گروه تاریخ اقتصاد- یازدهم آگوست سال ۴۸۰ پیش از میلاد، اوریبیادس فرمانده اسپارتی بخشی از ناوگان اتحادیه یونانیان که از نتیجه جنگ ترموپیل و کشته شدن لئونیداس پادشاه اسپارت با همه نیروهایش در این تنگه آگاه نبود، تصمیم گرفت که با ۱۲۷ کشتی به ناوگان ایران که به موازات نیروی زمینی خود در حرکت بود و آذوقه رسانی می‌کرد، شبیخون بزند. هدف از این حمله آسیب‌رسانی به کشتی‌های حامل خواربار بود که زیر حمایت کشتی‌های جنگی قرار داشتند. اوریبیادس گمان کرده بود که با از دست رفتن کشتی‌های حامل خواربار، ارتش عظیم ایران ناچار به بازگشت خواهد شد. فرماندهی ناوگان ایران با مشاهده تحرکاتی در میان کشتی‌های یونانی، متوجه نقشه حمله شد و برای خنثی کردن آن، شماری از کشتی‌های خود را مامور کرد که جزیره «اوویا» را دور بزنند و ۱۲۷ کشتی یونانی را محاصره کنند که اوریبیادس از طریق یک یونانی فراری از ناوگان ایران (از مردم ایونی ـ غرب ترکیه امروز) متوجه قضیه شد و بی‌درنگ دست به حمله زد. وی در جریان زد و خورد که دریا هم طوفانی شده بود اطلاع یافت که لئونیداس کشته شده و جنگ ترموپیل پایان یافته و نیروی زمینی ایران حرکت به سوی آتن را آغاز کرده است که از ادامه جنگ دست کشید. چون جنگ دریایی یازدهم اوت در دماغه آرتمیسیوم واقع در شمال جزیره «اوویا» روی داده بود، این جنگ در تاریخ به نبرد دریایی آرتمیسیوم معروف شده است.