وضعیت بازار مسکن نیز تا حدودی کم‌‌‌‌‌‌‌رمق جلوه کرده‌است. علاوه‌بر این تصمیمات سیاستگذار برای کنترل نرخ ارز که باعث‌شده مدتی قیمت دلار در بازار آزاد در یک محدوده نسبتا ثابتی در نوسان باشد، منجر به ایجاد فضایی متعادل و به دور از هیجان معامله‌گران و در نهایت رکود در دادوستد شده‌است. بورس اوراق‌بهادار تهران نیز در پی رفتار گذشته‌‌‌‌‌‌‌نگری که در کارنامه خود به‌ثبت رسانده و همچنین فشارهای روانی که از سوی سیاستگذار همچون تغییر نرخ خوراک پتروشیمی‌‌‌‌‌‌‌ها به بازار سهام واردشده در کنار قیمت‌‌‌‌‌‌‌گذاری‌‌‌‌‌‌‌های شورای‌رقابت بر سر برخی از کالاهای اساسی که صنعت موردنظر را نیز تحت‌‌‌‌‌‌‌الشعاع قرار می‌دهد، درمسیر رنج‌‌‌‌‌‌‌کشی قرار گرفته است، بنابراین تقریبا همه بازارها وضعیت رکودی دارند به‌طوری که سرمایه‌گذاران بیشتر فاز انتظار به خود گرفته‌‌‌‌‌‌‌اند و چندان تغییری در شرایط سبد سرمایه‌گذاری خود نمی‌دهند. در این میان به گفته کارشناسان در دوران رکودی حاشیه سود بسیاری از صنایع افت می‌کند.

علاوه‌بر این فعالان بورسی اذعان دارند که از سوی دیگر افت تقاضای سفته‌بازی داخلی در صنایع کالاهای اساسی، باعث رشد صادرات شده و به‌نوعی به نفع شرکت‌های تولیدکننده دلاری ‌است. لذا می‌توان سناریویی را شاهد بود مبنی‌بر آنکه دولت سعی دارد که در ابتدا نرخ ارز را تا حدود زیادی کنترل کند و مانع رشد بیشتر آن شود و سپس با توجه به ‌موقعیت‌های متناقض یا مبهم ایجادشده از سوی مذاکرات و برخی تفاهم‌های بین‌المللی و حتی برخی اخباری که حاکی از آزادسازی مبالغ چند‌میلیارد دلاری ایران منتشر شده ‌است، قیمت بسیاری از کالاهای اساسی را با ارزآوری از طریق افزایش صادرات آنها و به‌ویژه صادرات نفت افزایش دهد.

 به این ترتیب این زنجیره بهبود می‌تواند به بازار مسکن و در نهایت صنایع انبوه‌سازی‌‌‌‌‌‌‌ها و پیمانکاری‌‌‌‌‌‌‌ها سرایت داشته باشد و وضعیت معاملات آنها نیز در بازار سهام توسط این وقایع رونق پیدا کند. اما در این میان لازم به ذکر است که  برای صنایع‌ ریالی همچون بانک، بیمه، خودرو و ساخت قطعات و تا حدود زیادی سیمانی‌‌‌‌‌‌‌ها و همچنین دارویی‌‌‌‌‌‌‌ها به دلیل داشتن ضریب همبستگی بالا با وضعیت اقتصاد داخل و شرایط سیاستگذاری در قیمت‌ها و به‌ویژه نوع و نظام تامین مالی‌‌‌‌‌‌‌ آنها که عمدتا برگرفته از نظام بانکی است و توان رشد و توسعه مقبولی ندارد، نمی‌توان چندان امید به تغییر روند سریع از منفی به مثبت داشت. اما در این میان برخی فعالان بورسی معتقدند با توجه به سیاست کنترلی پیش‌گرفته دولت، انتظار می‌رود در تابستان پیش ‌رو صنایع دلاری ابتدا وارد رکود شوند و در دوران سپری‌کردن فاز رکودی صنایع ‌ریالی تا حدودی با رونق همراه شوند تا عقب‌ماندگی نسبی خود را  از صنایع بزرگ جبران کنند و در نهایت با تغییر رویه رونق به تمام بازار سهام و صنایع بازگردد.

به این ترتیب به ‌نظر می‌رسد که با افزایش صادرات نفت که بازهم ظاهرا دسترسی به بخش عمده از دلارهای آن امکان‌پذیر بوده دولت توانسته بازار ارز را مدیریت کند و از سوی دیگر نیاز به استقراض نداشته باشد.

 از این‌رو وضع درآمد دولت مناسب است و تا زمانی‌که فروش نفت خوب باشد رشد نقدینگی پایین خواهد بود و نرخ دلار نیز کنترل خواهد شد و به‌تبع آن نیز صنایع بورسی رفتار معقول و تغییرات قیمتی متعادل‌‌‌‌‌‌‌تری را خواهند داشت. حال با توجه به این شرایط عده‌ای از تحلیلگران تکنیکال به‌طور کلی بر این باورند که بسیاری از نمادهای بورسی تاکنون در موقعیتی قرار گرفته‌‌‌‌‌‌‌اند که احتمال اصلاح قیمتی در کوتاه‌مدت برای آنها افزایش یافته‌است.

 این سناریو نیز وجود دارد که برای مدتی شاخص‌کل نوسانات زیادی را با تمایلات نزولی داشته باشد و در مقابل نیز شاخص هموزن به دلیل تلاش صنایع کوچک‌تر برای جبران عقب‌‌‌‌‌‌‌ماندگی خود بتواند تعداد روزهای مثبت بیشتری را داشته باشد.