محمدمهدی کریمی گوغری در گفت‌‌‌وگو با «فلزات آنلاین» در ارتباط بااهمیت توسعه پایدار در بخش معدن و صنایع معدنی، بیان کرد: فعالیت‌‌‌های صنعتی بشر در دهه‌‌‌های گذشته آسیب‌‌‌های جدی و بعضا جبران‌‌‌ناپذیری را برای محیط‌زیست به همراه داشته و در همین راستا، توسعه‌‌‌ پایدار به عنوان رویکرد نوینی برای حفظ محیط ‌‌‌زیست در حوزه‌‌‌های مختلف تجارت، اقتصاد، سیاست و … تعریف شده است. توسعه پایدار، به عنوان یکی از مفاهیم اساسی در کسب و کارهای امروز، توسعه‌‌‌ای است که نیازها و خواسته‌‌‌های فعلی جامعه را برآورده می‌‌‌کند، بدون اینکه منابع موجود و قابلیت‌‌‌ نسل‌‌‌های آینده را برای تامین نیازهای خود به خطر بیندازد.

وی در ادامه تصریح کرد: در صنعت فولاد به عنوان یکی از صنایع آلوده‌‌‌کننده طبیعت و محیط‌زیست، موضوع توسعه پایدار و توجه به مولفه‌‌‌های موثر بر آن از اهمیت بسیاری برخوردار است و دنبال کردن رویکردهای آن تاثیر بسزایی در رشد تولید فولاد و کاهش آلایندگی آن دارد. به همین دلیل اغلب فعالان زنجیره فولاد درصدد برنامه‌‌‌ریزی برای تولید با بالاترین ظرفیت و در عین حال ایجاد کمترین میزان آلایندگی هستند. مولفه‌‌‌های اقتصادی، اجتماعی و توانمندسازی سرمایه‌‌‌های انسانی و محیط‌‌‌زیست و ضایعات، از جمله مهم‌ترین عوامل موثر بر عملکرد تولید پایدار و بهره‌‌‌ور در زنجیره فولاد و به طور خاص واحدهای گندله‌‌‌سازی است. شرکت سنگ‌‌‌آهن گهرزمین به عنوان یکی از بزرگ‌ترین واحدهای گندله‌‌‌سازی کشور، هدف‌‌‌گذاری و برنامه‌‌‌های افزایش تولید را در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار دنبال می‌‌‌کند که این مساله نتایج و دستاوردهای ارزشمندی را برای این شرکت به ارمغان آورده است.

مدیر گندله‌‌‌سازی شرکت سنگ ‌‌‌آهن گهرزمین مطرح کرد: تامین پایدار مواد اولیه و انرژی مورد نیاز برای تولید محصول، صیانت از تجهیزات و دارایی‎های فیزیکی، کاهش هزینه‎های تولید و مصرف آب و انرژی، حداکثرسازی سود و ارتقای سطح رقابت‌‌‌پذیری در بازار، افزایش کارآیی و اثربخشی، اشتغال‌زایی و همچنین استفاده از تکنولوژی و نوآوری، از جمله مهم‌ترین مولفه‌‌‌های اقتصادی موثر بر تولید پایدار و ارتقای بهره‌‌‌وری در واحدهای صنعتی هستند. مولفه‌‌‌های اجتماعی و توانمندسازی سرمایه‌‌‌های انسانی نیز طیف وسیعی از پارامترهای مختلف شامل بهبود شرایط زندگی و رفاه جامعه، حفظ حقوق و منافع کارگران و ساکنان منطقه، ترویج فرهنگ مشارکت و همکاری در صنعت، تقویت روابط عمومی و اجتماعی با سازمان‌ها و نهادهای محلی و ملی را در بر می‌‌‌گیرند.