دنیای اقتصاد: اوباما رفت و کلید کاخ سفید را به جانشین خود تحویل داد. صرف‌نظر از اینکه میراث اوباما چه بود و او چه کرد یا نکرد اما اکنون مردی وارد کاخ سفید می‌شود که وعده داده میراث داخلی و خارجی اوباما را شخم خواهد زد. در مراسم تحلیف/ سوگند ترامپ بسیاری از دموکرات‌ها، جمهوری‌خواهان و هنرمندان حضور نداشتند. این از انگشت‌شمار مواردی بود که دموکرات‌ها، جمهوری‌خواهان و هنرمندان برجسته در مراسم سوگند رئیس‌جمهور جدید حضور نداشتند. ترامپ از موارد «خلاف آمد تاریخ» است. او همچون ماهی خاویاری که بر خلاف آب شنا می‌کند، بر خلاف جریان تاریخ، سیاست و اقتصاد آمریکا حرکت کرد. او حتی نظریه‌های تاریخی و سیاسی را نیز ناکارآمد ساخت. بسیاری از نظریه‌پردازان و کارشناسان در آشکار و نهان معتقد بودند که کلینتون به‌عنوان نخستین رئیس‌جمهور زن وارد کاخ سفید خواهد شد اما پیروزی ترامپ آب سردی بود که بر «برخی» نظریات سیاسی ریخته شد.

ترامپ نخستین رئیس‌جمهور تاریخ آمریکا بود که اجماع دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان بر زمین زدن او قرار گرفت. او نخستین رئیس‌جمهور تاریخ آمریکاست که برخی دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان به اجماع او را «رئیس‌جمهور نامشروع» نامیده‌اند. بر اساس نتایج نظرسنجی سی‌ان‌ان/ اوآرسی و نظرسنجی واشنگتن‌پست و شبکه ای‌بی‌سی نیوز، او نخستین رئیس‌جمهور آمریکا در ۴ دهه اخیر با کمترین میزان محبوبیت است. بعید نیست بار دیگر اجماع بزرگان دو حزب بر این قرار گیرد که این رئیس‌جمهور نامشروع را از کاخ سفید بیرون کنند. همان‌طور که انتخاب ترامپ برخی نظریه‌ها را بی‌اعتبار کرد و نشان داد که در سیاست همه چیز شدنی است باید منتظر روزی بود که احتمالا اجماع دو حزب بر این قرار گیرد که یا او را از میانه راه از قطار کاخ سفید پیاده کنند یا تنها رئیس‌جمهور تک‌دوره‌ای آمریکا باشد. اگر روزگاری اوباما نوید «تغییر» و «امید» سر داد و بسیاری از مردم جهان به‌صورت زنده مراسم تحلیف او را مشاهده می‌کردند و در خیابان‌های بسیاری از کشورهای دنیا تلویزیون‌هایی بزرگ نصب شده بود تا مردم به‌صورت زنده تماشاگر تحلیف اوباما باشند و برای ورودش به کاخ سفید لحظه شماری کنند اما چنین اشتیاقی برای ترامپ به چشم نمی‌خورد. نه در میان بسیاری از مردم جهان دیگر شاهد آن شور و هیجان هستیم و نه اشتیاقی از رهبران جهان به چشم می‌خورد. آنها تمایل به مشاهده مردی ندارند که نوید «هراس» و «اضطراب» است. در جهان «هابزی» ما که جنگ همه علیه همه جریان دارد، چنین به نظر می‌رسد که ورود ترامپ به کاخ سفید نوید دنیای خوبی نخواهد بود. به تعبیر نیویورک‌تایمز، اکنون با پایان «عصر اوباما» وارد دوره‌ای از هراس و بی‌ثباتی می‌شویم که «عصر ترامپ» نامیده می‌شود؛ عصری که سیاست‌های مبنایی آمریکا در قبال اتحادیه اروپا، ناتو، چین، روسیه و بسیاری از تحولات جهان دچار تشکیک و تغییر خواهد شد. دوران گذار ترامپ یعنی از دوره اپوزیسیونی تا حضور در کاخ سفید دوره‌ای پر هیاهو بود. به گزارش نیویورک‌تایمز، تا لحظه برگزاری مراسم سوگند، تنها ۲ نفر از اعضای کابینه ۱۵ نفری او از سوی کنگره تایید شده و تنها ۲۹ نفر از ۶۶۰ مقام دولتی که باید منصوب شوند از سوی ترامپ تعیین شده‌اند. این هم از دیگر موارد خلاف آمد تاریخ است.

