اتاق تهران در انتظار مردان دولتی

دکترفرهادفزونی *

یکم: روز سه‌شنبه یازدهم اردیبهشت برای انجام انتخابات داخلی اتاق تهران و تعیین هیات رییسه آن از میان چهل نفر از منتخبان فعالان اقتصادی و بیست نفر نماینده دولت تعیین گردیده است. لیکن اظهارات فراوانی پیرامون تعویق انتخابات به علل مختلف به گوش می‌رسد و بسیاری منتظر هستند که این انتخابات با دو هفته تأخیر برگزار گردد. دیر یا زود این شتر در خانه اتاق تهران خواهد خوابید و هیات رییسه این اتاق هم، مانند سایر اتاق‌های شهرستان‌ها، برای چهار سال آینده انتخاب خواهد شد. دوم: در اجرای فرمان مقام معظم رهبری، برای دستیابی به «اتحاد ملی»، خواستاران تحول در اتاق‌های بازرگانی، که اکثریت ۶۰‌درصدی جمع منتخبان را در اختیار دارند، مذاکره با گروه اقلیت را به منظور آشنایی دیدگاه‌های آنان در زمینه‌های مختلف آغاز کردند و برای نمایش حسن نیت خود در اجرای این فرمان، کمیسیون سیاستگذاری خواستاران تحول، نمایندگان خود در این جلسات نظر سنجی را مخیر نمود تا از هیچ‌گونه نرمشی دریغ ننمایند و نمایندگان جوان اکثریت خواستاران تحول نیز، بر خلاف سنت و روش معمول در مذاکرات، به احترام موی سپید نمایندگان طرف مقابل، دعوت سپیدمویان را برای آغاز گفت‌وگو در دفتر آنان پذیرفتند و با این سنت‌شکنی به راستی نشان دادند که خواستاران تحول‌اند و برای دست یافتن به اهداف ملی آنان را با سنت‌های کهنه و دست و پا گیر کاری نیست و پشتوانه تحول، رای قاطع فعالان اقتصادی و نیروهای جوان اما باتجربه خود و تفکرات دانش محور و خرد جمعی است.

سوم: پس از معرفی ده نماینده وزارت بازرگانی، اتاق تهران هنوز منتظر انتصاب ده نماینده وزارت صنایع و معادن است. در گذشته، برابر قانون اتاق، ده نفر از این جمع بیست نفره از سوی وزیر بازرگانی و ده نفر از سوی وزیر صنایع تعیین و به اتاق تهران معرفی می‌شدند. اما در دوره‌های اخیر وزرای بازرگانی وصنایع و معادن یک یا دو نفر از سهمیه خود را در اختیار وزیر کشاورزی می‌گذاشتند تا بخش کشاورزی نیز در این بزرگترین تشکل اقتصادی کشور سهمی داشته باشد. شنیده‌ها حاکی است که در این دوره وزیر کشاورزی با ارسال نامه‌ای به ریاست جمهوری، با ذکر سهم ۳۰‌درصدی بخش کشاورزی در تولید ناخالص ملی، خواستار شش یا هفت نفر نماینده شده است و ظاهرا دولت نیز به این خواسته با نظر مساعد نگاه می‌کند. شاید هم این امر یکی از دلایلی بود که ۲۴ ساعت پس از انتصاب نه نفر نماینده وزارت صنایع، وزیر صنایع و معادن نامه خود را پس گرفت تا امکان بحث و تبادل نظر بیشتری در جمع بزرگان دولت برای انتخاب ۲۰ نفر نماینده وجود داشته باشد. البته شنیده شده که جمعی از منتصبان وزارت صنایع نیز اعلام کرده‌اند که به علت کثرت مشغله نمی‌توانند وقت کافی برای حضور در جلسات اتاق اختصاص دهند که اگر چنین باشد جای قدردانی دارد چرا که یکی از مشکلات اتاق در گذشته عدم حضور مستمر و فعال نمایندگان بخش دولتی بوده است.

چهارم: از سوی دیگر از بزرگان دولت شنیده شد که دولت نمایندگان خویش را در آخرین لحظات معرفی خواهد نمود تا برخی از گروه‌ها نتوانند از نیروهای فشار خود برای تاثیرگذاری در آرا این نمایندگان استفاده کنند. اگر چه این رویه در نگاه اول روشی در خور احترام است اما جای تأمل بسیار دارد. توجه داشته باشیم که ۴۰‌درصد از منتخبان اتاق تهران برای اولین بار به هیات نمایندگان این اتاق راه یافته‌اند و اگر همین میزان از دولتیان نیز تازه وارد باشند، سطح آشنائی‌ها و شناخت‌ها از توانمندی‌ها و نظرات نمایندگان بخش غیر دولتی برای منتخبان بخش دولتی بسیار کم و ناکافی خواهد بود. تردید نداشته باشیم که نحوه انشای رأی نمایندگان دولت که ۳۳‌درصد هیات نمایندگان اتاق تهران را تشکیل می‌دهند در تعیین هیات رییسه بسیار موثر است و اگر آشنایی و دانش کافی از نامزدهای احراز پست‌های هیات رییسه وجود نداشته باشد، انتخاب‌ها نمی‌توانند به درستی انجام پذیرند. این امر باعث خواهد شد که به شایعه رأی دادن نمایندگان دولت بر اساس سیاست‌ها، نظرات و دستورات دولت و نه بر اساس توانائی‌های نامزدها دامن زده شود چرا که زمانی برای این شناسائی وجود ندارد.

پنجم: بنابراین اگر قرار است که انتخابات هیات رییسه اتاق تهران دو هفته به تعویق بیافتد شاید بهتر باشد که جلساتی برای بالا بردن سطح آشنایی‌ها بین منتخبان و منتصبان برگزار گردد تا همگان با شناخت بیشتری در این انتخابات شرکت کنند. پیشنهاد دیگری که می‌تواند راه‌گشا باشد انجام انتخابات سالیانه به جای چهارسالانه برای هیات رییسه است. همانطور که در مجلس شورای اسلامی هر ساله انتخابات هیات رییسه تجدید می‌گردد، در این پارلمان بخش خصوصی نیز هیات رییسه را می‌توان برای یک سال انتخاب نمود تا عملکرد آنان در دوره‌های یک ساله بعد ملاک انتخابشان قرار گیرد. به هر تقدیر میزان رأی ملت است.

*عضو هیات نمایندگان اتاق تهران