دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها چه نقشی در مقابله با تغییرات اقلیمی ایفا می‌کنند؟

نقش دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها در جامعه طی چند دهه‌گذشته بسیار گسترش یافته‌است. به‌طور سنتی، دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها در درجه اول بر آموزش تمرکز می‌کردند تا دانشجویان را برای مشاغل در حرفه‌‌‌‌‌‌ها و موقعیت‌های رهبری در جامعه آماده کنند. با این‌حال، جامعه پس از جنگ‌جهانی دوم نیازی را برای دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها ایجاد کرد که بیشتر بر تحقیق و استفاده از دانش جدید برای تقویت توسعه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فناوری در جامعه تمرکز کنند. از زمان راه‌اندازی اهداف توسعه‌پایدار سازمان ملل‌متحد (SDGs) در سال‌۲۰۱۵، دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها تاکید بیشتری بر عملکرد خدمات آموزش عالی، از جمله توسعه زیست‌محیطی کشورها داشته‌‌‌‌‌‌اند. با توجه به گسترش نقش دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها، امروزه وظایف دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها متنوع و چندوجهی است.از نظر سیاسی، دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها اکنون به‌عنوان موسسه‌‌‌‌‌‌هایی عمل می‌کنند که به شکل‌دهی ارزش‌ها و ذهنیت‌‌‌‌‌‌های دانشجویان کمک می‌کنند و در نتیجه جوامع دموکراتیک‌‌‌‌‌‌تر را تقویت می‌کنند.

از نظر اقتصادی، دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها دانشجویان را با دانش و مهارت‌های مورد‌نیاز برای موفقیت در یک سیستم اقتصادی پیچیده و مبتنی بر فناوری مجهز می‌کنند. از نظر اجتماعی، دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها به‌عنوان قطب‌‌‌‌‌‌های دانش، نقشی محوری در ارائه علم و ارزش‌های انسانی مورد‌نیاز برای کمک به حفاظت از محیط‌زیست برای آینده‌‌‌‌‌‌ای پایدارتر ایفا می‌کنند. برای این منظور، اهداف توسعه‌پایدار سازمان ملل‌متحد یک چارچوب مورد‌توافق جهانی را برای همه سهامداران اصلی - دولت‌ها، صنعت و جامعه مدنی - فراهم می‌کند تا به مهم‌ترین چالش‌های پیش‌روی بشریت و کره‌زمین کمک کنند. در حال‌حاضر، شاید مهم‌ترین اقدامی که دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها می‌توانند برای ایجاد جهانی عادلانه‌‌‌‌‌‌تر و پایدارتر انجام دهند، اتخاذ اهداف توسعه‌پایدار سازمان ملل‌متحد به‌عنوان بخشی از چشم‌انداز، ماموریت و ارزش‌های خود و به‌طور خاص‌‌‌‌‌‌تر، ادغام آموزش برای توسعه‌پایدار(ESD) در سراسر کارکردهای آموزشی، پژوهشی و خدماتی خود است.

آموزش برای اهداف توسعه‌پایدار

اهداف توسعه‌پایدار، در مورد طیف وسیعی از مسائلی که بشریت و کره‌زمین با آن مواجه هستند، مانند فقر، برابری، آموزش، سلامت، صلح و محیط‌زیست صحبت می‌کند. تغییر اقلیم بخشی از محیط‌زیست و وابسته به چالش‌های پیش‌روی جامعه است. از آنجا‌که دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها در درون جامعه جای گرفته‌‌‌‌‌‌اند و در خدمت نیازهای جامعه ‌عمل می‌کنند، در نتیجه آنها نیز باید با تغییرات درون جامعه سازگار شوند و به آنها پاسخ دهند. به‌عنوان مثال، برای حفاظت از زمین و ایجاد شیوه‌‌‌‌‌‌های کشاورزی پایدار برای پایان‌دادن به گرسنگی، بهبود تغذیه و ارتقای مراقبت‌های بهداشتی بهتر، باید تحقیقاتی انجام شود. علاوه‌بر این، برای حفاظت از تمام سیستم‌های هوا و آب برای اطمینان از تنوع‌زیستی و اکوسیستم‌های پایدار و همچنین برای توسعه انرژی‌‌‌‌‌‌پاک، تجدیدپذیر و مقرون‌‌‌‌‌‌به‌‌‌‌‌‌صرفه برای همه، باید پژوهش‌هایی انجام‌گیرد.

