ملیحه ابراهیمی: صنعت ریلی به عنوان یکی از صنایع پیشرو و مورد توجه در دنیا شناخته شده است و توجه به حمل و نقل ریلی به‌دلیل آلایندگی کمتر، ایمنی بالا و مصرف سوخت پایین در دهه‌های اخیر بسیار مورد توجه دولتمردان در سراسر دنیا به‌ویژه در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه قرار گرفته است. اوضاع و احوال صنعت ریلی اما در ایران زیاد خوب نیست و بی‌توجهی در دهه‌های گذشته موجب عقب‌ماندگی این صنعت از وضعیت «مطلوب» و حتی «قابل قبول» شده است.

با اجرایی شدن برجام، رفع تحریم‌ها و جهت‌گیری دولت برای تدوین برنامه‌های توسعه‌ای، رسیدن به رشد اقتصادی و همچنین تاکید مقام معظم رهبری بر سیاست‌های کلی نظام در تدوین سند برنامه ششم، به نظر می‌رسد در شرایط فعلی فرصت مناسبی برای رشد و توسعه صنعت ریلی، در صورت توجه دولت به این صنعت در لایحه برنامه ششم، به وجود آمده است. فرصتی که با غفلت دولت مبنی بر بی‌توجهی به این صنعت در برنامه ششم ممکن است از دست برود.به اعتقاد کارشناسان و فعالان حوزه ریلی بی‌توجهی دولت به صنعت ریلی در احکام لایحه برنامه ششم می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری را برای این صنعت به دنبال داشته باشد. تبعاتی که این روزها به واسطه بی‌توجهی‌های سال‌های گذشته وضعیت این صنعت را به مرحله نامطلوب رسانده است و با اضافه شدن این بی‌توجهی ممکن است به وضعیت بحران برسد.

توسعه صنعت ریلی در وضعیت کنونی اقتصاد ایران نه یک انتخاب که به یک ضرورت بدل شده است و بی‌توجهی به رشد و توسعه آن می‌تواند در هدف کشور برای رسیدن به رشد و توسعه اقتصادی در سال‌های آینده اختلال جبران‌ناپذیری ایجاد کند.در شرایط فعلی صنعت ریلی ایران در بخش‌های مختلفی حتی از برخی کشورهای منطقه عقب مانده است و موقعیت استراتژیک ایران ایجاب می‌کند، با توسعه این صنعت نه تنها مسیر رشد اقتصادی در کشور فراهم شود، بلکه به موقعیت استراتژیک کشور در منطقه کمک شود. حمل و نقل ریلی به عنوان یکی از حمل‌ونقل‌های پاک و مقرون به صرفه نیاز هر کشور برای توسعه است و اگر این نیاز امروز با توجه به شرایط کاملا مهیا پاسخ داده نشود ممکن است آسیب جبران‌ناپذیری به کشور وارد شود.