گروه تاریخ اقتصاد - در شماره ۲۷ روزنامه «کاوه» در تاریخ هفتم آذر ۱۲۸۷ گزارشی درباره معادن نفتی ایران منتشر شده و این مطلب به نقل از نشریه آلمانی «بلگرا درناخریشتن» درج شده است: «چندی قبل در لندن شرکت نفت انگلیس و ایران»که ۸ کرور لیره انگلیسی سرمایه دارد و ۴ کرور و دویست هزار آن سهام در دست‌ دولت انگلیس است مجمعی داشت. قرض این شرکت به موجب اسناد ۴ کرور لیره انگلیسی است. از آنجایی که نفت به مقدار بی‌اندازه در اراضی بختیاری و خوزستان ایران موجود است‌ و کارخانجات حالیه شرکت برای تصفیه آن کفاف نمی‌دهند شرکت در خیال‌ است که تصفیه‌خانه‌ای تازه بسازد و برای انجام این خیال به واسطه فروختن ۲ کرور لیره انگلیسی سهام تازه سرمایه شرکت را به ۱۰ کرور لیره انگلیسی برساند، بعدها شرکت می‌خواهد سرمایه خود را به ۱۶ کرور لیره انگلیسی برساند، ولی به ملاحظه آنکه دولت اکثریت تامه را دارا باشد همیشه سعی دارند که نسبت میان سهام دولتی و سهام شخصی مانند قدیم‌ باقی بماند.

منافع خالص شرکت نفت در سال ۱۹۱۶-۱۹۱۷ معادل ۳۴۴.۰۰۰ لیره انگلیسی بوده در حالی که در سال قبل منافع شرکت‌ فقط ۸۶.۰۰۰ لیره انگلیسی بوده است. سهام تازه را ۸ درصد تنزیل دادند و سهام اصلی‌ شرکت را که تا حال تنزیلی نداده بودند ۶درصد تنزیل خواهند داد.