برنامه‌های نامزدها و خواسته‌های تشکل‌ها

محمد نهاوندیان به عنوان داوطلب ریاست دوره هفتم اتاق ایران، در انتخابات ۲۵ خردادماه ۱۳۹۰ حضور قطعی خواهد داشت

گروه بازرگانی - در نشستی که از سوی انجمن صادرکنندگان صنعتی و خدمات فنی مهندسی برگزار شد، تعدادی از نامزدهای هیات‌رییسه اتاق به تشریح دیدگاه‌های خود پرداختند. در این نشست محمد نهاوندیان که بنا بر اطلاعیه روابط عمومی اتاق ایران «به عنوان داوطلب ریاست دوره هفتم اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران، در انتخابات ۲۵ خردادماه ۱۳۹۰ حضور قطعی خواهد داشت»، به دلیل سفر به مکزیکوسیتی برای مشارکت در کنگره هفتم اتاق بازرگانی بین‌المللی حضور نداشت، اما رقبای او در این انتخابات برنامه‌های خود را توضیح دادند. مجتبی خسروتاج در این نشست انتخاباتی با بیان اینکه اخباری که از اقتصاد کشور به گوش می‌رسد نشان می‌دهد که چقدر کار هماهنگی بین بخش خصوصی و دولتی در شرایط فعلی سخت است، تاکید کرد که خط قرمز اتاق بازرگانی کوتاه نیامدن از منافع بخش خصوصی است. خسروتاج همچنین با اشاره به بحث نرخ ارز عنوان کرد: سال‌ها است که در مورد نرخ ارز صحبت می‌شود، اما یکباره با افزایش نرخ ارز و کاهش پول ملی مواجه شدیم، در حالی که صادرکننده هم که اعتقاد به اصلاح نرخ ارز داشت معتقد به تدریجی عمل کردن بوده است.این عضو اتاق تهران در ادامه بزرگ‌ترین مشکل در اتاق بازرگانی ایران را ضعف در ساختار اجرایی ذکر کرد و افزود: نگاه به بخش اجرایی یکی از بحث‌های کلیدی است و در کنار این باید صدای بخش خصوصی صدایی رسا باشد تا به گوش مسوولان برسد.

تکیه و تاکید بر حفظ حقوق و منافع ذی‌نفعان بخش خصوصی، زمینه‌سازی برای برقراری یک اقتصاد سالم متکی بر کار تولیدی، تجاری و خدماتی و پرهیز از رانت‌خواری و رباخواری و مفت‌خوری، تقویت و توسعه فضای کسب و کار ایران، نظارت بر عملکرد کمیسیون‌ها و تطبیق نتایج با برنامه‌ها و انتظارات و تاکید بر تحول در ساختار اجرایی اتاق از جمله برنامه‌های خسروتاج محسوب می‌شود.

پس از وی نوبت به معرفی برنامه‌های عوض محمد پارسا به عنوان کاندیدای دیگر هیات‌رییسه اتاق ایران شد که به نمایندگی از وی، صالحی، عضو اتاق تهران سخن گفت.

صالحی با اشاره به نقش و جایگاه اتاق بازرگانی بیان کرد: اتاق بازرگانی می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های اقتصاد کلان کشور نقش داشته باشد و در بخش سیاست‌گذاری‌های بخش خصوصی که بالاترین رکن این بخش است تاثیر دارد. محمد مهدی راسخ، کاندیدای دیگر هیات‌رییسه اتاق ایران است که در این همایش، برنامه‌های خود را ارائه کرد. به گفته راسخ، اتاق بازرگانی باید در جهت توسعه اقتصاد و تعامل سازنده با قوای سه‌گانه اقدام کند. حفاظت از حقوق بخش خصوصی و تلاش در اجرای واقعی خصوصی‌سازی، توان‌افزایی اتاق‌های شهرستان‌ها، گسترش و تعمیق ارتباط با قوای سه‌گانه، پیگیری مطالبات بخش خصوصی از دولت، توسعه ارتباطات بین‌المللی در جهت تسهیل تجارت و تولید و ایجاد اشتغال و ارتقای جایگاه اتاق بازرگانی در خارج کشور از جمله برنامه‌های راسخ است. در ادامه این همایش، یحیی آل‌اسحاق، محمد مهدی رییس‌زاده، فارق کیخسروی، محمد علی عباسی، پدرام سلطانی، شاهرخ ظهیری، جعفر ذره‌بینی، علی عبداللهیان، مسعود دانشمند، ابوالحسن خلیلی و محمد تولیان نیز به معرفی خود به عنوان کاندیداهای هیات‌رییسه اتاق ایران پرداختند. اسدالله عسگراولادی، مجیدرضا حریری، حمید حسینی و مسعود خوانساری حاضران در این همایش بودند که پیش از این نام آنها به عنوان کاندیدای هیات‌رییسه اتاق ایران مطرح شده بود؛ اما ترجیح دادند که در این جلسه به عنوان کاندیدای هیات‌رییسه اتاق ایران برنامه‌های خود را ارائه ندهند.

