گروه بورس- مجید اسکندری: سال ۹۰ پایان یافت. سرمایه‌گذاران برای چند روز و روزنامه‌ها برای چند روز بیشتر به تعطیلات می‌روند و بچه‌های «تالار» ناگزیر باید چند روزی را در هفته دوم فروردین بدون روزنامه سر کنند. مطالب روزنامه دنیای اقتصاد به عنوان مرجعی مطمئن برای فعالان اقتصادی به ویژه سرمایه‌گذاران بورس به شمار می‌رود و در این میان، صفحات بورس جزو پرخواننده‌ترین صفحات روزنامه است.

از سرمایه‌گذاران خرد و شرکت‌های بورسی گرفته تا مدیران بازار سرمایه و حسابداران و حسابرسان، همه خود را نیازمند مطالعه این صفحات می‌دانند و به طور مستقیم نیز با خبرنگاران این حوزه در ارتباطند. گروه بورس دنیای اقتصاد، تیمی است با ویژگی‌هایی ممتاز از دیگر روزنامه‌های اقتصادی.

اولین ویژگی گروه بورس دنیای اقتصاد، تعداد اعضای این گروه است.یک تایپیست، ۴ خبرنگار، یک گزارشگر بازار، دو مشاور شرکت‌ها و یک دبیر، گروه ۹ نفره بورس دنیای اقتصاد را تشکیل می‌دهند.

کار این گروه از ساعت ۱۲ آغاز شده و تا ساعت ۱۹ هر روز ادامه می‌یابد.

جداول آماری، بنیادی و اولین‌های بورس برای سهامداران لازم‌ترین، برای دنیای اقتصاد حساس‌ترین و برای هدیه لطفی پراسترس‌‌ترین صفحات به شمار می‌رود.

او اولین کسی است که کار خود را در گروه با دریافت اطلاعات خام شرکت‌ها آغاز کرده و صفحات یادشده را تهیه و تنظیم می‌کند و خدا نکند که او در کارش مرتکب کوچک‌ترین اشتباهی شده و این اشتباه در روزنامه به چاپ برسد؛ آن وقت است که تلفن‌های گروه به تسخیر سهامداران درآمده و گوش بچه‌های گروه از نوازش اعتراضات نه چندان آرام سهامداران بهره‌مند می‌شود که: «چرا چنین می‌کنید؟ چرا در انعکاس اطلاعات شرکت‌ها دقت نمی‌کنید؟ ما ضرر کردیم، مسوولش شمایید...

و دیگر جملاتی که به شدت اعظم شریفی خبرنگار منضبط گروه را برآشفته می‌سازد. او که همه هم و غم خود را برای بهبود اجرای روند کار صرف می‌کند توان شنیدن جملاتی از سر کم‌لطفی و بی‌مهری را ندارد. شاید هم حق دارد زیرا که او هم آخرین اطلاعات منتشر شده در «کدال» را در جداول دنیای اقتصاد به صورت دستی به روز‌رسانی می‌کند. با این وجود باید این شکوائیه‌ها را از زبان «سهامداران» شنید و «سهامدار کسی است که می‌خواهد در کوتاه‌ترین مدت و با کمترین زحمت به بیشترین سود دست یابد». این تعریفی است که مجید اسکندری ۴۰ساله، قدیمی‌ترین خبرنگار گروه بورس دنیای اقتصاد از «سهامدار» ارائه کرده است. او آچار فرانسه گروه است. از چک کردن خبرگزاری‌ها و ویرایش مقالات گرفته تا چای ریختن برای دیگر اعضای گروه کارهایی است که در طول یک روز کاری انجام می‌دهد.

او فقط کمی ادبیات بلد است اما شاید از بد حادثه از حوزه بازار سرمایه سردرآورده و با حسابداران و حسابرسان به شدت مرتبط شده است. از دیدگاه او خبرنگاران بورسی نباید «سهامدار» شوند و این دستمایه «کل‌کل» او با علیرضا باغانی دیگر خبرنگار گروه است. «باغانی معروف» خبرنگار آرام و سربه زیر گروه است. او همیشه سوژه‌های دست اول در چنته داشته و ارتباط نزدیکی با مدیران بازار دارد. خاطرات همکاری او با همایون دارابی در دیگر بخش‌های روزنامه شنیدنی است؛ اما خود همایون شنیدنی‌تر است زیرا نام او با «جنب پل حافظ» گره خورده و از دیرباز نویسنده این ستون ثابت و پرخواننده بوده است.

او الان مدیر عملیات یکی از شرکت‌های کارگزاری است اما هنوز هم خود را خبرنگار می‌داند و حرمت قلمش را پاس می‌دارد.

«جنب پل حافظ» روزهای هفته حاصل قلم اوست اما روزهای جمعه که همایون مهمان تحریریه می‌شود دیدنی است. او با همه از هر دری سخن می‌گوید و می‌خندد اما تذکرات اعظم شریفی و تندباش، زود باش گفتن او برای تمام کردن مطلب جنب پل حافظ نمی‌گذارد همایون به حال خودش باشد. او بچه خونگرمی است و بدون شک، سهامداران نیز مشتری پروپاقرص مطالب او هستند.

اما حاصل کار این پنج نفر، سرانجام با دستان توانمند معصومه احمدی تایپیست گروه، آماده چاپ می‌شود. او در نهایت دقت، سرعت و ظرافت، اخبار را تایپ می‌کند و به اعتراف بسیاری از همکاران، ماهرترین فرد در حرفه خود است.

از اینها که بگذریم، حوزه شرکت‌های بورسی و اخبار مربوط به فعالیت و صورت‌های مالی آنها توسط زهرا مجتهد و مهتاب رحتمعلی تهیه و تنظیم و در ستون «بنگاه خبر» یا در قالب گزارش‌های مجزا به خوانندگان ارائه می‌شود.

و سرانجام دبیر جوان گروه، شروین شهریاری که بسیاری از خوانندگان از ستون «پرسش و پاسخ» صفحات بورس با او آشنا شده‌اند، سرپرستی و هدایت گروه بورس را برعهده دارد.

«یک هفته با تپیکس» گزارش هفتگی بازار است که هر پنج‌شنبه به قلم او منتشر می‌شود.

روزنامه‌نگاری، شغل دیگر شروین تحلیلگر است. او اکنون در یک شرکت سرمایه‌گذاری مشغول فعالیت است اما در روزنامه‌نگاری نیز، بسیار فعال است و در انتخاب سوژه گزارش‌ها، دقت فراوانی دارد.

این همکاری ۹ نفره محصولی را ارائه می‌کند که هر سهامدار ایرانی همه روزه پس از صرف صبحانه به آن نیاز دارد و شاید نیازی ضروری‌تر از صبحانه.

این روزها سهامداران، در پایان سال، سفره سرمایه‌گذاری را برچیده و سفره هفت‌سین گسترده‌اند.

خانواده ۴ میلیونی سهامداران در انتظار روزهایی هستند که بازار، طراوت «سبزه» داشته باشد و عطر «سیب» از آن به مشام برسد. آنها می‌خواهند «سکه»های خود را به بورس بیاورند تا لحظه‌هایشان طعم «سمنو» بگیرد نه اینکه در انتظار سود، «سماق» بمکند.

گروه بورس دنیای اقتصاد در انتظار روزی است که «سهام» به عنوان «سین هشتم» در کنار هفت‌سین هر ایرانی جای گیرد.