گروه بورس کالا- حدیث موسوی: نگاهی به روند قیمتی یک ماهه گذشته انواع سایزهای تیرآهن اعم از سبک و سنگین نشان می‌دهد رشد بی‌رویه در قیمت این کالا این روزها به مشکل جدی بازار آزاد تبدیل شده است. این در حالی است که قیمت انواع دیگر مقاطع طولی اعم از انواع سایزهای میلگرد با ثبات و کاهش نسبی طی مدت اخیر روبه‌رو بوده‌اند که این امر به واسطه رکود فعلی در بازار فولاد امری طبیعی است. اول اردیبهشت ماه قیمت تیرآهن سایز ۱۸ معادل ۴۳۷ هزار تومان و تیرآهن سایزهای ۲۰، ۲۲ و ۲۴ به ترتیب ۷۳۰، ۸۲۰ و یک میلیون و ۱۰ هزار تومان بودند. از سوی دیگر قیمت تیرآهن شاخه ۲۷ هم یک میلیون و ۱۴۰ هزار تومان در این روز گزارش شد. این قیمت‌ها در حالی است که در چهارم خرداد ماه قیمت سایزهای سنگین تیرآهن از ۱۸ تا ۲۷ به ترتیب به ۵۶۵، ۸۹۰، یک میلیون و ۱۵۰، یک میلیون و ۳۴۵ و یک میلیون و ۴۵۰ هزار تومان افزیش یافته‌اند. این قیمت‌ها رشد ۳۰ درصد در تیرآهن سایز ۱۸، ۲۴ و ۲۷ و رشد ۲۰ درصد در تیرآهن سایز ۲۰ و همچنین رشد بی‌سابقه ۴۰ درصد در قیمت تیرآهن سایز ۲۲ را در مدت یک ماه نشان می‌دهد. سوال پیش آمده این است که جهش قیمتی تیرآهن در این مدت ناشی از چه عواملی بوده است؟ آیا تولید سایزهای سبک و سنگین این کالا نسبت به گذشته کمتر شده یا نیاز مصرفی به این کالا طی مدت اخیر بیشتر شده است؟ یکی از فعالان بازار که از لزوم به میان آمدن سازمان حمایت از مصرف‌کننده برای سامان بخشیدن به این سیر غیرمنطقی قیمت‌ها سخن می‌گوید معتقد است تولید و عرضه تیرآهن در کشور حالت انحصاری به خود گرفته که همین امر قدرت توزیع‌کننده را در هدایت قیمت‌ها به سمت صعود افسار گسیخته بیشتر کرده است. وی می‌گوید: از آنجا که سبدهای عرضه شده در بورس هم طی یک ماه گذشته در تناژهای سنگین بوده‌اند و در برخی روزها تولیدکننده این محصول اقدام به عرضه تک سایزی تیرآهن کرده بود، به علت قیمت بالا خریداران محدودی وارد رینگ فولاد شدند که همین موضوع شرایط فعلی را پیچیده تر کرد. از سوی دیگر نقدینگی بسیاری از تجار به هیچ وجه اجازه خرید عرضه‌های سنگین بورس را به آنها نمی‌دهد به همین دلیل این طیف ناچارند نیاز خود را از بازاری تهیه کنند که در آن تنها چند فروشنده آن هم به صورت قطره چکانی اقدام به عرضه تیرآهن می‌کنند. تمام این موارد به افزایش قیمت‌ها دامن بیشتری زده است. یکی دیگر از تجار هم در این میان می‌گوید سیستم توزیع تیرآهن دچار مشکل است مادامی که عرضه‌های بورس کالا در سبدهای سنگین و با قیمت‌های بالای فعلی صورت بگیرد هر روز شاهد صعود بیشتری در قیمت‌ها چه در عرضه‌های بعدی رینگ فولاد و چه در بازار آزاد خواهیم بود. به عنوان مثال عرضه سبد تیرآهن مخلوط در تاریخ بیست و دوم اردیبهشت ماه در دو پارت در حدود ۲۴ هزار تن بود که رقابت تنها چند خریدار قیمت‌های پایه را تا ۲ هزار تومان افزایش داد، البته این موضوع در حالی است که ۱۴ هزار تن از این سبد تیرآهن را هم یک کارگزاری خریداری کرد. جالب است که این روند قیمتی به هیچ وجه با قیمت انواع سایزهای میلگرد در بازار آزاد همخوانی ندارد. تولیدکنندگان خصوصی و دولتی این کالا به سبب ایجاد فضای رقابتی در تولید و توزیع موجب شده‌اند جز نوسانات کاهشی و افزایشی اندک در برخی روزها دیگر شاهد تغییرات گسترده‌ای در قیمت این کالا نباشیم. عدم تغییر نرخ آهن آلات در خرداد ماه به گزارش «ایلنا» محمد آزاد، رییس اتحادیه آهن‌فروشان در خصوص بحث مالیاتی صنف آهن‌فروش اظهار کرد: این موضوع در حال پیگیری است و هنوز به نتیجه نهایی نرسیده است. وی پایین بودن میزان تقاضا نسبت به عرضه را عامل کاهش قیمت محصولات فولادی اعلام کرد و افزود: هر چند در حال حاضر بازار آهن بهتر از قبل شده است اما همچنان در رکود به سر می‌برد و هم اینک به دلیل کاهش ساخت‌وسازها بازار آهن نیز خوابیده است. آزاد با اشاره به نرخ آهن در بازار خاطرنشان کرد: هم‌اکنون نرخ تیر آهن در بازار هر کیلو گرم ۲ هزار تا ۲ هزار و ۱۰۰ تومان و نرخ میلگرد ۱۹۴۰ تومان است که این قیمت کف بازار است. وی ادامه داد: همچنین قیمت شمش نیز ۱۷۰۰ تومان است که به اضافه ۱۰۰ تومان اجرت و ۱۰۰ تومان ارزش افزوده و کرایه حمل و نقل به ۱۹۴۰تومان برای مصرف‌کننده می‌رسد. به گفته آزاد، کاهش قیمت فولاد تنها دو دلیل دارد که یکی کاهش نرخ ارز در روزهای اخیر و بالا بودن حجم عرضه در مقابل تقاضا است که این شرایط هم به دلیل نبود خریدهای عمده و پروژه‌ای رخ داده است. وی با پیش بینی این موضوع که روند قیمت آهن‌آلات به احتمال زیاد در خرداد ماه نیز به همین روال فعلی باقی خواهد ماند به این نکته اشاره کرد که با در نظر گرفتن اینکه هزینه حمل و نقل و هزینه تولید کاهشی نبوده و حتی احتمال افزایش نیز وجود دارد، نمی‌توان انتظار کاهش بیشتر قیمت‌ها را نیز داشت. وی در خاتمه افزود: رونق بازار با تقویت ارزش پول ملی حاصل می‌شود و پیشنهاد من به دولت بعدی این است که از تیم اقتصادی قوی در کابینه خود استفاده کند.