روزی که رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور اعلام کرد که دولت برای سال ۹۴ برنامه‌ای برای افزایش قیمت سوخت ندارد، اگرچه سبب شد برخی از مردم دولتمردان را به‌خاطر چنین اقدامی تشویق کنند و هورا بکشند، اما صاحب‌نظران و کارشناسان کشور را به این فکر انداخت که آیا پوپولیسم از دل دولتی برآمده که خود سودای مبارزه با آن را دارد؟ بررسی عملکرد دولت در یک سال و نیم گذشته بیانگر آن است که گاه تصمیم‌هایی گرفته می‌شود که با تفکرات اقتصاددانان و مدیران شناسنامه‌دار آن همخوانی ندارد و صرفا بر اساس ملاحظات سیاسی و پوپولیستی اتخاذ می‌شود. نمونه بارز آن طرح‌هایی همچون سبد کالا، مسکن اجتماعی و حتی طرح ارتقای نظام سلامت است که در شرایط کمبود منابع، بار مالی برای دولت ایجاد کرده و ممکن است مشکلاتی را برای تامین منابع پیش‌روی دولتمردان بگذارد.

باشگاه اقتصاددانان در شماره امروز خود این پرسش را پیش‌روی کارشناسان و صاحب‌نظران قرار داد که توقف افزایش تدریجی قیمت سوخت در سال آینده را می‌توان به‌عنوان فرصت‌سوزی دولت یاد کرد یا اینکه ملاحظاتی در کار است که می‌توان ثابت نگه‌داشتن قیمت انرژی در سال آینده را توجیه‌پذیر قلمداد کرد.

از نظر بیشتر صاحب‌نظران و کارشناسان، دولت نباید تن به تثبیت قیمت حامل‌های انرژی می‌داد و بهتر بود تا افزایش ۲۰ درصد و تدریجی قیمت‌ها را ادامه دهد. حال که تصمیم بر این شده تا قیمت سوخت در سال آینده بالا نرود سوال اساسی اینجاست که عاقبت این تصمیم چه خواهد بود؟ آیا می‌توان از آن به‌عنوان فرصت‌سوزی بزرگ یاد کرد؟