به گزارش گاردین، ترامپ روز پنج‌شنبه یک سخنرانی کوتاه در برابر بنای یادبود آبراهام لینکلن، شانزدهمین رئیس‌جمهور آمریکا ایراد کرد؛ همان روزی که اوباما بار و بنه بست و به محله کالوراما در دو مایلی کاخ سفید نقل مکان کرد. اگر لینکلن به برده‌داری در آمریکا پایان داد و با اعلامیه آزادی بردگان و متمم سیزدهم قانون اساسی ایالات‌متحده، وظیفه بازسازی کشور را بر عهده گرفت و پایه‌گذار خردورزی و برابری نام گرفت و نامی نیک از خود به یادگار گذاشت اما تن او اکنون در گور می‌لرزد چه، مردی در زیر سایه او سخن می‌گفت که نه تنها نسبت به اصول اولیه سیاست‌ورزی جاهل است بلکه برخی او را «ویرانگر» دموکراسی در آمریکا نامیده‌اند. اگر لینکلن بر نژادپرستی فائق آمد و منادی صلح در عصر خود بود اما ترامپ امواج پوپولیستی و راستگرایی افراطی را در جهان دامن زده و منادی جنگ، هراس، نژادپرستی و بی‌ثباتی است. بی‌جهت نیست که سی‌ان‌ان دوران ترامپ را دوران «بی‌نظمی جهانی» نامیده است.

ترامپ در زیر سایه لینکلن و همان جایی ایستاده بود که مارتین لوترکینگ در سال ۱۹۶۳ ندای «من یک رویا دارم» را سر داده بود. اگر کینگ را تداوم میراث لینکلن در دوران معاصر تاریخ آمریکا بدانیم، ترامپ را می‌توان تداوم میراث کوکلوکس کلان‌هایی دانست که به یاری‌اش برخاستند؛ همانانی که مصداق نژادگرایی و نفرت نژادی بودند و هستند؛ همانانی که با ترورهای وحشتناک، بمب‌گذاری، به آتش کشیدن خانه‌ها، چند دهه‌ای آمریکا را ناامن کرده بودند. شاید پر بیراه نباشد اگر بگوییم بدترین رئیس‌جمهور تاریخ آمریکا (به تعبیر استفن والت) زیر سایه «بزرگترین آمریکایی» یعنی لینکلن ندای «آمریکا را به شکوه گذشته برگردانیم» سر می‌داد. ترامپ در سخنان خود خطاب به لینکلن گفت: «پرزیدنت لینکلن که در اینجا کنار ما نشسته، مطمئنم لبخند بر لب دارد و می‌داند که کشور از سوی مردی امین و خوب اداره خواهد شد که به نفع مردم کار خواهد کرد. ما شاهد آمریکایی تجدید حیات یافته خواهیم بود.» جهان مردد است آیا ترامپ کشورش را به انزواگرایی قرن نوزدهمی مونروئه باز خواهد گرداند یا به سیاست تهاجمی دوران بوش رجعت خواهد کرد. با این حال، به نظر می‌رسد این «قلب جهان» یعنی خاورمیانه است که می‌تواند سیاست‌های «مو بور» کاخ سفید را تعیین کند. جهان دوران ترامپ چگونه جهانی خواهد بود؟

محبوبیت ترامپ پایین‌ترین محبوبیت در 4 دهه اخیر

آمریکا سرزمین نظرسنجی‌ها است. در این کشور سابقه‌ای طولانی از نظرسنجی در مورد مسائل سیاسی و اقتصادی به چشم می‌خورد. پولیتیکو در مطلبی به قلم «استیون شپرد» می‌نویسد نرخ محبوبیت ترامپ کمترین میزان محبوبیت برای یک رئیس‌جمهوری بود که انتظار ورود به کاخ سفید را می‌کشید. این کاهش میزان محبوبیت هم شامل کاهش میزان محبوبیت شخصی او است و هم شامل کاهش محبوبیت در عملکرد و دیدگاه‌های منفی او راجع به طیف گسترده‌ای از مسائل.

پولیتیکو می‌افزاید: نظرسنجی‌های سی‌ان‌ان/ اوآرسی و نظرسنجی ABC نیوز/ واشنگتن پست و ... که روز پنج‌شنبه منتشر شد نشان می‌دهد یک گسست اساسی در دوران گذار روسای‌جمهور رخ داده است. همان‌طور که ترامپ در رفتار، کردار و گفتار ساختارشکن بود، ساختار نیز روی عبوس خود را به او نشان داد. روسای‌جمهور قبلی با نرخ محبوبیتی قابل قبول در دوران گذار وارد کاخ سفید می‌شدند اما ترامپ در شرایطی پرمناقشه و تحت فشار کلید کاخ سفید را در دست گرفت. در نظرسنجی‌های سی‌ان‌ان/ اوآرسی و نظرسنجی ABC نیوز/ واشنگتن‌پست اکثر آمریکایی‌ها دید مثبتی به ترامپ نداشتند و روش او در تعیین نامزدهای دولتی را نیز رد کرده‌اند.

