویی - امواجی است.
درحال حاضر این طرح برای امواج رادیویی کار می‌کند، اما دانشمندان پیش‌بینی کرده‌اند که روزی شنل‌های نامریی برای دشوار شدن تشخیص اجسام در مقابل چشم انسان به‌کار خواهد رفت. اندری آلو استادیار دپارتمان مهندسی برق و رایانه در دانشکده مهندسی کاکرل اظهار کرد: بسیاری از شنل‌های نامریی طراحی شده در سرکوب کردن قابلیت دید تحت شرایط خاصی موفق عمل کرده‌اند، اما این شنل‌های نامریی محدود به‌کار کردن با رنگ‌های خاصی از نور یا فرکانس‌های خاصی هستند.
وی افزود: ما در این مقاله ثابت کرده‌ایم که شنل‌های نامریی می‌توانند پهن باند شوند و این فناوری را فراتر از مرزهای کنونی شنل‌های منفعل ببرند. این شنل نامریی از یک باتری چند مدار و تقویت‌کننده برای تقویت سیگنال‌هایی استفاده می‌کند که کاهش پراکندگی در یک دامنه وسیعی از فرکانس‌ها را میسر می‌کند. نتایج این تحقیقات در مجله مقالات فیزیک منتشر شده است.