پرویز عقیلی کرمانی، فعال حوزه بانکی گفت: در کمتر اقتصادی با نرخ بهره‌ها و سودی که در ایران اعمال می‌شود، می‌توان سرمایه‌گذاری درازمدت انجام داد. به گزارش خبرگزاری فارس، پرویز عقیلی کرمانی در میزگرد «هم اندیشی در مورد سیاست‌های پولی با هدف تأمین مالی تولید» اظهار کرد: زمانی دولت صاحب بانک‌ها بود و آنها هم اصلا سپرده‌گذار نداشتند، در آن زمان می‌توانستید انتظار داشته باشید که دولت بیاید یارانه بدهد و با نرخ ۲ و ۳ درصد تسهیلات پرداخت کند، اما امروز سپرده‌گذارها صدمه می‌بینند و اینها کسانی هستند که خرده سرمایه‌گذارند و پول کافی برای احداث کارخانه ندارند؛ بنابراین پول خود را نزد بانک‌ها سپرده می‌گذارند، اگر نرخ سودی را که می‌گیرند کمتر از تورم باشد، به آنها اجحاف شده است. نمی‌توان انتظار سرمایه‌گذاری در تولید را داشت عقیلی با بیان اینکه در کشورهایی که تورم دارند، نمی‌توان انتظار سرمایه‌گذاری درازمدت را داشت، گفت: وقتی که تورم بالا می‌رود، نرخ سود هم خود به خود بالا خواهد رفت و بالا بودن نرخ سود، سرمایه‌گذاری‌ها را به سمت فعالیت‌های بازرگانی و نه کارهای تولیدی و اشتغال‌زا سوق می‌دهد؛ ما باید برای توسعه اقتصادی کشور و ایجاد اشتغال، تورم را به طور واقعی از بین ببریم. وی تصریح کرد: همان طور که نمی‌توانیم به شکل دستوری تورم را پایین بیاوریم یا رشد اقتصادی را دستوری بالا ببریم، ‌نرخ سود را هم نمی‌توانیم به طور دستوری تعیین کنیم و بگوییم با این نرخ باید تسهیلات داده شود و با این نرخ باید سپرده‌گذاری شود. این فعال حوزه بانکی با اشاره به وجود همین قاعده در اقتصاد ایران ادامه داد: در سال ۱۳۶۹ که نرخ‌ها آزادسازی شد، برای اینکه پول‌ها وارد سیستم بانکی شده و نرخ‌ها آزاد شود، نرخ سود کوتاه مدت را بالا بردیم، آن وقتی بود که اگر به خاطر داشته باشید صندوق‌های مضاربه‌ای درست شده بود. وی افزود: چون در ایران دستوری عمل می‌شود و بانک مرکزی هم دستور داد که بانک‌ها نرخ بهره را بالا ببرند و برای بلند مدت ۵ و ۴ ساله نرخ تعیین کرد و بازار اصلا دخالتی در تعیین نرخ بهره ندارد؛ عرضه و تقاضا نیست که نرخ را تعیین می‌کند. عقیلی با اشاره به اینکه تورم در اقتصاد نهادینه شده است، ادامه داد: ابتدا دستور می‌دهند نرخ سود بانک‌ها ۱۲ درصد باشد. سه سال بعد می‌بینیم که نرخ‌ها بالا رفت. این کارشناس بانکداری در ادامه تاکید کرد: ما راهی نداریم، مگر اینکه نرخ سود را آزاد کنیم. بانک مرکزی فقط می‌تواند نرخ کوتاه مدت را تعیین کند و بقیه را باید در اختیار عرضه و تقاضای بازار قرار دهد، اگر ما این کار را انجام دهیم، ترکیه وآمریکا و مالزی و ایران ندارد، مهم نیست چه کشوری باشد همه جا این کار را می‌کنند، منتها این امر یک شبه اتفاق نمی‌افتد و دستوری هم عمل نمی‌کند.