نظرسنجی سی‌ان‌ان/ اوآرسی نشان می‌دهد که ۵۳ درصد از آمریکایی‌ها دیدگاه مطلوبی به ترامپ نداشتند در حالی که ۴۴ درصد دیدگاه مثبتی به او داشتند. در نظرسنجی ABC نیوز/ واشنگتن‌پست، نرخ محبوبیت ترامپ ۴۰ درصد است در حالی که ۵۴ درصد نظری مخالف داشتند. واشنگتن پست او را نامحبوب‌ترین رئیس‌جمهوری آمریکا در ۴ دهه اخیر نامیده است. ۸ سال پیش نظرسنجی ABC نیوز/ واشنگتن پست نشان داد که نرخ محبوبیت اوباما ۷۹ درصد بود. حتی جورج بوش نیز در هنگام مراسم تحلیف، محبوبیتی ۶۲ درصدی داشت. نرخ ۳۶ درصدی که بوش را نامحبوب می‌دانستند در زمان خود آمار جالب توجهی بود تا نرخ عدم محبوبیت ۵۴ درصدی ترامپ آمار بوش را پشت سر گذاشت. با این حال، نظرسنجی‌های مختلف، دیدگاه‌های مختلف و بنابراین آمار مختلف از نرخ محبوبیت و عدم محبوبیت ترامپ ارائه دادند اما برآیند آنها این است که ترامپ کمترین میزان محبوبیت را در میان روسای‌جمهور ۴‌دهه اخیر آمریکا داشته است. این ۴ نظرسنجی که در بالا به آن اشاره شد نرخ محبوبیت اوباما در ۸ سال گذشته را ۸۰ تا ۸۴ درصد اعلام کرده بودند. با این حال، رئیس‌جمهوری جدید در توییتر خود نسبت به این نظرسنجی‌ها واکنش نشان داد. واکنش او چندان عجیب نبود چرا که سخنان و مواضع او برای همگان آشنا است. پولیتیکو می‌نویسد پاسخ توییتری ترامپ این بود: «همان کسانی که در انتخابات نظرسنجی‌های دروغین انجام دادند بار دیگر دست به کار شدند تا در نرخ محبوبیت دستکاری کنند. آنها باز هم مثل گذشته مرتکب تقلب شدند.»

به گزارش پولیتیکو، نظرسنجی ABC نیوز/ واشنگتن پست نشان دهنده شاخص‌های دیگری هم هست مانند بی‌اعتمادی آمریکا به ترامپ. اکثریت ۵۲ درصدی اعلام کردند که ترامپ صلاحیت ریاست‌جمهوری ندارد و تنها ۱۵ درصد از آمریکایی‌ها اعلام کردند که «اعتماد فوق‌العاده زیادی» به او دارند تا تصمیمات درستی برای آینده کشور بگیرد. در حالی که ۳۴ درصد گفتند که اصلا اعتمادی به او ندارند. شپرد در گزارش خود می‌نویسد: اکنون آمریکا در مورد حمایت یا عدم حمایت از ترامپ دچار یک دوقطبی و شکاف اساسی شده است. او با وعده انجام دگرگونی‌هایی در مسائل سیاسی و اقتصادی بر این دوقطبی افزوده است. در مقابل نظرسنجی هافینگتون پست/ یوگاو اعلام کرد که ۵۷ درصد از جمهوری‌خواهان اعلام کرده‌اند که در نزاع با پل رایان جانب ترامپ را خواهند گرفت و ۳۵ درصد اعلام کرده‌اند که پشت این جمهوری‌خواه ویسکانسینی خواهند ایستاد.