اکنون که اهداف توسعه‌پایدار سازمان ملل‌متحد در خط‌مقدم برنامه‌های ذی‌نفعان قرار دارند، تقاضای بیشتری برای دانشجویان برای کار در حل چالش‌های جهانی وجود خواهد داشت. به این ترتیب، شاید تنها مهم‌ترین کاری که دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها می‌توانند انجام دهند، ادغام آموزش برای توسعه‌پایدار در برنامه‌های درسی است. یکی از اهداف کلیدی ESD ترویج شیوه‌‌‌‌‌‌های پایدار و تجهیز نسل‌های آینده به دانش، مهارت‌ها و ارزش‌های مورد‌نیاز برای خدمت به‌عنوان مباشران خوب سیاره  زمین و منابع آن است.

 دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها با تبدیل اهداف توسعه‌پایدار و به‌ویژه آموزش برای توسعه‌پایدار، به‌عنوان بخشی اصلی از چشم‌‌‌‌‌‌انداز، ماموریت و ارزش‌های خود، می‌توانند به‌عنوان کاتالیزور در همه سطوح برای ایجاد آینده‌‌‌‌‌‌ای پایدارتر برای همه عمل کنند. علاوه‌بر این، دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها با توجه به نقشی که به‌عنوان تولیدکننده دانش دارند، در موقعیت خوبی قرار دارند تا در اجرای SDGs و ارائه تحقیقات مورد‌نیاز برای رسیدگی به غیر قابل حل‌‌‌‌‌‌ترین مشکلات کره‌زمین پیشگام شوند. زمانی‌که دانشگاه‌‌‌‌‌‌ها درگیر ESD می‌شوند، ظرفیت جامعه را برای تاب‌‌‌‌‌‌آوری آب‌‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌‌هوا بیشتر می‌شود.

اثرات آموزش بر توسعه‌پایدار

آموزش برای توسعه‌پایدار، دانش‌‌‌‌‌‌آموزان را با دانش، مهارت‌ها و ارزش‌های پایداری مورد‌نیاز برای مشارکت در فرآیندهای تصمیم‌گیری بهتر با درنظرگرفتن تاثیرات آینده این تصمیم‌ها بر جامعه و محیط‌زیست مجهز می‌کند. ESDهمچنین به دانشجویان اجازه می‌دهد تا به روش‌های جامع‌‌‌‌‌‌تری در مورد مسائل پیچیده و چند لایه، فکر کنند. علاوه‌بر این، سیستم ارزشی را برای دانش‌‌‌‌‌‌آموزان فراهم می‌کند که به آنها امکان می‌دهد در استدلال اخلاقی و قضاوت شرکت کنند. تحقیقات نشان‌داده‌است که ESD یک عامل اصلی در کمک به‌دستیابی به SDGs است. روش‌های مختلفی وجود دارد که دانشگاه‌ها می‌توانند ESD را پیاده‌سازی کنند. بر اساس یک فراتحلیل از ادبیات دانشگاهی در مورد ادغام SDGs در آموزش عالی، رشته‌‌‌‌‌‌های علوم انسانی، علوم اجتماعی، تجارت، اقتصاد و مهندسی، راه را در ادغام SDGs در برنامه‌های درسی خود هموار کرده‌‌‌‌‌‌اند. راه‌های زیادی برای ادغام ESD در برنامه‌های درسی وجود دارد، از پروژه‌های پایدار گرفته تا ساخت جوامع مقاوم‌‌‌‌‌‌تر در‌برابر تغییرات  آب‌‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌‌هوا.