این کارشناس بازار سرمایه در ادامه تاکید کرد: به‌روزرسانی دارایی‌های مستهلک شرکت‌ها و تسریع در روند دریافت تسهیلات از سیستم بانکی از جمله مزایای افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها به حساب می‌آید و مجلس و دولت به منظور تسریع در اجرای این فرآیند می‌توانند مشوق‌های مالیاتی را در نظر بگیرند.خان‌زاده در ادامه با ذکر مثالی به مقایسه تجدید ارزیابی دارایی‌ها پرداخت و بیان کرد: فرض کنید یک کیلو شمش داریم که ترکیبی از فلزات طلا و مس و نقره و آهن است و در یک بازار متشکل مثل بازار سرمایه که عده زیادی در آن فعال هستند معامله می‌شود. اما عمده فعالان بازار اطلاع دقیقی از میزان گرماژ (وزن پایه) فلزات ندارند و هزاران احتمال در این خصوص می‌تواند وجود داشته باشد. پس به همین دلیل بهتر است میزان هر کدام از این فلزات در این شمش مشخص شود.

وی افزود: نکته دیگر این است که آیا بهتر است گرماژ همه فلزات مشخص شود یا اینکه مثلا اگر گرماژ طلا مشخص شود کافی است؟ به نظر می‌رسد به لحاظ منطق اقتصادی و سرمایه‌گذاری بهتر است که گرماژ همه فلزات مشخص شود. این کارشناس بازار سرمایه تاکید کرد: تجدید ارزیابی دارایی‌ها و تقسیم آن به دارایی‌های استهلاک‌پذیر و غیر‌استهلاک‌پذیر نیز مطابق مثال مذکور است. با توجه به مثال شمش توصیه می‌شود این موضوع در تمام ابزار شرکت‌ها رخ دهد، مگر اینکه شرایط محیطی به لحاظ مالیاتی و سایر ملاحظات به صلاح نباشد.خان‌زاده در رابطه با تجارب سایر کشورها در خصوص تجدید ارزیابی دارایی شرکت‌ها، گفت: در دهه‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ آمریکا و انگلیس به سبب شرایط تورمی اعمال تجدید ارزیابی دارایی‌ها الزامی شده بود که با کاهش تورم نیز این مساله به‌تدریج کنار گذاشته شد.

در حال حاضر آمریکا و ژاپن اجازه تجدید ارزیابی دارایی‌های ثابت را نمی‌دهند. براساس استانداردهای بین‌المللی و اصول پذیرفته‌شده حسابداری آمریکا، اموال، ماشین‌آلات و تجهیزات به بهای تمام‌شده ثبت می‌شوند، با این تفاوت که استانداردهای بین‌المللی ارزیابی مجدد ماشین‌آلات تجهیزات و دارایی‌های نامشهود را مجاز می‌دانند؛ در‌صورتی‌که اصول پذیرفته‌شده حسابداری آمریکا انجام تجدید ارزیابی را مجاز نمی‌داند. در کانادا نیز در زمان شناسایی اولیه از روش بهای تمام‌شده استفاده می‌شود و تجدید ارزیابی به طور کلی تحت اصول پذیرفته‌شده حسابداری کانادا ممنوع است.

اخبار مرتبط