بی‌بی‌سی نیز در گزارشی می‌نویسد: باراک اوباما در حالی کاخ سفید را ترک می‌کند که نرخ محبوبیت او بالاترین نرخ محبوبیت نسبت به بسیاری از روسای‌جمهور دیگری بود که در حال خروج بودند. این گزارش به نقل از نظرسنجی‌های واشنگتن‌پست/ ای‌بی‌سی نیوز و سی‌ان‌ان/ اوآرسی می‌نویسد: نرخ محبوبیت اوباما هنگام تحویل کلید کاخ سفید به ترامپ ۶۰ درصد بود. این گزارش در ادامه می‌افزاید: تنها رونالد ریگان، فرانکلین روزولت و بیل کلینتون بودند که با نرخ محبوبیت بالاتر کلید کاخ سفید را به جانشین خود دادند. بی‌بی سی می‌افزاید: مردی با محبوبیت ۶۰ درصدی در حال خروج از کاخ سفید است و فرد دیگری با کمترین میزان محبوبیت وارد کاخ بیضی شکل می‌شود اما وعده داده که میراث رئیس‌جمهور قبلی را شخم بزند. بیل کلینتون نیز از موج حمایتی بالایی برخوردار بود. بر همین اساس، ۲۵ درصد از آمریکایی‌ها او را بزرگ‌ترین رئیس‌جمهور می‌دانند و ۲۳ درصد او را بدترین رئیس‌جمهور. در میان دموکرات‌ها، اوباما از حمایت ۹۵ درصدی برخوردار بود در حالی که ۱۸ درصد از جمهوری‌خواهان دیدگاه مطلوبی نسبت به ۸ سال حضور او دارند.

نیویورک دیلی نیوز نیز می‌نویسد در سال ۲۰۰۹ وقتی اوباما وارد کاخ سفید شد ۶۱ درصد از آمریکایی‌ها دیدگاه مطلوبی نسبت به او داشتند و قبل از آن و زمانی که اوباما در مرحله گذار به کاخ سفید بود نرخ محبوبیت او ۸۴ درصد بود. نرخ محبوبیت جورج بوش در مرحله گذار در سال ۲۰۰۱، ۶۰ درصد بود و همین رقم برای بیل کلینتون در سال ۱۹۹۳ معادل ۶۷ درصد بود. این گزارش می‌افزاید: ۴۴ درصد از آمریکایی‌ها معتقدند که ترامپ صلاحیت سوگند و حضور در کاخ سفید را دارد اما ۵۲ درصد او را شایسته این سمت نمی‌دانند. موسسه گالوپ نیز از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۶ میزان محبوبیت روسای‌جمهوری را به تفصیل بررسی کرده و نشان داده که کمترین میزان محبوبیت در میان روسای‌جمهور این سال‌ها را داشته است. این موسسه می‌نویسد: دیدگاه آمریکایی‌ها نسبت به ترکیب کابینه ترامپ نیز مختلف است. ۵۲ درصد می‌گویند گزینه‌های کابینه ترامپ «متوسط» هستند در حالی که ۳۲ درصد آن را «بالاتر از متوسط» می‌دانند. ۴۴ درصد هم گزینه‌های کابینه ترامپ را «زیر متوسط» یا «ضعیف» می‌دانند.

سوروس: ترامپ شکست می‌خورد

جورج سوروس، میلیاردر آمریکایی، دونالد ترامپ را یک «دیکتاتور بالقوه» دانست که شکست خواهد خورد. وی همچنین پیش‌بینی کرد که آمریکا در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ تسلطش را بر جهان از دست می‌دهد. به گزارش ورلد بولتن، وی گفت، ترامپ تنها به لفاظی می‌پردازد که تاثیر کمی بر اروپا و سایر بخش‌های جهان می‌گذارد و در نهایت باعث شکست وی و عدم تسلط کافی آمریکا بر عرصه جهانی می‌شود. این میلیاردر آمریکایی متولد مجارستان در جمع رهبران تجاری و خبرنگاران در هتلی در داووس که محل برگزاری نشست جهانی اقتصاد است، گفت: «دونالد ترامپ یک دیکتاتور بالقوه است که انتظار پیروزی برای او وجود ندارد. من به شخصه مطمئنم که او شکست می‌خورد چون ایده‌ها و خط مشی‌ای که دارد او را به خودپسندی می‌کشاند. کابینه ترامپ نیز برای منافع خودشان می‌جنگند.» سوروس که در جریان کمپین انتخاباتی ریاست‌جمهوری آمریکا مدافع هیلاری کلینتون از دموکرات‌ها بود در نتیجه پیروزی غیرمنتظره دونالد ترامپ و پیامدهای آن، یک میلیارد دلار از دست داد. سوروس که از وی به‌عنوان عامل پشت پرده انقلاب‌های رنگین یاد می‌شود، درباره برگزیت و ترزا می، نخست‌وزیر انگلیس نیز سخن به میان آورد و پیش‌بینی کرد بودن ترزا می ‌بر سر قدرت در انگلیس طولانی نخواهد بود و مردم این کشور متوجه پیامدهای مالی خروج کشورشان از اتحادیه اروپا می‌شوند.

چهار فن بدل ایران به ترامپ

نشانه‌های بازاری میراث اوباما

سه ابهام ترامپی در بازار نفت