بورس‌نیوز- بازار جهانی ذغال‌سنگ حرارتی در پنج سال اخیر بسیار شناورتر از گذشته شده است. بنابر اعلام فعالان بازار، حجم بازار ذغال‌سنگ حرارتی حمل شده توسط خطوط دریایی در سال ۲۰۰۹ به ۷۰۰میلیون تن خواهد رسید و این در حالی است که این میزان در سال ۲۰۰۴ تنها ۵۰۰میلیون تن بوده است. عمده‌ترین علت این روند صعودی، تقاضای بالای چین و هند به حساب می‌آید. همواره مصرف‌کنندگان نهایی ذغال‌سنگ حرارتی حجم عظیمی از خریدهای خود را در قالب قراردادهای بلند مدت انجام می‌دهند، اما با رونق معاملات این محصول در بازار نقدی، طبیعت بازار در حال تغییرات اساسی است.

تا اوایل سال ۲۰۰۷، قراردادهای نقدی تنها قراردادهای دوجانبه‌ای میان خریدار نهایی و فروشندگان بود، اما با ورود بانک‌ها، صندوق‌های سرمایه‌گذاری و کارگزاری‌ها به معاملات نقدی، حجم این بازار به شدت از آن زمان تاکنون افزایش یافته است.

حجم فعالیت‌های موسسات مالی در بازار ذغال‌سنگ طی این دو سال به حدی بود که قراردادهای سوآپ نیز به این بازار راه پیدا کرد. در حالی که در دهه گذشته شرکت عظیم گلنکور (Glencore) که به عنوان یکی از بزرگترین شرکت‌های عرضه‌کننده مواد خام صنعتی در جهان شناخته می‌شود، بازیگر اصلی بازار فیزیکی ذغال‌سنگ به حساب می‌آمد، اما هم‌اکنون شرکت‌های فعال در صنعت نفت که شاخص‌ترین آنها Vitol است، سایه سنگینی براین بازار انداخته‌اند.

ورود بانک‌های مشهوری همچون مورگان استنلی (Morgan Stanley)، مریل لیچ (Merrill Lynch) ومک کوآری (Macquarie) به معاملات ذغال‌سنگ نیز معادلات پیشین بازار را به شدت متاثر ساخته است.

در این میان بانک مشهور گلدمن ساچ (Goldman Sachs) نیز خود را به یکی از بزرگ‌ترین مهره‌های درگیر قراردادهای سوآپ تبدیل کرده است. از دیگر فعالان اصلی قراردادهای سوآپ و نقدی نیز می‌توان به موسسه EPF، شعبه شرکت تولید برق Electricite de France در لندن، اشاره کرد.

به نظر می‌رسد که انحصار بازار ذغال‌سنگ در حال اتمام بوده و با رونق معاملات نقدی و افزایش مهره‌های تاثیرگذار بازار، این صنعت طی سال‌های پیش رو پوست‌اندازی کند.