از یک‌سو، آن دسته از صنایعی که سهم بالاتری از نهاده‌‌‌‌‌‌های واسطه‌‌‌‌‌‌ای و مواد اولیه مورد‌نیاز خود را از طریق واردات تامین می‌کنند، در کوتاه‌‌‌‌‌‌مدت برای تولید به واردات نیازمند هستند، لذا حساسیت بالاتری به تغییرات در شرایط واردات (تغییرات نرخ ارز، اختلال در واردات، تغییر در نرخ‌های تعرفه واردات و تغییر در قیمت‌های جهانی) دارند. از سوی دیگر، آن دسته از صنایعی که عمده وابستگی آنها به واردات به‌دلیل وابستگی به تجهیزات، تاسیسات، ماشین‌آلات و فناوری است، اگرچه در کوتاه‌‌‌‌‌‌مدت ممکن است حساسیت بالایی به واردات نداشته‌‌‌‌‌‌باشند، اما در میان‌مدت و بلندمدت رشد و توسعه این صنایع به واردات فناوری حساس است. مکن است یک صنعت از هر دو حیث به واردات وابسته باشد، یا تنها در یکی از این جنبه‌‌‌‌‌‌ها وابستگی بالایی به واردات داشته‌‌‌‌‌‌باشد، از این‌رو بررسی و تمایز بین این دو وضعیت و شناخت زیربخش‌های صنعت از منظر وابستگی کوتاه‌‌‌‌‌‌مدت و بلندمدت برای سیاستگذاری اقتصادی و صنعتی اهمیت زیادی دارد. میزان وابستگی به واردات کوتاه‌‌‌‌‌‌مدت، نشان‌دهنده وابستگی به واردات مواد اولیه و کالاهای واسطه‌‌‌‌‌‌ای است و میزان وابستگی به واردات بلندمدت را نیز می‌توان با وابستگی به واردات کالاهای سرمایه‌ای و تجهیزات نشان‌داد. این گزارش در روزهای آتی به تفصیل در «دنیای‌اقتصاد» منتشر خواهد شد.