ساختار دهه شصتی اتاق عوض شود

از سوی دیگر، شجاع الدین بازرگانی، یکی از کاندیداهای کسب کرسی ریاست اتاق ایران روز گذشته نشستی خبری در محل شرکت تایدواتر که خود یکی از اعضای هیات مدیره آن است، برگزار کرد. وی ضمن معرفی خود به عنوان یک کاندیدای مستقل و البته جمع گرا و تشکل‌گرا، به تشریح برنامه‌های خود برای چهار سال آینده پرداخت و گفت: «با توجه به ظرفیت‌هایی که در خود سراغ دارم، فکر می‌کنم که در پست ریاست اتاق ایران بهتر از دیگران عمل خواهم کرد. این صرفا یک ادعا نیست، بلکه نظری است که به واسطه موفقیت در برقراری ارتباط سازنده با مجلس و دولت و بخش خصوصی و نیز موفقیت در امر بنگاه‌داری که برای درک شرایط تولید‌کنندگان و بنگاه‌داران یک ضرورت است، به دست آمده؛ ضمن اینکه اگر احساس می‌کردم رای نمی‌آورم، کاندید ریاست اتاق نمی‌شدم؛ زیرا آدمی عمل گرا؛ یعنی برخوردار از دانش و تجربه هستم، نه صرفا حراف!»

این کاندید ریاست اتاق ایران که در حال حاضر از او به عنوان جوان‌ترین ضلع از سه ضلع مثلث رقابتی ریاست اتاق ایران در کنار محمد نهاوندیان و علینقی خاموشی یاد می‌شود، نگاه توسعه‌ای به آینده با نظر به مشکلات موجود را از مهم‌ترین محورهای برنامه‌ای خود ذکر و اذعان کرد: ساختار فعلی اتاق باید عوض شود. البته رویکرد من منفی و صرفا معطوف به سیاه و سفید کردن مسائل نیست و از کارکرد مثبت ساختار موجود تقدیر می‌کنم؛ اما به وضع موجود نقد هم دارم.وی بر این اساس راه اندازی مدیریت سیستماتیک و یکپارچه را از دیگر برنامه‌های خود خواند و خاطرنشان کرد: امروز اتاق در بسیاری موارد منفعل عمل می‌کند که بخشی از این موضوع به ساختار مدیریتی و بخشی دیگر به ذات مدیران برمی‌گردد.بازرگانی در ادامه ضمن این که بر غیرسیاسی و غیرچالشی بودن اتاق تاکید کرد، گفت که اتاق خانه احزاب نیست که از آن شائبه فعالیت‌های سیاسی بلند شود و اساسا رییس اتاق نیز نباید به گونه‌ای عمل کند که به وی، انگ سیاسی مجلسی یا دولتی بودن وارد شود، در عین حال که او باید از تعامل مطلوب با ارکان حاکمیت نیز برخوردار باشد.

بازرگانی همچنین بر پیگیر و پاسخگو بودن اتاق تاکید کرد و افزود: تنها در این شرایط است که اتاق از قدرت چانه زنی، برخوردار و از سوی ارکان حاکمیت، مورد اعتنا واقع می‌شود.

او در عین حال اتکا به ظرفیت همه فعالان اقتصادی به ویژه تشکل‌ها، پیدا کردن یک نقشه راه با تمرکز بر پیدا کردن راه حل مسائل و خوب استفاده کردن از فرصت‌هایی چون شورای گفت‌و‌گوی دولت و بخش خصوصی که نباید در حد یک ابزار و یک ویترین باقی بماند را از دیگر برنامه‌های خود خواند.

این کاندیدای ریاست اتاق ایران در پاسخ به پرسشی در مورد سیاست‌های وی در مورد چالش فعلی نرخ ارز نیز بیان کرد: باید راهکاری اجرا شود که هر دو طرف تولید‌کننده و صادر‌کننده راضی باشند؛ برای مثال، ارز حاصل از صادرات باید به قیمت حمایتی از سوی دولت خریداری شود یا ما به ازای تفاوت نرخ ارز در روشی چون پرداخت جوایز صادراتی جبران شود. البته اتاق در مسائلی چون این، باید به جای چند صدایی، یک موضع مشخص اتخاذ کند، زیرا تضاد دیدگاه‌ها به نفع اتاق نیست.

او در عین حال از این که امروز و در این دوره از انتخابات برخی کاندیداهای هیات‌رییسه اتاق ایران با بهره گیری از رانت بودجه‌ای اتاق‌های تهران و ایران برای خود انحصار ایجاد کرده و این انحصار در بهره گیری از رسانه‌های خاص یا حتی راه اندازی رسانه‌های خاص برای بیان دیدگاه‌های خود و یارانشان دیده می‌شود، انتقاد و تصریح کرد: انحصار در هر بخشی قطعا انحطاط می‌آورد.