یادداشت
تعارض ماده ۳۸ قانون V.A.Tبا ماده ۱۴۷ ق. م. م
۱)شروط پذیرش هزینه‌های قابل قبول مالیاتی به تفصیل در ماده ۱۴۷ قانون مالیات‌های مستقیم بیان شده است. بر اساس نص صریح ماده یاد شده عنوان شده «.....اگر پرداخت به موجب قانون یا مصوبه هیات وزیران صورت گرفته باشد، قابل قبول است..... »
مصطفی باتقوا *
۱)شروط پذیرش هزینه‌های قابل قبول مالیاتی به تفصیل در ماده ۱۴۷ قانون مالیات‌های مستقیم بیان شده است. بر اساس نص صریح ماده یاد شده عنوان شده «.....اگر پرداخت به موجب قانون یا مصوبه هیات وزیران صورت گرفته باشد، قابل قبول است..... » ۲) بر اساس تبصره ۵ ماده ۱۷ قانونV.A.T آمده است «........آن قسمت از مالیات‌های ارزش افزوده که.....هزینه قابل‌قبول قانون مالیات‌های مستقیم محسوب می‌شود.......»
۳) در قسمت اخیر تبصره ۱ ماده ۳۸ قانون V.A.T عنوان شده «......حکم ماده ۱۷ این قانون و تبصره‌های آن به عوارض آلایندگی موضوع ماده ۳۸ قابل تسری نمی‌باشد......»
ادارات امور مالیاتی با برداشت از قسمت اخیر، عوارض آلایندگی (که در شرکت‌های تولیدی معادل یک‌‌درصد فروش بوده و همه آن بر اساس قانون و اظهار نامه فرمت سازمان VAT به خزانه واریز می‌شود و ارقام بسیار قابل‌توجهی است) را غیر‌‌قابل‌قبول و برگشتی تلقی می‌کنند.
نتیجه و پیشنهاد
با عنایت به نص صریح ماده ۱۴۷ ق. م. م ضروری است احقاق حقوق مودیان مالیاتی با اضافه کردن مورد یاد شده (عوارض آلایندگی) به لیست هزینه‌های قابل قبول مالیاتی از سوی وزیر امور اقتصاد (تبصره ۱ ماده ۱۴۸)انجام پذیرد.
* حسابدار رسمی - حسابدار مستقل
mbataghvaiacpa@yahoo.com
ارسال نظر